„8 მარტი მოდის...
ქართველ კაცებს გვაქვს უფლება, ეს დღე ქალებს მივულოცოთ?!
უფლებას რომ შევეშვათ, რა მივულოცოთ? ქუჩაში, ქმრების მიერ დაჭრილ-დაჩეხილი ქალები?!მერე ამაზე მოღლიცინე „ღირსი იქნებოდა“ საზოგადოება? თუ ისევ მტვერსასრუტითა და სარეცხის მანქანით მივულოცოთ, რომ კიდევ ერთხელ გავუსვათ ხაზი მათ „როლს“ ოჯახში? თუ სადღეგრძელოთი მივულოცოთ, მერე გავაბათ ხვრინვა და ათობით ადამიანის ნასუფრალი ერთმა ქალმა რომ უნდა ალაგოს, ისევ თავის გაშლილ-გამზადებულები ეგ? თამარის მეფობის იქით სათქმელი რომ არ გვაქვს ქალებთან, მარტო მე მგონია ასე?
თუ ვცდები სიამოვნებით მოვისმენ არგუმენტებს.
P.S. მსგავსი კაი ტიპა, ტოლერანტა, ჭკუის სწავლება პოსტები ყველაზე მეტად არ მიყვარს, მაგრამ საზღვარი არ აქვს არაფერს ფაქტობრივად. სახლში პრევენციაზე არაა საუბარი, ქუჩაში გადმოინაცვლა ფემიციდმა და რეალური პრობლემაა ქვეყანაში რაც არ უნდა დემაგოგიურად და პოპულისტურად ჟღერდეს ჩემი ეს პოსტი.“
