Baby Bag

„გადავწყვიტე, კოვიდზე აღარ ვილაპარაკო, ამაზე სხვა „ექსპერტებს“ მიმართეთ, დავიღალე უსამართლო ნეგატივების მიღებით,“ - გიორგი ფხაკაძე

„გადავწყვიტე, კოვიდზე აღარ ვილაპარაკო, ამაზე სხვა „ექსპერტებს“ მიმართეთ,  დავიღალე უსამართლო ნეგატივების მიღებით,“ - გიორგი ფხაკაძე

პროფესორმა გიორგი ფხაკაძემ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც აღნიშნა, რომ ის კოვიდზე საუბარს აღარ აპირებს:

„ადამიანმა, ალბათ, უნდა მიიღოს და აღიაროს რეალობა.

  • სიმართლე გითხრათ, მე ამ რეალობის არც მიღება და არც აღიარება მინდოდა, მაინც მჯეროდა, რომ საღი აზრი გაიმარჯვებდა, მაგრამ, სამწუხაროდ, საღი აზრი დამარცხდა, , ზოგადად მსოფლიოში, მაგრამ განსაკუთრებით საქართელოში.
  • ჩვენ ყველამ ერთად წავაგეთ. აქ არ არის საუბარი, რომ გიორგი ფხაკაძემ ან რომელიმე ინდივიდმა წააგო. მთლიანობაში ქვეყანამ წააგო.
  • მოგვწონს თუ არა, ეს არის რეალობა. ცხოვრება ასეა, რომის იმპერიაც დაიშალა, საბჭოთა იმპერიაც, საფრანგეთისაც და დიდი ბრიტანეთისაც. ცხოვრება წინ მიდის. ოდესმე ეს მახინჯი რეალობაც შეიცვლება.
  • მე ვამბობდი, ვამბობ და მომავალშიც ვიტყვი მარტო იმას, რაშიც 100%-ით ვარ დარწმუნებული. ვამბობ ამ რწმენის გამო და არა იმის გამო, რომ ვიღაცას რაღაც მოვაწონო ან არ მოვაწონო.
  • თუ ადამიანებს არ სურთ დახმარების მიღება, თავს ზევით ძალა არაა. მე, ერთმა ადამიანმა, საკუთარ თავზე ძალიან ბევრი ნეგატივი მივიღე და გადავიტანე, დაუმსახურებლად.
  • დღეს ქვეყანამ წააგო. წაგებაც უნდა ვაღიაროთ, ქვეყანაში მხოლოდ 190 000 ადამიანია აცრილი. რომ დაფიქრდე, შიშით გაგაჟრიალებს.
  • ყველაფერი ჩანს, ვინ გაყიდა საკუთარი თავი, პროფესია, სინდისი.
  • იმ ადამიანებს მივმართავ, რომ ჰგონიათ, თითქოს მოიგეს, თავისი პოზიცია რომ გაიტანეს. რა მოიგეთ? მაგალითად, ქვეყანაში ერთ დღეში 57 ადამიანი რომ გარდაიცვალა, ეს არის მოგება?
  • ის, რომ დღეში უამრავი ადამიანი გვეღუპება, რომ ანტივაქსერი ექიმები გვყავს, რომ მეცნიერებიდან საერთოდ აცდენილი ვართ და ყავის მკითხავების, ასტროლოგების გვჯერა, ამაზე რომ ვსაუბრობ, მლანძღავენ.
  • ტაშს უკრავენ პანდემიასთან დაკავშირებით, ვიღაც, ვთქვათ, მსახიობების და ჯანდაცვასთან შეხებაში არმყოფი ხალხის ყოველგვარ საღ აზრს აცდენილ გამოსვლებს. ეს არის „სპექტაკლის საზოგადოება“.
  • • თუ დღეს თქვენ ფაიზერით სამჯერ აცრილი არ ხართ, ბოდიში, მაგრამ ეს მხოლოდ თქვენი ბრალია. რაც მე ლაივებში ინფორმაცია მოგაწოდეთ, ფეისბუქ გვერდზე ასობით სტატია, კვლევები დავდე, ათასობით ადამიანს პირადში ინფორმაციები მივაწოდე, ამის შემდეგ საღი გადაწყვეტილება უნდა მიგეღოთ.

  • ქვეყანამ წააგო. ყველანი ვართ ამ დიდ საზოგადოებრივ სპექტაკლში - კოვიდი არ არსებობს, ჯანდაცვა ბრწყინავს, წამლები უიაფესია, განათლების დონე უმაღლესია. კარგი, დავიჯეროთ და ვიყოთ ასე, სანამ „გავქაჩავთ“.
  • კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, ყველამ წავაგეთ. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ მოიგო, ძალიან ცდება.
  • მთელმა ქვეყანამ, მარტო მთავრობამ კი არა, მოსახლეობამ მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ჩვენ პანდემიასთან ომი წაგვეგო და ჩვენ წავაგეთ. მოგებაც უნდა ვაღიაროთ და წაგებაც. ვაღიარებ - წავაგეთ.
  • მე ყველაფერი გავაკეთე, რომ არ ვყოფილიყავით იქ, სადაც ახლა ვართ, მაგრამ რას ვიზამთ. აღმოჩნდა, რომ საღი აზრი საქართველოში პოპულარული არ არის.
  • მაგრამ ყველა იმპერია ერთ მშვენიერ დღესაც ინგრევა, ყველა წაგების შემდეგ არის მოგება. მაინც მჯერა, რომ შემდეგ ჯერზე მოვიგებთ.
  • ამჯერად კი გადავწყვიტე, კოვიდზე აღარ ვილაპარაკო, ამაზე სხვა „ექსპერტებს“ მიმართეთ. დავიღალე უსამართლო ნეგატივების მიღებით.
  • მე ბნელს პირში ვეუბნები, რომ ბნელია. ჩემგან არც პოლიტიკოსი გამოვა და არც რეალობის შემლამაზებელი „საბჭოთა“ექიმი. მე ვარ თანამედროვე სპეციალისტი, რომელსაც მინდა, საქართველოში დაინერგოს თანამედროვე მედიცინა, მაგრამ ეტყობა, ჯერ ადრეა.
  • ამიერიდან ჩვენ ვილაპარაკებთ მხოლოდ საზოგადოებრივ ჯანდაცვაზე და საინტერესო პროექტებზე.
  • მოუფრთხილდით თავს, იფიქრეთ ხვალინდელ დღეზე,“ - წერს გიორგი ფხაკაძე. 
  • შეიძლება დაინტერესდეთ

    „შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მას მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში... 3 თაობის მასწავლებელი ვარ,“ - გაიცანით 80 წლის მერი გულუა, რომელიც 60 წელია პედაგოგია

    მერი გულუა 60 წელია პედაგოგია. თავის პროფესიაზე შეყვარებული მასწავლებელი მოსწავლეებთან დღემდე ენერგიულად მუშაობს:

    „არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც რაიმე გზით რომ მიუდგებით გულში რამე დადებითი არ ჰქონდეს. ძალიან რთული და საყვარელი პროფესიაა. მასწავლებელი რომ იყო, უნდა გიყვარდეს ბავშვები, შენი საგანი და უნდა გქონდეს დიდი მოთმინებაც. შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მის მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში. 60 წელი მთავრდება, 3 თაობის მასწავლებელი ვარ. არიან ისეთები, რომლის ბაბუასაც ვასწავლიდი, მამასაც და შვილიშვილსაც.

    ჩემი მშობლებიც პედაგოგები იყვნენ. ჩემი ძმა, სერგო გულუა, ძალიან ნიჭიერი მათემატიკოსი იყო. ჩემი და მუშაობს ინგირის პირველ საჯარო სკოლაში, ისიც მათემატიკის მასწავლებელია. სამივემ მასწავლებლობა დავიწყეთ. მე ვასწავლი ქართულს, მათემატიკას და ბუნებას. ჩვენი სოფლის სკოლა არის პირველი სკოლა ზემო სამეგრელოში. სხვაგან არსად არ იყო მაშინ სკოლა. ეზოში რომ შემოვალ დილით, არაფერი პრობლემა არ მახსოვს. ჩემი პრობლემები, რაც უნდა მქონდეს, ყველაფერი მავიწყდება, სულ ბავშვებზე ვარ გადართული.

    შვილიშვილებიც აქ არიან, სკოლაში. ერთი მეცხრე კლასშია, მეორე - მესამე კლასში, პატარა ბაღში დადის ჯერ. ბავშვების გულში რომ ჩაიხედო, ძალიან რთულია. წაჯიკავებას და დაცემას ბევრი არაფერი არ უნდა, ჭაობში ჩაძირვას არ უნდა ბევრი არაფერი. ჭაობიდან ამოყვანაა საქმე. ჩემი ყველაზე დიდი ჯილდო არის ჩემი ყოფილი მოსწავლეები რომ შემხვდებიან და სიყვარულით მომიკითხავენ. ამაზე უფრო დიდი ბედნიერება არაფერი არ არის ჩემთვის.

    ზოგიერთი მასწავლებელი რომ გაუშვეს ჯილდოთი და წავიდნენ, ვისაც სურვილი ჰქონდა, წავიდა. მე ჩავაბარე, სტატუსი მივიღე და რატომ წავიდოდი? გავაგრძელე მუშაობა. მიყვარს მე ეს პროფესია და თავიდან რომ ვიწყებდე მუშაობას, ისევ ამ პროფესიას გავაგრძელებდი. დროა დავისვენო, ხომ? მაინც რაღაც მეზიდება აქით. თუ რამე კანონი გამოვიდა, კი ბატონო...“ - აღნიშნა მერი გულუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო.“

    წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

    წაიკითხეთ სრულად