Baby Bag

„ერთადერთი გზა, რომ როგორმე გამოვასწოროთ მდგომარეობა, არის ახალი მექანიზმების ჩართვა ვაქცინაციის პროცესში,“ - ივანე ჩხაიძე

„ერთადერთი გზა, რომ როგორმე გამოვასწოროთ მდგომარეობა, არის ახალი მექანიზმების ჩართვა ვაქცინაციის პროცესში,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრი ივანე ჩხაიძე საქართველოში არსებულ რთულ ეპიდემიოლოგიურ ვითარებას გამოეხმაურა და აღნიშნა, რომ მდგომარეობის გამოსწორების ერთადერთი გზა ვაქცინაციის პროცესში ახალი მექანიზმების ამოქმედებაა:

​ერთადერთი გზა, რომ როგორმე გამოვასწოროთ მდგომარეობა, არის ახალი მექანიზმების ჩართვა ვაქცინაციის პროცესში. ეს მექანიზმი შეიძლება იყოს ან სავალდებულო ვაქცინაცია შერჩეულ ჯგუფებში, ან კოვიდის საწინააღმდეგო კიდევ ერთი სერიოზული რესურსი, რაც გულისხმობს მწვანე პასპორტების ამოქმედებას.“

„ეს არის შესაძლებლობა, რომ ​ყველა ადამიანმა, ვინც ჩაიტარა ვაქცინაცია, შეუზღუდავად მიიღოს ნებისმიერი სერვისი, რომელიც ხორციელდება დახურულ სივრცეში. ეს იქნება კინო, ეს იქნება თეატრი, კონცერტი, რესტორანი, ბარი, არ აქვს მნიშვნელობა. მათთვის ეს სივრცე უნდა იყოს თავისუფალი. თუ საკოორდინაციო საბჭო უახლოეს სხდომაზე ამ საკითხებს განიხილავს, ეს იქნება კარგი. კიდევ უფრო კარგი იქნება, თუ რომელიმე გადაწყვეტილებას მიიღებს,“- აღნიშნულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ „პირველი არხის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „პირველი არხი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

„სავალდებულო ვაქცინაციის ვერსია განიხილება, მაგრამ უარყოფილია,“ - თენგიზ ცერცვაძე
​ინფექციური საავადმყოფოს დირექტორმა თენგიზ ცერცვაძემ ქვეყანაში შექმნილი მძიმე ეპიდემიოლოგიური ფონი შეაფასა და აღნიშნა, რომ კოვიდ-19-ის გაზრდილი შემთხვევების გამო სახელმწიფო იძულებული გახდება სავალდებუ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„7 წლის ვიყავი, როდესაც ფიზიკურად შემეხო გამზრდელის მეორე ქმარი“ - „მასტერშეფის“ მონაწილე ბავშვობის წლებზე

გადაცემა „მასტერშეფის“ მონაწილე, 29 წლის მარტა ბარამიძე თავისი ბავშვობის უმძიმეს წლებს იხსენებს:

„ჩემი ბავშვობა იყო ძალიან განსაკუთრებული, თუმცა, სამწუხაროდ, არა კარგის მხრივ. ჩემი ბავშვობა არ იყო ისეთი ნათელი, ბედნიერი და მხიარული, როგორიც არის ხოლმე... დღემდე არ ვიცნობ და არ ვიცი, ვინ არიან ჩემი მშობლები, არასდროს მინახავს ისინი, თუმცა თვალი ყოველთვის ეძებს მათ. რამდენადაც მე ვიცი, როდესაც გავჩნდი, მიმყიდეს ერთ ქალს, ვისთანაც გავატარე ბავშვობის წლები. გარემო, სადაც ვიზრდებოდი, საკმაოდ მძიმე და რთულად ასატანი იყო. გადავიტანე ფიზიკური და მორალური ძალადობა... თავს ვგრძნობდი არასაყვარელ ადამიანად, არამედ საგნად, რომელსაც მათთვის არ გააჩნია არანაირი ემოცია. ჩემი ერთადერთი დანიშნულება იყო, რომ მეარსება ისე, რომ სხვებისთვის ხელი არ შემეშალა. 7 წლის ვიყავი, როდესაც ფიზიკურად შემეხო გამზრდელის მეორე ქმარი. ეს გრძელდებოდა ინტენსიურად. დავისახე მიზანი, რომ მე აქედან უნდა გავქცეულიყავი,იმ გარემოსგან თავი დამეღწია“, - იხსენებს მარტა ბარამიძე.

წაიკითხეთ სრულად