Baby Bag

„999 996 ბავშვი უნდა აიცრას იმიტომ, რომ 4 ბავშვს არ დასჭირდეს კოვიდზე მკურნალობა საავადმყოფოში? ამის შემდეგ უკვირს ვინმეს, რომ ნდობა უკვე ფსკერზეა?“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

„999 996 ბავშვი უნდა აიცრას იმიტომ, რომ 4 ბავშვს არ დასჭირდეს კოვიდზე მკურნალობა საავადმყოფოში? ამის შემდეგ უკვირს ვინმეს, რომ ნდობა უკვე ფსკერზეა?“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

გერმანიაში მომუშავე ქართველი ექიმი იაგო ფრანგიშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს. ის ამერიკის საკვებისა და წამლის სააგენტოს ექსპერტთა ჯგუფის მიერ 5-11 წლამდე ასაკის ბავშვების ვაქცინაციის მხარდაჭერის შესახებ მიღებულ გადაწყვეტილებას ეხმაურება. იაგო ფრანგიშვილის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

,,კითხვები ციკლიდან,,ახლა ამისი დრო არ არის“ ან,,ვის წისქვილზე ასხამ წყალს?“

დილის რადიო ინფო :,,აშშ დაუშვებს მრნა ვაქცინას 5 და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში,“უფრო სწორად, ფაიზერის ვაქცინას. სხვა მ რნმ/ზე არაა საუბარი,​ფაიზერია მხოლოდ ამ განსაკუთრებულ პატივში. მიზეზი, საბაბი, თუ რაც თქვეს, არ ვიცი რა დავარქვა, არის შემდეგი:

,,ყოველ 100.000 კოვიდით ინფიცირებულ ბავშვზე საავადმყოფოში დახმარება ესაჭიროება 0,4 ბავშვს" ანუ ყოველ 1 მილიონ ინფიცირებულ ბავშვზე საავადმყოფო ესაჭიროება 4 ბავშვს, არა ყოველ მილიონ ბავშვზე, არამედ, ყოველ მილიონ ინფიცირებულზე 4 ბავშვს ესაჭიროება საავადმყოფო, კი არ იღუპება, ესაჭიროება სტაციონარი.

რამდენი მძიმე ქრონიკული დაავადების ბავშვია ერთ მილიონ ბავშვზე? ხომ შეიძლება, რომ გავაკეთოთ დაავადებათა და სარისკე კატალოგი და ვთქვათ, რომ აი, ამ ასაკის ბავშვთა აი, ეს ჯგუფები არიან განსაკუთრებით სარისკე.

ეს ხომ შეიძლება? რა თქმა უნდა, შეიძლება, მაგრამ არა.

999.996 ბავშვი უნდა აიცრას იმიტომ, რომ 4 ბავშვს არ დასჭირდეს კოვიდზე მკურნალობა საავადმყოფოში? ამის შემდეგ უკვირს ვინმეს, რომ ნორმალური განვითარების ქვეყნებშიც კი მოსახლეობის 30%მდეა არამცრელი? ამის შემდეგ უკვირს ვინმეს, რომ ნდობა უკვე ფსკერზეა?

ადამიანს ებოძა გონება გააზრებისთვის. ძალიან გთხოვთ,​ იმ დისკუსიას ნუ გაშლით, რომ ,,აცრილი არაა გადამდები“და ასე შემდეგ. ასზე მეტი სკოლის და სკოლამდელი ბავშვია ჩემთან და ვიცი, რომ გერმანიაში სკოლებში ყველას ტესტავენ, აცრილსაც და აუცრელსაც, იმიტომ, რომ იციან, ვირუსმატარებელი შეიძლება იყოს ყველა,“ - აღნიშნავს იაგო ფრანგიშვილი.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

„​გააკრეს საკაცეზე ექიმი, რომელმაც ძალიან ფრთხილად თქვა, რომ კოვიდგადატანილის იმუნურობა კა...
ქართველი ექიმი იაგო ფრანგიშვილი, რომელიც გერმანიაში მუშაობს,თბი­ლი­სის სა­ხელ­მწი­ფო სა­მე­დი­ცი­ნო უნი­ვერ­სი­ტე­ტის პირ­ვე­ლი საუნივერსიტეტო კლი­ნი­კის დი­რექ­ტო­რის,ლევან რატიანის გუშინდელ პოსტს ეხ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად