Baby Bag

„ყველაზე მთავარი, რაც უნდა შეიცვალოს არის რეცეპტისა და დანიშნულების პოლიტიკა,“ - კონკურენციის ეროვნული სააგენტოს თავმჯდომარე ირაკლი ლიქვინაძე

„ყველაზე მთავარი, რაც უნდა შეიცვალოს არის რეცეპტისა და დანიშნულების პოლიტიკა,“ - კონკურენციის ეროვნული სააგენტოს თავმჯდომარე ირაკლი ლიქვინაძე

საქართველოს კონკურენციის ეროვნული სააგენტოს თავმჯდომარემ ირაკლი ლიქვინაძემ ფარმაცევტულ ბაზარზე ახალი წესების დამკვიდრების პროცესის შესახებ ისაუბრა:

„ჩვენს შუალედურ ანგარიშში წარმოდგენილია 11 რეკომენდაცია. ეს მნიშვნელოვნად გააჯანსაღებს, უფრო კონკურენტუნარიანს და გამჭვირვალეს გახდის ფარმაცევტულ ბაზარს. რამდენიმე მნიშვნელოვანი საკითხია. ბაზარზე გვაქვს რამდენიმე კომპანიის დომინანტური მდგომარეობა. მეორე არის ჰოლდინგური სისტემები. ჩვენთან არიან კომპანიები, რომლებსაც იმპორტის დონიდან დაწყებული, საცალო ქსელი, კლინიკები დაზღვევა, მსვილი ჰოლდინგული ჯგუფებია. ჩვენი დაკვირვებით ეს რგოლები უფრო მეტად კომერციული ინტერესის მატარებელია, ვიდრე მომხმარებლისთვის საუკეთესო გადაწყვეტილების მიმცემი. ისინი მომხმარებლებს ძირითადად საკუთარ პროდუქციას სთავაზობენ.“

ირაკლი ლიქვინაძის თქმით, მთავარი პრობლემა არსებული რეცეპტებისა და დანიშნულების პოლიტიკაა:

„ჩვენ ვხედავთ მთავარ პრობლემას და გვგონია, რომ ამ ნაწილის მოწესრიგებით უნდა დავიწყოთ. ეს არის დღეს არსებული რეცეპტისა და დანიშნულების პოლიტიკა. როდესაც ადამიანს დანიშნულებას აძლევენ, ძირითადად არის კონკრეტული მითითება კონკრეტულ მედიკამენტზე, რაც მოქალაქეს არ უტოვებს სხვა არჩევანს. ამ დანიშნულ მედიკამენტს გააჩნია ბევრი ჩამნაცვლებელი მედიკამენტი, რომელიც ფასით განსხვავებულია. პირობითად, ერთი დანიშნული მედიკამენტი თუ არის 50 ლარიანი, შეიძლება მისი ათლარიანი ჩამნაცვლებელი ბაზარზე რეალურად არსებობდეს და ჰქონდეს იგივე სამკურნალო ეფექტი.“

„აქ მნიშვნელოვანია ექიმის მიდგომის საკითხიც. ექიმს უნდა ჰქონდეს გარკვეული მკურნლობის პროტოკოლი და მისი მკურნალობის მეთოდებთან ეს უნდა იყოს თანხვედრაში. ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი, რაც უნდა შეიცვალოს არის რეცეპტისა და დანიშნულების პოლიტიკა. ოთხ წელიწადში მხოლოდ ერთი ჯგუფის მედიკამენტიდან სამი კომპანიის მაგალითზე მოქალაქე დაზოგავდა 16 მილიონ ლარს, რომ ჰქონოდა არჩევანის საშუალება. რეცეპტი საქართველოში უნდა იყოს ელექტრონული, რაც უზრუნველყოფს მის გამჭვირვალობას და უზრუნველყოფს მაკონტროლებლის მხრიდან ეფექტურ კონტროლს ამ მხრივ. ეს რეცეპტი არ უნდა იყოს ერთ კონკრეტულ მედიკამენტზე ორიენტირებული. მასში უნდა იყოს რამდენიმე ალტერნატივა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ირაკლი ლიქვინაძემ Euronews Georgia-ს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ Euronews Georgia

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ხანდაზმულ პაციენტს სამ პრეპარატზე მეტი არ უნდა დაენიშნოს,“ - გერიატრი დინარა რამიშვილი
​გერიატრმა დინარა რამიშვილმა ხანდაზმულ ადამიანებში მედიკამენტების მოხმარების წესების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ გარკვეული მედიკამენტები ხანდაზმულებზმა სიფრთხილით უნდა გამოიყენონ:„​არის ისეთი მე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად