Baby Bag

„ერთადერთი გზა, რომ როგორმე გამოვასწოროთ მდგომარეობა, არის ახალი მექანიზმების ჩართვა ვაქცინაციის პროცესში,“ - ივანე ჩხაიძე

„ერთადერთი გზა, რომ როგორმე გამოვასწოროთ მდგომარეობა, არის ახალი მექანიზმების ჩართვა ვაქცინაციის პროცესში,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრი ივანე ჩხაიძე საქართველოში არსებულ რთულ ეპიდემიოლოგიურ ვითარებას გამოეხმაურა და აღნიშნა, რომ მდგომარეობის გამოსწორების ერთადერთი გზა ვაქცინაციის პროცესში ახალი მექანიზმების ამოქმედებაა:

​ერთადერთი გზა, რომ როგორმე გამოვასწოროთ მდგომარეობა, არის ახალი მექანიზმების ჩართვა ვაქცინაციის პროცესში. ეს მექანიზმი შეიძლება იყოს ან სავალდებულო ვაქცინაცია შერჩეულ ჯგუფებში, ან კოვიდის საწინააღმდეგო კიდევ ერთი სერიოზული რესურსი, რაც გულისხმობს მწვანე პასპორტების ამოქმედებას.“

„ეს არის შესაძლებლობა, რომ ​ყველა ადამიანმა, ვინც ჩაიტარა ვაქცინაცია, შეუზღუდავად მიიღოს ნებისმიერი სერვისი, რომელიც ხორციელდება დახურულ სივრცეში. ეს იქნება კინო, ეს იქნება თეატრი, კონცერტი, რესტორანი, ბარი, არ აქვს მნიშვნელობა. მათთვის ეს სივრცე უნდა იყოს თავისუფალი. თუ საკოორდინაციო საბჭო უახლოეს სხდომაზე ამ საკითხებს განიხილავს, ეს იქნება კარგი. კიდევ უფრო კარგი იქნება, თუ რომელიმე გადაწყვეტილებას მიიღებს,“- აღნიშნულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ „პირველი არხის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „პირველი არხი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

„სავალდებულო ვაქცინაციის ვერსია განიხილება, მაგრამ უარყოფილია,“ - თენგიზ ცერცვაძე
​ინფექციური საავადმყოფოს დირექტორმა თენგიზ ცერცვაძემ ქვეყანაში შექმნილი მძიმე ეპიდემიოლოგიური ფონი შეაფასა და აღნიშნა, რომ კოვიდ-19-ის გაზრდილი შემთხვევების გამო სახელმწიფო იძულებული გახდება სავალდებუ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

„არ დაუყვირო ბავშვს, გიყვარდეს ბავშვი, არ უნდა სცემო,“- მხოლოდ ეს არ არის ჰუმანური პედაგოგიკა,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ჰუმანური პედაგოგიკის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ჰუმანიზმის ნამდვილი მნიშვნელობა ადამიანებს ხშირად სწორად არ ესმით:

„რა არის ჰუმანური პედაგოგიკა? შეიძლება ეს ძალიან ადვილ ამბად მოგეჩვენოთ. ბავშვი უნდა გიყვარდეს და ჰუმანური პედაგოგიკაც იქნება. არ უნდა დაუყვირო ბავშვს, არ უნდა სცემო. აბა სხვა რა უნდა ჰუმანურობას?! კეთილად მოექეცი. ეს ძალიან ცოტაა. ამაში ჰუმანურობა ძალიან ცოტაა. აგერ ჩემი ჩრდილი დგას. სუსტია, მაგრამ ჩემი ჩრდილია. ვინმე იტყვის, რომ ეს ჩრდილი მე ვარ?! მე ვდგავარ, ვლაპარაკობ, ვაზროვნებ. ეს ჩრდილი ჩემი ანარეკლია. ჰუმანურობის ეს აზრები, რაც ახლა ვთქვი, ჩრდილია ჰუმანურობის არსისა.

ჰუმანურობა არ არის მარტო სიყვარული, არ არის მარტო კეთილი მოქცევა ერთმანეთის მიმართ. ეს ჩრდილია. რა არის ამის სინამდვილე? სიტყვა ჰუმანური სანსკრიტულია. თარგმანში ნიშნავს: „მოკვდავი, რომელიც თავის თავში უკვდავებას დაეძებს.“ მოკვდავი, რომელიც თავის თავში ღმერთს ეძებს, მოკვდავი, რომელიც თავის თავში საკუთარ თავს დაეძებს: ვინ ვარ მე? რად გავჩნდი? რისთვის მოვედი? სად გავედი? ამ სიტყვას თავისი საწინააღმდეგო სიტყვაც აქვს და ის აღნიშნავს, მოკვდავს, რომელიც არღვევს კავშირს უზენაესთან. პედაგოგებს ხშირად ვეკითხები: „თქვენ ჰუმანურები ხართ?“ „დიახ,“- ყვირიან ყველანი. „მაშ, რად მოხვედით სემინარზე? თუ ჰუმანურები ხართ, წადით და იმუშავეთ.“ ისინი ჩრდილის ჰუმანურები არიან და არა არსისა,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად