Baby Bag

„მოსახლეობის 60-70 პროცენტის აუცრელობის გადამწყვეტი მიზეზი გაუნათლებლობა ვერ იქნება, მოგახსენებთ რატომაც...“ - ექიმი დავით მრელაშვილი

„მოსახლეობის 60-70 პროცენტის აუცრელობის გადამწყვეტი მიზეზი გაუნათლებლობა ვერ იქნება, მოგახსენებთ რატომაც...“ - ექიმი დავით მრელაშვილი

ამერიკაში მოღვაწე ქართველი ექიმი დავით მრელაშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც საქართველოში ვაქცინაციის დაბალი ტემპის გამომწვევ მიზეზებზე საკუთარ მოსაზრებას გვიზიარებს. გთავაზობთ დავით მრელაშვილის პოსტიდან ამონარიდს:

კვლევის" შედეგი დასრულებულია და ერთი საინტერესო აჰა!” მომენტი მქონდა - თუ რატომ იკავებს თავს ხალხის დიდი ნაწილი ვაქცინაციისგან.

აქამდე მეც და ბევრი კოლეგაც ფიქრობდა რომ ქვეყანაში განათლების პრობლემის ბრალია ეს, და რადგან ხალხს ბევრი სამედიცინო (და ზოგიერთ მარტივი რამ) რამ არ ესმით.

განათლების პრობლემა ზოგადად,რა თქმა უნდა არის, თუმცა ეს ვერ იქნება მოსახლეობის 60-70%-ის აუცრელობის გადამწყვეტი მიზეზი და მოგახსენებთ რატომ.

რეალურად, საკმარისი სამედიცინო, სტატისტიკური და მათემატიკური განათლება (ყველაფერი ერთად რომ სიღრმისეულად გაიგონ რატომ არის აცრა უსაფრთხო) აქვს ალბათ საერთო მოსახლეობის 5%-ზე ნაკლებს, უფრო მეტი ალბათობით -1%-ზე ნაკლებს. ამას ვინმეს დამცირების მიზნით კი არ ვამბობ - რა თქმა უნდა ვერ ექნებათ, რადგან არც თუ ისე ადვილია ბოლომდე გაგება ამ საკითხის, და ხანდახან უბრალოდ ექიმობაც” არაა საკმარისი ის მედიცინის უახლესი მიღწევები გესმოდეს საკმარისად.

აუცრელობის ძირეული (root cause) მიზეზი - არასაკმარისი *ნდობაა* (რწმენა არა, კონკრეტულად ნდობა). ნდობა მეცნიერებისადმი (ვაქცინა ნამეტანი მოკლე დროშია შექმნილი და ვერ ვენდობი), ნდობა მთავრობისადმი (მთავრობას ჩვენი დახოცვა უნდა, ფეხებზე ვკიდივართ), ნდობა ექიმებისადმი (ეს ექიმები მოსყიდულები არიან რომ ვაქცინა გაასაღონ), ნდობა სტატისტიკისადმი (ხელოვნურად ცვლიან ციფრებს რომ მეტი ჩაეთვალოთ) და კიდევ მრავალი სხვა). თუ ეს კითხვები გეცნობათ - ქვემოთ მარტივად ვუპასუხებ.

დანარჩენ ყველა კითხვას ბადებს უნდობლობა. ვერ ენდობიან - და „ამის შემდეგ* ჩნდება კითხვები, და არა პირიქით. მოსახლეობის დიდ უმეტესობას არ ჰყავს ოჯახში თუ უახლოეს საახლობლო წრეში ისეთი ექიმი - ვისაც საკმარისად ენდობა.

ან უფრო უარესი - ჰყავთ ვინმე, რომელსაც თავად არ ესმის საკმარისად, მაგრამ რადგან ისეთ როლში ჩავარდა რომ რაღაც უნდა თქვას - თავს იზღვევს” და ამბობს რომ მოდი, თავი შეიკავე”.

აქვე მინდა შემოვიტანო ნულოვანი რისკის ცნება. ადამიანებს გენეტიკურადაც და სოციალურადაც, რაიმეს არ-გაკეთების შედეგი ქვეცნობიერად გვგონია ნულოვანი (უფრო სწორად baseline) რისკი, და იგივე რამის გაკეთების - გარკვეულ წილად გარისკვა (მაგალითი: „რ მინდა ის რაღაც 0.001% გავრისკო რო ავიცრა - იქნებ მე ვიყო ის რეაქცია რო მისცეს").

საქმე იმაშია რომ პანდემიამ ეს ნულოვანი რისკი შეატრიალა: იმის ილუზია აღარავის აქვს,რომ „კორონა მე არ შემხვდება” - თითო ტალღაზე მინიმუმ მოსახლეობის 5-10% ინფიცირდება. ანუ აქ აცრის არ გაკეთება იმას ნიშნავს რომ თქვენი იმუნიტეტი მოუმზადებელი შეხვდეს ვირუსს და მიახლოვებით 70-ში ერთი შემთხვევა (დადასტურებულის) - სიკვდილით დამთავრდეს. გარდა ამისა, ყოველ მესამე ადამიანს - ხანგრძლივი პოსტ-კოვიდური ჯანმრთელობის პრობლემა დაუტოვოს.

ასე რომ „საახლობლოს ავტორიტეტებო”, ვინც თქვენ ნდობა გამოგიცხადათ - სანამ „მოდი თავი შეიკავე”-ს იტყოდეთ, ობიექტურად განსაზღვრეთ თავის შეკავების რისკიც.

რაც შეეხება ერთ-ერთ ყველაზე ხშირად დასმულ შეკითხვას: „არ ვიცი რას გამოაჩენს ვაქცინა ორი წლის მერე".

ამაზე თეორიულიც და პრაქტიკული პასუხიც ცალსახაა: თუ რამე „მნიშვნელოვანი“რისკი იქნებოდა - აქამდე, ამ მილიარდობით აცრაში გამოვლინდებოდა, და აგერ გეტყვით რატომ:

აცრა რა ცვლილებებსაც იწვევს ორგანიზმში - ანტისხეულების და უჯრედული იმუნიტეტის გამომუშავება, პიკს აღწევს მეორე აცრიდან 2-3 კვირაში, ანუ ჯამში - პირველი აცრიდან უმეტეს შემთხვევაში 1-2 თვეში. შემდეგ ეს იმუნიტეტი და ანტისხეულები ნელ-ნელა “განზავებას” განიცდის ჩვენს მიერ ყოველდღიურად შესუნთქული და ნაჭამი ბაქტერიასა და ვირუსების მიერ (რაც ასევე ფიზიოლოგიურ “აცრად” შეიძლება ჩაითვალოს) გამოწვეული იმუნური პასუხის შედეგად მიღებული ანტისხეულებით (ანუ მარტივად რომ ვთქვათ - ჩანაცვლდება). ასე, მუდმივ “მონაცემთა ბაზის განახლებას" აკეთებს იმუნიტეტი - უახლოეს დროში გარემოში არსებულ მიკროორგანიზმებზე.

აცრიდან 6-12 თვეში ეს ანტისხეულები იმდენად გაილევა (რადგან ბაზაში ახალი შემოსული ანტისხეულები განაზავებენ) რომ ნელნელა დაიწყება მომატებული შანსი კიდე ინფიცირების, ახალ შტამების დამატებასთან ერთად (აქედან გამომდინარეა ბუსტერის საჭიროება გარკვეული ვირუსებისთვის როგორც კოვიდი და გრიპი). ნუ ინერვიულებთ, ეს რისკი უცებ არ ჩნდება 6 თვის და 1 დღის მერე, ეს თანდათანობითი პროცესია, და თუ ნამეტანი გადააცილეთ ბუსტერი - ინფექცია რომელიც შეგხვდებათ - დიდი ალბათობით ნაწილობრი დაცული იქნებით ნარჩენი” იმუნიტეტით რომელიც ნელ-ნელა მცირდება.

რაც შეეხება პრაქტიკულ გამოცდილებას - ეს 2 თვეზე მეტი აცრილი ადმიანების რაოდენობა მილიარდებია მსოფლიოში, რამოდენიმე მილიარდი, და არ ჩანს ეს რქები და ჩლიქები ჯერ (მელოტებშიც კი), და რაღას ელოდებით?

მსოფლიოში ძალიან ბევრი ვაქცინა შექმნილა ბოლო 100 წლის განმავლობაში. არცერთ შემთხვევაში, ვიმეორებ - არცერთ შემთხვევაში არ ყოფილა ისე რომ წელიწადზე მეტი გავიდეს (კვლევების საწყისიდან), და ათიათასობით საწყის აცრილში მაინც თუ რაიმე მოსახდენი არ იყო სერიოზული გვერდითი ეფექტების მხრივ - არ იყოს გამოვლენილი.

ანუ - თუ თქვენ ორ წელს ელოდებით - იგივე ლოგიკით 5 და 10 წელსაც შეიძლება ელოდოთ. პრაქტიკულად არ განსხვავდება 2 წლის მერე მოსახდენის და 5-10 წლის მერე მოსახდენი რისკი კონკრეტულად ვაქცინის ეფექტის მხრივ.

ერთი სახალისო მეცნიერული ფაქტი - ნებისმიერმა ჩვენგანმა რომ სნო-ს ნაცვლად ჩაილურის წყალი დალიოს საჭმლის გადაცდენის შემდეგ - 100,000%-ით მეტი შანსია, ვიდრე ვაქცინის გამო მოკვდეს. საჭმელს ხო ჭამთ? ჰოდა ვაქცინა 1000-სჯერ უფრო უსაფრთხოა ვიდრე ჭამის დროს დახრჩობა ლუკმის გადაცდენით,“ - აღნიშნავს დავით მრელაშვილი.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

რატომ იკავებს თავს ხალხის დიდი ნაწილი ვაქცინაციისგან?
რატომ იკავებს თავს ხალხის დიდი ნაწილი ვაქცინაციისგან? - ამ თემაზე აშშ-ში მომუშავე ქართველი ექიმი ნევროლოგი დავით მრელაშვილი სოციალურ ქსელში საინტერესო პოსტს აქვეყნებს. ​MomsEdu.ge ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​„შესაძლოა, სწრაფი სიკვდილი განვითარდეს“ - რას გულისხმობს ციროზებისა და კუჭის კიბოების დროს სისხლდენების ემბოლიზაცია?

​„შესაძლოა, სწრაფი სიკვდილი განვითარდეს“ - რას გულისხმობს ციროზებისა და კუჭის კიბოების დროს სისხლდენების ემბოლიზაცია?

„სისხლის მცირე რაოდენობით დაკარგვა ანემიასა და მასთან დაკავშირებულ პრობლემებს იწვევს, დროის მცირე მონაკვეთში დიდი დანაკარგისას, შესაძლოა, სწრაფი სიკვდილი განვითარდეს“ - როგორ აჩერებენ სისხლდენას ციროზებისა და კუჭის კიბოების დროს?

​MOMSEDU.GE-ს კითხვებს მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ დიაგნოსტიკური და ინტერვენციული რადიოლოგიის სამსახურის ხელმძღვანელი, თსსუ-ის პროფესორი მალხაზ მიზანდარი პასუხობს:

- რას ნიშნავს სისხლდენა ციროზებისა და კუჭის კიბოების დროს და რა სიმპტომები ახასიათებს?

მალხაზ მიზანდარი: „ციროზის დროს სისხლდენა საყლაპავის ვენებიდან ხდება. კარის ვენის სისტემა ღვიძლს სისხლით ამარაგებს, ციროზის დროს ხდება მთელი ღვიძლის ქსოვილის გამკვრივება და გაუხეშება, რის გამოც კარის ვენით სისხლის შედინება ღვიძლში მკვეთრად ფერხდება და ხდება წნევის მომატება ამ სისხლძარღვის სისტემაში. ორგანიზმი ეძებს შემოვლით გზებს ამ შეფერხების დაძლევისათვის და შემოვლითი გზებიდან ერთ-ერთია საყლაპავის ვენები. საქმე იმაშია, რომ საყლაპავის ვენები დაკავშირებულია კუჭის ვენებთან, საიდანაც ჩვეულებრივ, სისხლი კარის ვენაში უნდა მიდიოდეს, მაგრამ ამ სისტემაში წნევის მატება იწვევს რევერსულ დენას, ანუ პირიქით - კარის ვენიდან კუჭის ვენების გავლით საყლაპავის ვენებში, რაც ამ სისტემის გადაბერვას იწვევს, რაც საყლაპავის ვენების სუსტი კედლების გამო ადვილად იწვევს ძლიერ სისხლდენას. მით უმეტეს, რომ ადამიანები უხეშ საკვებს ხშირად მივირთმევთ.

კუჭის კიბოს დროს ხდება სიმსივნური პროცესის მიერ არტერიის კედლების დაზიანება, რაც ამ მაღალი წნევის სისხლძარღვიდან შესაძლოა მნიშვნელოვანი სისხლდენის საწინდარი გახდეს.

რაც შეეხება სისხლდენის სიმპტომებს, ეს დამოკიდებულია ამ პრობლემის ინტენსივობაზე. ქრონიკული მცირე დანაკარგის შემთხვევაში ეს პათოლოგია შესაძლოა შეუმჩნევლად მიმდინარეობდეს; კლინიკურად საბოლოოდ გამოიხატება სისუსტით, ოფლიანობით, ვლინდება ანემია (ჰემოგლობინის დაცემა) თუკი სისხლდენა ძლიერია (შესაძლოა როგორც ციროზის, ასევე სიმსივნეების დროს) ასეთ შემთხვევებში ვითარდება უეცარი სისუსტე და კოლაფსი (არტერიული წნევის სწრაფი დაცემა), აღინიშნება აგრეთვე მელენა (შავი განავალი) ან სისხლიანი ღებინება.“

- ვის შეიძლება აწუხებდეს სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან?

მალხაზ მიზანდარი: „სისხლდენის მაღალი რისკი აქვს პაციენტს, რომელსაც აქვს ციროზი - კარის ვენაში იზრდება წნევა, ამ დროს აუცილებელია ენდოსკოპია, რათა საყლაპავი ვენების გაფართოების ხარისხი განისაზღვროს.

ასევე მაღალი რისკის ჯგუფს წარმოადგენენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სიმსივნის მქონე პაციენტი, რადგან ასეთ დროს შესაძლებელია სიმსივნის პენეტრაცია (ღრმად ჩაზრდა) კუჭის ან ნაწლავის კედელში და თუკი იქვეა მაგისტრალური სისხლძარღვი, ხდება მისი სანათურის მთლიანობის დარღვევა და დაკავშირება ნაწლავის სანათურთან.“

- როგორ ხდება სისხლდენების შეჩერება?

მალხაზ მიზანდარი: „როდესაც ციროზის დროს საყლაპავ მილზეა საუბარი, პირველ რიგში, ენდოსკოპიით ჩადიან და ლიგირებას აკეთებენ; სამწუხაროდ, შესაძლოა ლიგირების ერთი და ან რამდენიმე პროცედურის შემდეგ პრობლემა განახლდეს და ასეთ შემთხვევაში შესაძლოა საყლაპავის დიდი მონაკვეთზე ერთდროული მექანიკური ზეწოლით, დიდი ზომის სპეციალური გასაბერი ზონდის (ბლეკმორის ზონდი) გამოყენება სისხლდენის სწრაფი, მაგრამ დროებითი კუპირებისათვის - ამგვარი ზონდი შესაძლოა მოთავსდეს სისხლმდენ არეში, გაიბეროს და დარჩეს იქ მხოლოდ რამდენიმე საათით. ამ შემთხვევაში ეფექტური გზა ემბოლიზაციაა.“

- რა არის ემბოლიზაცია?

მალხაზ მიზანდარი: „ემბოლიზაცია მკვებავი სისხლძარღვის დახშობის პროცედურაა. ის ხორციელდება კათეტერიზაციის ლაბორატორიაში, რენტგენოლოგიური დანადგარის - ანგიოგრაფის გამოყენებით. ამ დროს უოპერაციოდ, კანგავლითი ჩხვლეტით ხდება არტერიულ თუ ვენურ სისტემის პერიფერიულ სეგმენტში შესვლა, რის შემდეგაც სპეციალური კათეტერების საშუალებით შეგვიძლია, მოვხვდეთ დაზიანებულ სისხლძარღვში და შევწყვიტოთ მასში სისხლის მიწოდება მისი დახშობის საშუალებით.

ციროზის დროს კარის ვენის ერთ-ერთ ტოტში შეგვყავს კათეტერი, საიდანაც ვხდებით კუჭის მარცხენა ვენაში (რომელიც უშუალოდ იწვევს საყლაპავის ვენების გადაბერვას) და მასში შეგვყავს მეტალის მარყუჟები („კოილები“), რაც უზრუნველყოფს საყლაპავის ვენების სისტემაში წნევის მკვეთრ დაცემას და სისხლდენის კუპირებას.

კუჭის კიბოთი გამოწვეული სისხლდენისას არტერიული ემბოლიზაციას ვახორციელებთ პერიფერიული არტერიიდან (ბარძაყის ან სხივის არტერია) მიდგომით, რა დროსაც მიკრო კათეტერით შევდივართ კუჭის მკვებავ არტერიაში და ამ მიკრო კათეტერის საშუალებით ვაყენებთ მიკრო კოილებს, რომლებიც საიმედოდ ახშობს სისხლის ნაკადს.“

საგულისხმოა, რომ სისხლდენის პიკზე ჩატარებული ქირურგიული ჩარევა ხშირად სიკვდილით მთავრდება; ამდენად, ემბოლიზაცია ასტაბილურებს პაციენტის მდგომარეობას და ქირურგებს პირველადი კერის მოსაცილებლად მოსამზადებელ დროს აძლევს.

R.

წაიკითხეთ სრულად