Baby Bag

რატომ გაიზარდა კოვიდ-19-ით ინფიცირების რიცხვი დიდ ბრიტანეთში, სადაც მოსახლეობის 68 პროცენტი სრულად ვაქცინირებულია? - ზვიად კირტავას პასუხი

რატომ გაიზარდა კოვიდ-19-ით ინფიცირების რიცხვი დიდ ბრიტანეთში, სადაც მოსახლეობის 68 პროცენტი სრულად ვაქცინირებულია? - ზვიად კირტავას პასუხი

მედიცინის დოქტორმა ზვიად კირტავამ დიდ ბრიტანეთში კოვიდ-19-ის შემთხვევების მატების მიზეზებზე ისაუბრა:

„დიდი ბრიტანეთის მაგალითი ძალიან შთამბეჭდავია. ყველაზე ცუდი დასაწყისი პირველ გაზაფხულის ტალღაში სწორედ დიდ ბრიტანეთს ჰქონდა. შემდეგ იმის წყალობით, რომ ასტრაზენეკასა და ფაიზერის ვაქცინები შეისყიდა, ​ევროპაში ვაქცინაციის ყველაზე მაღალ ტემპს მიაღწია. როდესაც ევროპის სხვა ქვეყნებში ვაქცინაციის რიცხვი 30% იყო, ბრიტანეთში უკვე 50% ჰქონდათ გადალახული. წარმატებისგან თავბრუდახვევა იყო ის, როდესაც მათ ივლისის ბოლოს ერთბაშად გააუქმეს ყველა შეზღუდვა. ახლა ხდება ის, რომ ქვეყანაში ახალი შემთხვევების ტემპი ისევ გაიზარდა. ქვეყნის ექსპერტები გამოვიდნენ კრიტიკით და ამბობენ, რომ ნაწილობრივ უნდა დაბრუნდეს შეზღუდვები, უნდა იფიქრონ ბუსტერის დანერგვაზე, მოზარდების ვაქცინაციაზე, პირბადეების ტარების წესზე.“

ზვიად კირტავას თქმით, ის მწვანე ბარათების დანერგვას მხარს უჭერს:

​მე მხარს დავუჭერდი მწვანე ბარათების დანერგვას. ალბათ, საქართველოსაც მოუწევს ეს. სწორია, რომ აქცენტირება კეთდება ვაქცინაციის მარათონზე. რეგიონებსა და სოფლებზე ორიენტირება სწორი გადაწყვეტილებაა. მინდა გავიხსენო ცნობილი ამერიკელი საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ექსპერტის, ჯესიკა ვაინტროუბის ცნობილი ფრაზა, რომელმაც თქვა, რომ ჩვენ უნდა გავხადოთ მაქსიმალურად კომფორტული ვაქცინირება ყველა ადამიანისთვის და ჩვენ უნდა გავხადოთ შეძლებისდაგვარად არაკომფორტული არავაქცინირებულად დარჩენა.ეს არის ის ფორმულა, რომლითაც, ალბათ, უნდა იხელმძღვანელოს ყველამ.“

„პირველ რიგში, ​უნდა იქნეს დარწმუნების ყველა მეთოდი გამოყენებული. ინდივიდუალურად ყველა ადამიანთან ამის განსამარტავად დროის დახარჯვა ძალიან რთულია. მასობრივი სტრატეგიული კომუნიკაცია უნდა მოხდეს. ყოველდღე ვკარგავთ 25-დან 40-მდე ადამიანს. ამ დროს ფიქრი იმაზე, რომ სადღაც რაღაც წავიკითხე და იქნებ შესაძლო გართულება იყოს, არ არის სწორი, უნდა მოხდეს ამის ნიველირება,” - აღნიშნულ საკითხზე ზვიად კირტავამ „Euronews Georgia”-ს ეთერში ისაუბრა.

წყარო: „Euronews Georgia”

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

,,ისრაელი უკვე აღარაა სამაგალითო ქვეყანა დიდი ხანია''
ალერგოლოგ-იმუნოლოგი ბიძინა კულუმეგოვი სოციალურ ქსელში ვაქცინაციის შესახებ პოსტს აქვეყნებს: ,,ისრაელის მაგალითით ხშირად გვიპირისპირდებიან ვაქცინებისადმი კრიტიკულად განწყობილი ხალხი, აი ხომ ხედავთ იქ ი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა თამაშის ტიპებსა და მათ მიერ ბავშვისთვის მოტანილ სარგებელზე ისაუბრა:

„ჩვილობის ასაკში ბავშვები პრიმიტიულ სოციალურ თამაშებს თამაშობენ, მაგალითად, „ჭიტას“ თამაში. ეს არის აბსოლუტურად ემოციური თამაში. ბავშვი იმალება და უნდა გამოჩნდეს. ეს არის თამაში, რომლითაც ვხვდებით საგნის მუდმივობა რამდენად აქვს. 4 თვის ბავშვისთვის საგანი, რომელსაც ვერ ხედავს, არც არსებობს. სწორედ ამიტომ მშობელი შორს რომ მიდის, ტირილს იწყებს. როდესაც ამას აკეთებს და ხელებს გიწევს, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი გეძებს. ეს არის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი. „მოვედი, მოვედი“ თამაში კიდევ და მსგავსი ემოციური თამაშები აუცილებელია ბავშვის ემოციური განვითარებისთვის. ეს თამაშები არის 7-8 თვიდან.

დამოუკიდებელ თამაშში იგულისხმება, როდესაც ბავშვი სხვა ბავშვებით დიდად არ არის დაინტერესებული. ის თამაშობს თავისთვის, დამოუკიდებლად. ორ წლამდე ძირითადად დამოუკიდებელი თამაშია. ორი წლიდან შემოდის პარალელური თამაში, როდესაც ვარ სხვა ბავშვებთან ერთად, ვთამაშობ კუბიკებით, ისინიც თამაშობენ კუბიკებით, მაგრამ კომუნიკაცია არ გვაქვს. სოციალური თამაში არის თამაში, სადაც სხვებთან ინტერაქციაში შევდივარ. სოციალური თამაში იწყება 3-4 წლიდან. 3 წლის ბავშვი სხვებთან ერთად თამაშობს, მაგრამ წესებს ნაკლებად იცავს. სოციალურ თამაშში იგულისხმება როლური თამაშებიც, დრამა. ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ წარმოსახვას ავითარებს.

წაძღოლითი თამაშია, როდესაც სჭირდება, რომ ვიღაც დაეხმაროს. სიმბოლური თამაშია, როდესაც იღებს სხვა ნივთს და ვითომ ტელეფონია და ლაპარაკობს. სიმბოლური თამაში შეიძლება იყოს ხატვა, მღერა. წესების დაცვით თამაში შემოდის 4-5 წლიდან. 3 წლის ბავშვს უჭირს ამ ჩარჩოს მორჩილება,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად