Baby Bag

​ჩემს მოსწავლეებს - მიზნის მიღწევას ათი მთავარი რამ განაპირობებს...

​ჩემს მოსწავლეებს - მიზნის მიღწევას ათი მთავარი რამ განაპირობებს...

„​ჩემს მოსწავლეებს

მიზნის მიღწევას ათი მთავარი რამ განაპირობებს:

1. დაინახე, რა გინდა;

2. დარწმუნდი, რომ ნამდვილად გინდა და შეგიძლია კიდეც - არარეალური მიზნები ადამიანს არ ამშვენებს;

3. გამორიცხე ის შესაძლებლობა, რომ ეს სხვებს დააზიანებს - ბოროტი მიზნები კაცს ამახინჯებს;

4. ეცადე მიხვდე, მიზანს მხოლოდ შენი ძალისხმევა ეყოფა, თუ მოკავშირეებიც დაგჭირდება - მათ მოძებნასა და დაყოლიებას დრო დასჭირდება;
5. გაიაზრე მოქმედების ალგორითმი - განჭვრიტე, რა ნაბიჯები უნდა გადადგა, რა დროში და როგორი თანმიმდევრობით;
6. რომაელთა ფიქრის კვალდაკვალ, იჩქარე ნელა - როგორც ერთ ძველ ფილმში ამბობენ: „ცხრა ფეხმძიმე ქალიც რომ შეკრიბო, ბავშვი მაინც ვერ დაიბადება ერთ თვეში“;
7. გახსოვდეს, შენი ჩანაფიქრი უკვდავი უცვლელობა არ არის - შესაძლოა კორექცია დასჭირდეს და ამისთვის ნებისმიერ მომენტში მზად უნდა იყო;
8. გზაზე სიარულისას აღიარე და სწრაფად გამოასწორე შეცდომა;
9. არ დაივიწყო, რომ „სწორი გზით მიმავალი კოჭლი გაასწრებს გზასაცდენილ მორბენალს“ და ნუ შეგაჩერებს დაბრკოლებები, რადგან „თუ გზაზე გაჩერდები, რათა ქვა ესროლო ყოველ ძაღლს, რომელიც გიყეფს, ვერასდროს მიაღწევ მიზანს“;
10. არ დაიზარო გონივრული გარჯა და როცა მიზანს მიაღწევ, საკუთარ თავზე ადრე შემოქმედს უთხარი მადლობა, რადგან „რაცა ღმერთსა არა სწადდეს, არა საქმე არ იქმნების“.
ავტორი: ფილოლოგი გია მურღულია

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ ერთი ბედი გვარგუნა განგებამ და დღეს პატარა ბავშვივით გამიხარდა, რომ ის ცდილობს გააგრძელოს ცხოვრება,“- ანიტა ფაცაციას ბებია ემოციურ პოსტს აქვეყნებს

„ჩვენ ერთი ბედი გვარგუნა განგებამ და დღეს პატარა ბავშვივით გამიხარდა, რომ ის ცდილობს გააგრძელოს ცხოვრება,“- ანიტა ფაცაციას ბებია ემოციურ პოსტს აქვეყნებს

ანიტა ფაცაციას ბებიამ თამუნა გლურჯიძემ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც ნიკოლოზ წულუკიძის სატელევიზიო ეთერში დაბრუნებას გამოეხმაურა:

„მე და ჩემნაირი ადამიანები სრულად და მთელი სიღრმით ვიგებთ რას ნიშნავს პატარა ანგელოზის დაკარგვა. მართლა მტერსაც რომ არ უსურვებ, ისეთი სიმწარეა, რომელსაც დრო არ შეველის, არადა, მახსოვს როგორი იმედით შევყურებდი სწორედ დროს, რომ ცოტათი მაინც დაეამებინა ტკივილი, სანამ ერთხელაც არ გავაცნობიერე, რომ ცრუ ილუზიის მსხვერპლი ვიყავი. რატომ ვწერ ახლა ამას: მიუხედავად იმისა, რომ წლებია არ ვუყურებ ტელევიზორს და, როგორც მაყურებელი, არ ვიცნობდი ამ საოცარ ადამიანს, იმდენი სითბო და სიყვარული იღვრებოდა და იღვრება მის მიმართ და, რაც ჩვენს საზოგადოებაში იშვიათი გამონაკლისია, ერთი გადაბრუნებული სიტყვა არ დასცდენია არასოდეს არავის, სიმპათიით ვიყავი მისდამი განწყობილი. და დღეს ეს საოცარი ადამიანი სწორედ ამდენი მისი მოყვარული გულის ძალამ ისევ დააბრუნა სამსახურში. ვიცი ეს რა ძნელია. ძნელი კი არა, შეუძლებელზე მეტია. ამ დროს ლაპარაკიც არ გინდა, არავინ და არაფერი არ გინდა და სიცოცხლეს რაც გაგონებს, ყველაფერი გაღიზიანებს. ერთადერთი რამ თუ გამოგიყვანს ამ მდგომარეობიდან მეტ-ნაკლებად და ეს ერთადერთი რამ ადამიანური სიყვარულია, როცა გიყვარს და უყვარხართ და ეს გიბიძგებს, შესაძლებელს ხდის, გაკეთებინებს.

დიახ, ნიკა წულუკიძეზე ვწერ. სიუჟეტი ვნახე როგორ უხდიდა მადლობას თავის მაყურებელს და ცრემლის გარეშე ვერ შევძელი მისი მოსმენა. ნიკა არ მიცნობს, არც მე ვიცნობ, მაგრამ ჩვენ ერთი ბედი გვარგუნა განგებამ, ჩვენი პატარები ახლა იქ სადღაც ერთად არიან და ეს გვაერთიანებს და მე დღეს პატარა ბავშვივით გამიხარდა, რომ ის ცდილობს გააგრძელოს ცხოვრება. და ბოლოს, არ არის აუცილებელი ამხელა ტრაგედია დაემართოთ ადამიანებს, მამანდეც გვიყვარდეს, შევეხიდოთ, მოვეფეროთ ერთმანეთს. პატარებგაფრენილ ადამიანებს კი ორმაგად, მათი გული ხომ ისედაც დაფლეთილია და იქნებ ერთი გადაბრუნებული სიტყვით სულაც უკანასკნელ ძაფს ვუწყვეტთ, რომელზეც ეს ნაფლეთები ჰკიდია. ვიცი დღეს მთელი დღე გამათბობს ნიკას სიცოცხლისკენ მობეუნება, მის გამოც, არაჩვეულებრივი ადამიანი რომ არის და კიდევ იმის გამო, რომ ეს ჩვენში ჯერ არდაკარგული ერთმანეთის სიყვარულის და თანადგომის ერთ-ერთი საუკეთესო მაგალითია. ასეთი სიყვარული და თანდგომა უხდება ქართველს, საქართველოს, ჩემს გენს და უზომოდ ბედნიერი და მადლიერი ვარ დღეს ეს მთელი სიმძაფრით რომ განვიცადე,“- წერს თამუნა გლურჯიძე.

წაიკითხეთ სრულად