Baby Bag

განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს ორგანიზებით და გაეროს ბავშვთა ფონდის ჩართულობით მუშაობას იწყებს უწყებათაშორის ჯგუფი, რომელიც სასკოლო კვების პროგრამის კონკრეტულ გეგმას შეიმუშავებს

განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს ორგანიზებით და გაეროს ბავშვთა ფონდის ჩართულობით მუშაობას იწყებს უწყებათაშორის ჯგუფი, რომელიც სასკოლო კვების პროგრამის კონკრეტულ გეგმას შეიმუშავებს

განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრო სოციალურ ქსელში გაეროს ბავშვთა ფონდის წარმომადგენელ ღასან ხალილის მიერ სამინისტროსა და UNICEF-ის თანამშრომლობით დაგეგმილი და განხორციელებული პროექტების შეფასების შესახებ პოსტი გამოაქვეყნა:

„გაეროს ბავშვთა ფონდის (UNICEF) წარმომადგენელმა საქართველოში ღასან ხალილმა განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროსთან თანამშრომლობით დაგეგმილ და განხორციელებულ პროექტებს მაღალი შეფასება მისცა, მათ შორის, სასწავლო პროცესის სასკოლო სივრცეში უსაფრთხოდ გაგრძელებას, მასწავლებელთა ვაქცინაციას და სასკოლო კვების პროგრამის შემუშავების საკითხს.

სასკოლო კვების პროგრამის შემუშავების საკითხზე საუბრისას ღასან ხალილმა აღნიშნა, რომ პროდუქტიული შეხვედრა შედგა საქართველოს პრემიერ-მინისტრთან, ბატონ ირაკლი ღარიბაშვილთან, რომლის მხრიდან სასკოლო კვების საკითხზე დაინახა მზადყოფნა და პოლიტიკური ნება. გადაიდგა საპასუხო ქმედითი ნაბიჯები – განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს ორგანიზებით და გაეროს ბავშვთა ფონდის ჩართულობით მუშაობას იწყებს უწყებათაშორის ჯგუფი, რომელიც შეიმუშავებს კონკრეტულ გეგმას და წარუდგენს პრემიერ-მინისტრს დასამტკიცებლად.

ღასან ხალილმა მადლობა გადაუხადა განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროსა და პირადად მინისტრ მიხეილ ჩხენკელს განათლების სფეროში მჭიდრო თანამშრომლობისთვის. მან განსაკუთრებით გაუსვა ხაზი სამინისტროს ძალისხმევას პანდემიის პირობებში სასწავლო პროცესის სკოლებში უსაფრთხო დაბრუნებასთან დაკავშირებით. ღასან ხალილის თქმით, UNICEF აქტიურად უჭერდა მხარს სკოლების გახსნას და მოხარულია, რომ სამინისტრო პროცესს ეფექტიანად მართავს.

გაეროს ბავშვთა ფონდის (UNICEF) წარმომადგენელმა განსაკუთრებული მადლობა გადაუხადა მასწავლებლებს, რომლებმაც პანდემიის დროს შეძლეს სწრაფად ადაპტირება ახალ რეალობასთან და სასწავლო პროცესის ონლაინ წარმართვა, რაც არ იყო მარტივი. ღასან ხალილის თქმით, საქართველოში ყველა მასწავლებელი არის ნამდვილი გმირი, რადგან მათ შეძლეს დისტანციური სწავლებისთვის საჭირო ტექნოლოგიების ათვისება. მან აღნიშნა, რომ ონლაინსწავლება არც მოსწავლეებისთვის ყოფილა მარტივი და მათი აკადემიური და სოციალური განვითარებისთვის მნიშვნელოვანია სასწავლო პროცესის ბუნებრივ გარემოში შენარჩუნება.

ღასან ხალილი ასევე შეეხო მასწავლებელთა ვაქცინაციას და ხაზი გაუსვა გაეროს ბავშვთა ფონდისა და განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს, აგრეთვე, აჭარის განათლების, კულტურისა და სპორტის სამინისტროს ერთობლივ ძალისხმევას ამ პროცესში. გაეროს ბავშვთა ფონდის წარმომადგენლის თქმით, ერთობლივი მუშაობის შედეგად ორ თვეში მასწავლებელთა ვაქცინაციის მაჩვენებელი 9%-დან 69%-მდე გაიზარდა და ზრდას ყოველდღიურად განაგრძობს,“ - აღნიშნულია განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს მიერ გამოქვეყნებულ პოსტში. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად