Baby Bag

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“
„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო. ყველას, ოროსანს, ხუთოსანს, სპორტსმენს, ძველ ბიჭს, მოცეკვავეს, რუსულში მაღალი ნიშანი ჰყავდა.
- გაგაგდებენ - ვეტყოდი ხოლმე.
- კარგი ერთი...
- მაშინ დაგიჭერენ.
- კიბატონო, მაგრამ ჯერ ისინი დაიჭირონ, ზევით - ამბობდა და თვალს მიკრავდა. მთავრობას გულისხმობდა, ცხადია.
- რუსულად “დედა” როგორაა, იცის?
- არა, მაგრამ კარგი ბავშვია. მომეშვი დათუნა.
მანანასთვის არ არსებობდა ცუდი ბავშვი. ყველა კარგი იყო, რაღაცნაირად.
დღეს ყველაზე ცუდი მასწავლებლის და ყველაზე კეთილშობილი ადამიანის დაბადების დღეა. არ მიყვარს, რომ ამბობენ ამდენი და ამდენი წლის გახდებოდაო. ვერ გახდა, ფაქტია. დედაჩემი სულ 42 წლისაა. ამდენის იყო, როცა პირველად ვკითხე და ამდენის იქნება სულ - ცივ სამარეშიც და ჩემს მეხსიერებაშიც.
ხანდახან, როცა მისი არყოფნა განსაკუთრებით აუტანელი ხდება, ვაზისუბანში მივდივარ და მისი ზარდახშის მუსიკას ვუსმენ - ეს უფრო ცუდად მხდის. სუსტი კაცი ვარ, რომ იცოდეთ.
ზოგჯერ იმ ადგილებში ვსეირნობ, ერთად რომ დავდიოდით. ამასწინათ, ბაზრობაზე მისი საყვარელი დახლის მეპატრონემ მკითხა, დედა როგორ არის, სად დაიკარგაო. კარგადაა, ვეღარ იცლის, საქმეები და რამე, ხომ ხვდებით-მეთქი. გამოვბრუნდი და გავსკდი ჯღავილით.
სიტყვა-სიტყვით მახსოვს ჩვენი უკანასკნელი დიალოგი. ასეთივე სიცხადით წარმოვიდგენ ჩვენს სამომავლო შეხვედრას. არ ვიცი, მე რამდენის ვიქნები, მაგრამ დედა... დედაჩემი, როგორც გითხარით, 42 წლისაა. მორცხვად გამიღიმებს, აქ სად მოსულხარ შე მაიმუნოო, მეტყვის და ბევრს მაკოცებს. მერე ამ მთისასაც მოვყვებით და იმ ბარისასაც.
დაბადების დღეს გილოცავ ყველაზე მაგარო გოგო.
დღეს გინახულებ.“

წყარო: ტელეწამყვან და ბლოგერ დათო გორგილაძის ​ფეისბუქი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვთა ვაქცინაციაზე რა ვთქვათ, როდესაც ყველაზე მოწყვლადი მოსახლეობის ძალიან მცირე ნაწილი გვყავს აცრილი,“ - პედიატრი მაია ხერხეულიძე

„ბავშვთა ვაქცინაციაზე რა ვთქვათ, როდესაც ყველაზე მოწყვლადი მოსახლეობის ძალიან მცირე ნაწილი გვყავს აცრილი,“ - პედიატრი მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ საქართველოში ვაქცინაციის დაბალი ტემპის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ქვეყანაში ყველაზე მოწყვლადი მოსახლეობის მხოლოდ მცირე ნაწილია აცრილი:

​ბავშვთა ვაქცინაციაზე რა ვთქვათ, როდესაც ყველაზე მოწყვლადი მოსახლეობის ძალიან მცირე ნაწილი გვყავს აცრილი. ჩემი პირველი გაკვირვება არის ის, რომ ეს ადამიანები ყოველგვარი კითხვის გარეშე, აბსოლუტურად მშვიდად ცრიან თავიანთ შვილებს ყველა სხვა ვაქცინით. სამშობიაროში უკეთებენ ვაქცინებს, მერე ცრიან როგორც საჭიროა. არასოდეს ისინი კითხვას არ სვამენ და უცებ, როდესაც მათ აცრას ეხება საქმე, აქ უჩნდებათ საოცარი კითხვები.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, სხვებისა და საკუთარი სიცოცხლის გადასარჩენად უნდა ავიცრათ:

„რატომ უნდა აიცრათ? იმიტომ, რომ თქვენი სიცოცხლე და თქვენ გვერდით მყოფი ადამიანების სიცოცხლე გადაარჩინოთ. იმიტომ უნდა აიცრათ, რომ დღეს საავადმყოფოში ვინც გვეღუპება, იმათი 98% არის აუცრელი.“

„ერთ შემთხვევას ვიტყვი. ჩვენი კოლეგა ზამთარში დაიღუპა, მაშინ, როდესაც ვაქცინა ჯერ კიდევ არ იყო. ახლა მეხუთე ტალღაზე დაიღუპა მისი ძმა. ის იყო 51 წლის, ჯანმრთელი, რომელიც არ იყო აცრილი. ​ამიტომ უნდა აიცრათ, რომ თქვენი სიცოცხლე იხსნათ. უამრავი პაციენტი იღუპება, რომელსაც არ აქვს რაიმე თანმდევი დაავადება,“- აღნიშნულ საკითხზე მაია ხერხეულიძემ ტელეკომპანია პირველის გადაცემაში „შუადღე - Live” ისაუბრა.

წყარო: ​„შუადღე - Live”

წაიკითხეთ სრულად