Baby Bag

„ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“ - წლის საუკეთესო მასწავლებელი

„ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“ - წლის საუკეთესო მასწავლებელი
„ემოციებისგან ვიცლები და ვივსები. ყოველ დღეს რაღაც ახალი მოაქვს. ვდარდობ, რომ ჯერ კიდევ ვერ მოვახერხე, ყველას გადავუხადო მადლობა, თან ეს ფიქრი მაბედნიერებს, რამდენ ადამიანს უხარია ჩემი გამარჯვება. მადლობის გადახდა არ მღლის. პირიქით. მადლიერების გრძნობით ვარ სავსე.
წინასწარ გაფრთხილებთ, შეგიძლიათ, არ წაიკითხოთ, რასაც ახლა დავწერ 🙂
სულ რამდენიმე წუთში 51 წლის დედაჩემი ემიგრანტი გახდება. სულ რამდენიმე წუთში დაადგამს ფეხს უცხო ქვეყნის მიწაზე. 
დედაჩემი, რომელიც 28 წლის დაქვრივდა. გოგო, რომელმაც ძალიან ახალგაზრდამ ბავშვობის სიყვარული დაკარგა. და მხოლოდ მას შემდეგ, რაც მე ამ ასაკს გადავაბიჯე, მივხვდი, რა პატარა ყოფილა მაშინ.
არასოდეს ხმამაღლა არ მილაპარაკია მასზე. და ახლა ისე, როგორც არასდროს, მინდა ვუთხრა მას, რომ ყველაზე ძლიერი და ჭკვიანი ქალია მათ შორის, ვისაც ვიცნობ. და ჩემი გამარჯვება მას ეძღვნება.
საკონკურსო აპლიკაცია ბოლო დღეს შევავსე. ვიდეოც ბოლო დღეს გადავიღე. და მაშინ, როცა ბავშვების მიყრილ-მოყრილ სათამაშოებში სკამი ჩავდგი, ბალიშებზე წამოვსკუპდი და ჩემს მასწავლებლობაზე ლაპარაკი დავიწყე, დედაჩემმა ჩემი ორი ქალიშვილი ეზოში სათამაშოდ ჩაიყვანა, რომ ხელი არ შემშლოდა. არ აღმოჩნდა მარტივი ვიდეოს გადაღება. მხოლოდ 2 საათის გასვლის შემდეგ დამირეკა, ბავშვებს ხელები გაეყინათ, თორემ მე კიდევ დიდხანს ვივლი ეზოშიო.
ძალიან ბევრ ადამიანს უკითხავს - როგორ ასწრებ ამდენს? ეს მე არ ვყოფილვარ, ის ასწრებდა და მე საქმეს მიადვილებდა. მაშინ, როცა მე ტრენინგებზე, კონფერენციებზე, ლექციებზე დავდიოდი, როცა მოსწავლეებს ვხვდებოდი, როცა საჯარო ბიბლიოთეკაში წიგნს ვკითხულობდი, დედა იყო ჩემს შვილებთან. მაშინ, როცა ელენეს ან კატოს სიცხე ჰქონდათ, ის აცდენდა სამსახურს, მე - არასოდეს. და მე ყველაზე მშვიდად ვიყავი იმ დროს, რადგან შვილები მასთან მეგულებოდა.
ძალიან, ძალიან მინდა, ჩემი შვილების და მოსწავლეების თაობა საზღვარგარეთ მხოლოდ იმიტომ წავიდეს, რომ განათლება მიიღოს, მერე კი უკან დაბრუნდეს და ამ ქვეყანას მოახმაროს ცოდნა.
ძალიან მინდა, რომ უცხო ქვეყნებში სამოგზაუროდ მიდიოდნენ ადამიანები და არა იმიტომ, რომ აქ საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზება ვერ მოახერხეს.
მჯერა, რომ ასე იქნება. ის ვიცი, რომ ყველაფერს გავაკეთებ ამისთვის.
ჩემი წარმატების მიღმა უამრავი ადამიანი დგას. ყველაფერი მახსოვს, არაფერს არ ვივიწყებ. დიდი მადლობა, ადამიანებო!
და მაინც, ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ რომ არა, არ ვიქნებოდი ის, ვინც ვარ ❤️
ახლა ყველაფერს მოვასწრებ, ყველაფერს შევძლებ! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“

ღნიშნულის შესახებ 2019 წლის ქართული ენისა და ლიტერატურის საუკეთესო მასწავლებელმა, ნათია ფურცელაძემ საკუთარ ფეისბუქში ​დაწერა.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,გამოცდის ჩატარება ნიღაბში კლინიკურ-ჰუმანური თვალსაზრისით მიუღებელია...ნიღაბმა შეიძლება გონების დაკარგვის ხშირი შემთხვევებიც გამოიწვიოს...'' - ზურაბ გურული

,,გამოცდის ჩატარება ნიღაბში კლინიკურ-ჰუმანური თვალსაზრისით მიუღებელია...ნიღაბმა შეიძლება გონების დაკარგვის ხშირი შემთხვევებიც გამოიწვიოს...'' - ზურაბ გურული

ამე­რი­კა­ში მოღ­ვა­წე ქარ­თვე­ლი ექი­მი ზუ­რაბ გუ­რუ­ლი თვლის, რომ ერ­თი­ანი ეროვ­ნული გამოცდის ჩატარება ნიღაბში შესაძლოა ეპიდემიოლოგიური თვალსაზრისით გამართლებული იყოს, მაგრამ კლინიკურ-ჰუმანური თვალსაზრისით მიუღებელია. 

მისი აზრით, გა­მოც­დებ­ზე აბი­ტუ­რი­ენ­ტე­ბის პირ­ბა­დით ყოფ­ნამ შესაძლოა გონების დაკარგვაც კი გამოიწვიოს:

,,სპეციალური სამედიცინო ნიღაბი - N95, შესუნთქულ ჰაერში ჟანგბადის კონცენტრაციას დაახლოებით 20%-ით ამცირებს. რაც შეეხება ე.წ. ქირურგიულ ნიღბებს, აქ ჯერჯერობით ვერ ჩამოყალიბდნენ პროცენტებზე, მაგრამ რამდენიმე მიმდინარე კვლევამ უკვე აჩვენა, რომ მჭიდროდ მორგებული ჩვეულებრივი ნიღაბიც იგივე პრობლემას იწვევს. ჯერჯერობით არ ჩანს დამაჯერებელი კვლევა, რომელიც ნიღაბის მიღმა სუნთქვისას ნახშირორჟანგის კონცენტრაციის ზრდის პროცენტებს დააფიქსირებდა. ამასთან, კვლევები ძირითადათ ჩატარებული იქნა საოპერაციოებში, სადაც ფიქსირებული გარემოს ტემპერატურაა, რაც ხელს უშლის ორგანიზმის გადახურებასაც და სისხლში ნახშირორჟანგით შემცველობის ზრდით გამოწვეულ პრობლემას - მოთენთვა-ძილიანობას. ცხადია, საოპერაციოს პერსონალი რუტინულად ატარებს ნიღაბს და არავის შეუმჩნევია რაიმე საშიში ეფექტი, თუმცა, მომატებული ადრენალინისა და გარემოს ტემპერატურის შემთხვევაში საოპერაციოს ახალბედებში სინკოპური (გულის წასვლა) ეპიზოდები არც ისე იშვიათობაა.

ჩემი აზრით, გამოცდის ჩატარება ნიღაბში შესაძლოა ეპიდემიოლოგიური თვალსაზრისით გამართლებული იყოს, მაგრამ კლინიკურ-ჰუმანური თვალსაზრისით მიუღებელია. ბუნებრივად მომატებული ადრენალინი, ტვინის დაძაბული მუშაობა, პრაქტიკულად გარანტირებული დეჰიდრატაცია საკმარისი ეფექტებია იმისათვის, რომ დააქვეითოს გონებრივი შესაძლებლობების ადექვატური გამოვლენა და გამოიწვიოს გონების დაკარგვის ხშირი შემთხვევებიც.

ამ პრობლემის იდეალური გადაწყვეტა არ არსებობს, თუმცა შესაძლებელია გონივრული კონსენსუსის მიღწევა. მაგალითად, აუცილებლად გასათვალისწინებელია ის ფაქტი, რომ აბიტურიენტები თავისთავად მიეკუთვნებიან დაავადებისათვის ძალიან დაბალი რისკის ჯგუფს თავიანთი ასაკის გამო, შესაბამისად ზედმეტი კონსერვატიულობა საჭირო არ არის. შესაძლებელია გამოცდა ჩატარდეს ისეთ დარბაზში, სადაც კარგად იქნება საჭირო დისტანციები დაცული, რაც აგრეთვე შეამცირებს რისკს. გამოცდა აგრეთვე შეიძლება ჩატარდეს გაშლილ ტერიტორიაზე, მხოლოდ ზემოდან დახურული ტენტის ქვეშ, სადაც ბუნებრივი ვენტილაცია მინიმუმამდე დაიყვანს ინფექციის გავრცელების შანსებს. აბიტურიენტებისათვის შედგენილი იქნას სავალდებულო ჰიგიენური წესების ნუსხა, თუნდაც როგორ მოახერხონ დაცემინება, ან შეიკავონ თავი ხმამაღალი საუბარისაგან, ახლო კონტაქტებისაგან და ა.შ. მოკლედ, გამოცდის სავალდებულო ჩატარება ნიღბებში არაჰუმანური გადაწყვეტილებაა და დარწმუნებული ვარ, ლოგიკური მსჯელობითა და მოქნილი აზროვნებით შესაძლებელი იქნება ამ პრობლემის მოხსნა,'' - აღნიშნავს ზურაბ გურული. 

წაიკითხეთ სრულად