Baby Bag

„დღეს ფრიად უსიამოვნო დიალოგს შევესწარი: ორმა ძალიან სვეცკმა მანდილოსანმა მიმტანს ხმამაღლა დასცინა კილოზე და სოფლელობაზე...“- ლუკა ნაჭყებია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს

„დღეს ფრიად უსიამოვნო დიალოგს შევესწარი: ორმა ძალიან სვეცკმა მანდილოსანმა მიმტანს ხმამაღლა დასცინა კილოზე და სოფლელობაზე...“- ლუკა ნაჭყებია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს

„მასტერშეფის“ ჟიურის წევრმა ლუკა ნაჭყებიამ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც ადამიანების მიმართ მათი აქცენტის ან წარმომავლობის გამო ნეგატიური დამოკიდებულება გააკრიტიკა:

„დღეს დილას, ფრიად უსიამოვნო დიალოგს შევესწარი.

ერთ ჩემ საყვარელ დაწესებულებაში მიმტანს კილო აქვს ოდნავ მეგრული აქცენტით.

მოემსახურა მაგიდას და ორმა ძალიან სვეცკმა მანდილოსანმა როგორც კი გატრიალდა ფრიად ხმამაღლა დასცინა კილოზე და სოფლელობაზე. იმათ კი საყვედური მიიღეს, მაგრამ იმ მიმტან ბიჭს სახეზე დაეტყო ემოციური დაცემა.

ხოდა აქვე ხაზს გავუსვამ, კილო, აქცენტი და რეგიონალური ვარიაციები არ განსაზღვრავს სოფლელობას, თქვე კაი ხალხო.

სოფლელიბაა მანქანით გაზაობა, შშმ პარკინგზე გაჩერება, რიგის არ დაცვა და კიდე ბევრი სხვა რამ...

თბილისი ერთი ქალაქია, უმეტესობა საქართველო რეგიონია. არ გვაქვს თბილისს ავტორიტეტი იმაზე თუ რა ტიპის მეტყველებაა სტანდარტი.

ყველას, მათ შორის მეც, გვახასიათებს ხანდახან კილოში გადასვლა, ეს ხიბლია და სილამაზეა ქართული ენის. (ჩემი მეგრულის არ ცოდნა ცოტა ქვეყნის ღალატი მგონია)

ხოდა წიგნს გონებაში რა აქცენტით წაიკითხავ მნიშვნელობა არ აქვს...

და კილო რო არ მოგწონს ვიღაცის, იგივეა იმ რეგიონის თავისებურებები და კულტურა არ მოგწონდეს, შემდეგზე ხარჩოს რომ გადაირტყამ, მაგრამ აქცენტი არ მოგწონს მაგ რეგიონის, გახსოვდეს რომ ერთმანეთის გარეშე ოგ ორი რამ ფრიად ღარიბი იქნება.

და კი, ზოგადად სიტყვა სოფლელი ცუდ კონტექსტში გამოსაყანებელი არაა, უბრალოდ პირობითი განსზაღვრება რაც არის ამ სიტუაციაში არ შეესაბამება რეალობას,“-აღნიშნა ლუკა ნაჭყებიამ.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მეგრულ ხაჭაპურს წყალს არ აკარებენ, ის აუცილებლად იზილება რძეში,“ - დალილა ცატავა

„მეგრულ ხაჭაპურს წყალს არ აკარებენ, ის აუცილებლად იზილება რძეში,“ - დალილა ცატავა

საქართველოს გასტრონომიის ასოციაციის პრეზიდენტმა დალილა ცატავამ ქართული კულინარიული მემკვიდრეობის შესახებ საუბრისას მეგრული ხაჭაპურის მომზადების წესი გაგვაცნო:

„სამეგრელო მედეას მისტიკით არის დღემდე. ძალიან ბევრი რამ აქვთ შენარჩუნებული. არის ერთი პრინციპი: თუ მეგრული არის ხაჭაპური, მას წყალს არ აკარებენ. ის აუცილებლად იზილება რძეში. მეგრული ხაჭაპური საერთოდ რძეში იზილება, გულსართი აქვს ჭყინტი ყველის. ცომის ღობეს უკეთებენ და ზემოდან აფენენ სულგუნის ნაჭრებს. რაც უფრო ბევრია და რაც უფრო კვერცხში ამოვლებულია,მით უფრო მნიშვნელოვანია.

მეგრული სამზარეულო ძალიან საინტერესოა იმ თვალსაზრისით, რომ სამეგრელოში კონტრასტული კერძები აქვთ. მათ აქვთ ცეცხლოვანი კერძები და ნეიტრალური კერძები. ხარჩოზე მეგრელები იტყვიან, თუ მაგიდის საფარს დაეწვეთა, უნდა გამოწვას, ისეთი ცხარე უნდა იყოსო. აქვე არის გებჟალია, საოცრად განსხვავებული კერძი.

სანამ ჩვენ პატარები ვართ, იქიდან უნდა შევეჩვიოთ, რომ ეს არის ჩვენი კულტურის ნაწილი, რომ სუფრა არ არის ჭამა-სმა დიდად შესარგი და თრობა. პირიქით, ყველა ძველი ჩანაწერი, ყველა მოგზაურის ჩანაწერი იმას ამბობს, რომ არასდროს უნახავთ საქართველოში ფეხარეული და მთვრალი ადამიანი. დღევანდელი ახალგაზრდობა ამას სკეპტიკურად უყურებს. სკოლაშიც არ უსწავლიათ ამის შესახებ და არც ხედავენ. უნდა იცოდეს ახალგაზრდამ, რატომ ვართ ჩვენ ღვინის სამშობლო. ამაზე ჩვენ ვაკეთებთ ტრენინგებს. რეგიონებმა თავისი გასტრონომიული კულტურის ისტორია არ იციან. არ იციან რა საგანძური აქვთ,“- მოცემულ საკითხზე დალილა ცატავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად