Baby Bag

„ბავშვებს ვეღარ ვცნობ, ვეღარ ვხედავ მათში სიხარულს, ყველა მოწყენილია, თითქოს ჩაკლეს მათში ბავშვობა,“ - პედიატრ ინგა მამუჩიშვილის ემოციური პოსტი

„ბავშვებს ვეღარ ვცნობ, ვეღარ ვხედავ მათში სიხარულს, ყველა მოწყენილია, თითქოს ჩაკლეს მათში ბავშვობა,“ - პედიატრ ინგა მამუჩიშვილის ემოციური პოსტი

​​პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს,რომელშიც თანამედროვე ყოფის სირთულეებზე საუბრობს და კოვიდ-19-ის პანდემიის შემდეგ ადამიანების დამძიმებულ ყოფას აღწერს:

„ცხოვრება მშვენიერიაო? ვერ ვგრძნობ მე ამას,რადგან ის მხოლოდ ერთეულებისთვის არის მშვენიერი... აბა დააკვირდით ადამიანთა სახეებს, ნაღვლიანი, ჩამქრალი, ტრაგიკული,უსიცოცხლო თვალებით მომზირალნი დადიან (სამწუხაროდ, ბოლო დროს მხოლოდ თვალებს ვხედავთ ნიღბების გამო). ყოველდღიურ რუტინაზე ფიქრით, შიშით ათენებენ და აღამებენ... ბავშვებს ვუყურებ 12 საათი დღეში და ვეღარ ვცნობ, ვეღარ ვხედავ მათში ხალას ბუნებას,სიხარულს. ყველა მოწყენილია, თითქოს ჩაკლეს მათში ბავშვობა. მენტალური პრობლემები პირველ ადგილს იკავებს ნოზოლოგიათა შორის, კატასტროფაა... ენატრებათ მეგობრები, ნიღაბაფარებულებს ემოციის აღქმაც უჭირთ. სათამაშოების ნაცვლად სადიზინფექციო ხსნარებისკენ იწევენ და იმუშავებენ იმ პაწაწუნა ხელებს ჩემთან შემოსულები.

როგორ იქნება მშვენიერი ეს ცხოვრება, როცა მშვენიერების აღქმის უნარი დავკარგეთ. ​ჩვენი ვიზიტების უხშირესი ადგილები კლინიკები,აფთიაქები, ბანკები და მარკეტებია. აღარც თეატრი, აღარც კონცერტი, აღარც სპორტული დარბაზი, არც ჭიქა ყავაზე ბაასი და ერთმანეთის მოფერება... კრიმინალი, უსამართლობა, არაკომპეტენტურობა, კოვიდით გამოწვეული სიკვდილის შიში, უამრავი გარდაცვალების შემთხვევა (ხშირად საეჭვო), ნგრევა და სხვა მრავალი უბედურება, ნეგატივი და მხოლოდ ნეგატივი. ეს არის "მშვენიერი ცხოვრება" მოსახლეობის 80%-თვის.

თბილ სავარძლებში მოკალათებულთ ფეშენებელურ კაბინეტებში ულხინთ და სულაც არ ადარდებთ მშიერი, ნაგავში ლუკმა-პურის საშოვნელად გამოსული ხალხი, ბავშვები, რომელთაც ხორცი და ნუგბარი ენატრებათ! რეანიმაციებში მყოფი მძიმე პაციენტები, ხშირად მხოლოდ ღმერთის ანაბარად დარჩენილები, ჩვენი გაუმართავი ჯანდაცვის სისტემის წყალობით. განათლების გარეშე დარჩენილი მომავალი თაობა, ორი აბი კაპტოპრილის, ერთი კვერცხის და პურის ძლივს შემძენი მოხუცები, ხურდას რომ ითვლიან დანაოჭებულ ხელისგულებზე, მთელი ცხოვრების განმავლობაში რომ შრომობდნენ და ახლა თვიდან თვემდე სამარცხვინო პენსიის გაწილვადებაზე ფიქრობენ.

​რამდენს დავეხმარებით,რამდენს შევუგროვებთ სამკურნალო თანხას ჩვენ - ადამიანები,ის ადამიანები, რომლებიც თანდათან თვითონაც ფსკერისკენ მივდივართ... თავს ვიტყუებთ, რომ ცხოვრება მშვენიერიაო. მე თქვენ ყველას გისურვებთ მშვენიერ ცხოვრებას, აი ისეთს, როგორიც თქვენ წარმოგიდგენიათ. ეს დღეც დადგებაუბრალოდ რეალურად შევხედოთ ამ „მშვენიერ ცხოვრებას"და ვეცადოთ, გავხადოთ მართლაც მშვენიერი,“ - აღნიშნავს ინგა მამუჩიშვილი.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„მედარდებიან ჩვენი ბავშვები, მოზარდები, მათი ფსიქოსომატური მდგომარეობა... სახლებში გამოკეტ...
ამის შესახებ სოციალურ ქსელში პედიატრი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი ინგა მამუჩიშვილი წერს.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი შვილი ავად რომ იყო, წმინდა ელენეს ხატი შევქმენი... წმინდა ელენეს მივანდე ჩემი შვილი,“ - ირმა კვაშილავა

„ჩემი შვილი ავად რომ იყო, წმინდა ელენეს ხატი შევქმენი... წმინდა ელენეს მივანდე ჩემი შვილი,“ - ირმა კვაშილავა

ირმა კვაშილავამ იმ შთაგონების შესახებ ისაუბრა, რომელმაც მას ხატების შექმნა დააწყებინა. მისი თქმით, შვილის მძიმე ავადობის პერიოდში ხატების შექმნა დაიწყო:

„განსაცდელების პერიოდში ყველა ადამიანი გამოსავალს ღმერთთან ეძებს ხოლმე. არ ვიცოდი, რა უნდა მექნა. შვილი მყავდა ძალიან მძიმედ ავად. შვიდი-რვა წელი გავიდა იმის მერე. მადლობა უფალს, დღეს კარგად გრძნობს თავს და კარგად არის. განსაცდელის პერიოდში ვეძებდი გზას, რომ უფალთან ახლოს ვყოფილიყავი.“

ირმა კვაშილავას თქმით, მას ერთ დღეს დაესიზმრა, რომ ჯვარი უნდა გაეკთებინა:

„ერთ ღამეს დამესიზმრა, რომ გავაკეთე ჯვარი. მინდოდა, ღამით სამ საათზე ავმდგარიყავი და გამეკეთებინა ჯვარი. რომ ავდექი, დავფიქრდი: ჯვრის გაკეთება კურთხევის გარეშე არ შეიძლება. მეორე დღეს მივედი ჩემს მოძღვართან მამა ლავრენტისთან. მან მითხრა, რომ ყოველთვის სიზმარს ნუ დაელოდები, უფალმა გიბოძა ეს უნარი და უნდა გააკეთო ჯვარი. მეორე დღეს გავაკეთე ჯვარი.“

„მერე დავიწყე ბისერებით ქარგვა. ჩემი შვილი ავად რომ იყო, ​წმინდა ელენეს ხატი შევქმენი. წმინდა ელენეს მივანდე ჩემი შვილი. პანდემიის დროს ღვთისმშობლის ხატი შევქმენი. ჩემი შვილის ავად ყოფნის პერიოდი 1-2 წელიწადი გრძელდებოდა. ერთი პროცენტი იყო გადარჩენის შანსი. მადლობა უფალს, რომ შვილი გადამირჩინა. არც მინდა ამ პერიოდის გახსენება,“ - აღნიშნულ საკითხზე ირმა კვაშილავამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „სიკეთე მარტივია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სიკეთე მარტივია“

წაიკითხეთ სრულად