Baby Bag

„შეხედეთ, როგორ უვლიან თავის ასაკიან მოქალაქეებს! ჰუმანურობა განსაზღვრავს საზოგადოებას,“ - გიორგი ფხაკაძე

„შეხედეთ, როგორ უვლიან თავის ასაკიან მოქალაქეებს!  ჰუმანურობა განსაზღვრავს საზოგადოებას,“ - გიორგი ფხაკაძე

პროფესორი გიორგი ფხაკაძე სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც საფრანგეთში მოხუცთა სახლში ასაკოვანი ადამიანებისადმი გამოჩენილი განსაკუთრებული ზრუნვისა და ყურადღების შესახებ საუბრობს:

„როგორ შეიძლება, შეაფასო საზოგადოება?!

შეხედეთ, როგორ უვლიან თავის ასაკიან მოქალაქეებს!

ამჟამად ვარ პარიზის გარეუბანში სახელმწიფო მოხუცთა სახლში… სისუფთავე, კომფორტი, სასწაული გარემო, სასიამოვნო სურნელი და, რა თქმა უნდა, სადილი ისეთი დონის, როგორც ნებისმიერ ფრანგულ რესტორანში (სურათში ნახეთ დესერტი). სიყვარული იგრძნობა ყველა დეტალში … ამჟამად ვსადილობთ მეგობრებთან ერთად …

მე მინდა ისეთი საქართველო, სადაც ყველა არის დაცული, მოვლილი და არავინ არის დარჩენილი „ნავის გარეთ”!

ჰუმანურობა განსაზღვრავს საზოგადოებას…

ისე ყველა თანამშრომელი, მომწოდებელი, მაცხოვრებელი და ყველა სტუმარი არის აცრილი - 100% …. დიახ, უსაფრთხოება არის უმთავრესი და ცხოვრება მიდის წინ…“ - აღნიშნავს გიორგი ფხაკაძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„განა ბავშვს არ უნდა, რომ განათლებული იყოს?! პირველ-მეორე კლასში ბავშვი ისეთი მოტივირებულია, როგორც არასდროს,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ზრდასრულებსა და ბავშვებს შორის არსებული უფსკრულის შესახებ ისაუბრა:

„უზნაძემ თქვა, რომ არსებობს უფსკრული ბავშვსა და ზრდასრულ ადამიანს შორის. ზრდასრულ ადამიანს, აღმზრდელს, მასწავლებელს ამოძრავებს შესანიშნავი მიზნები. მას სურს ბავშვისგან მიიღოს საუკეთესო, რაც კი შესაძლებელია. მასწავლებელი როგორ შედის საკლასო ოთახში? ის შედის თავისი გეგმებით. კარგი მასწავლებელი შედის ძალიან გრანდიოზული გეგმებით, რომ მიაღწიოს შედეგებს, ბავშვებს უნარები ჩამოუყალიბოს, ცოდნა შესძინოს.“

„არის ადამიანი, რომელიც უფსკრულის მეორე ნაპირზე დგას. განა ბავშვს არ უნდა, რომ განათლებული იყოს?! პირიქით, პირველ-მეორე კლასში ბავშვი ისეთი მოტივირებულია, რომ ასეთი მოტივირებული არასდროს არ არის. გთხოვს, რომ უფრო რთული ამოცანა მისცე, ინგლისური სიტყვები შეეკითხო. რას ამბობს უზნაძე? ის ამბობს, რომ ბავშვი არის აწმყოს სუბიექტი და მასწავლებელი ხელმძღვანელობს მომავლით. აცდენილია დროში ეს ორი სუბიექტი. ერთი ელაპარაკება, ვინ მინდა, რომ შენგან 20 წლის შემდეგ მივიღო. მინდა, არაჩვეულებრივი გამოხვიდე, ჭკვიანი, დამოუკიდებელი. არსებობს გამონათქვამი, რომ ჯოჯოხეთისკენ მიმავალი გზა კარგი განზრახვებით არის მიმოფანტული. ბავშვი აწმყოს სუბიექტია. იმას იმ მომენტში სულ სხვა რაღაც უნდა. ორი მოტივი არის სრულიად აცდენილი ერთმანეთთან. წარმოიდგინეთ, რომ მასწავლებელი თავისი მიზნებით და ბავშვი თავისი სურვილებით დგანან ორ განსხვავებულ პოლუსზე,“ - აღნიშნა ლელა ტყეშელაშვილმა.

წყარო:​ აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად