Baby Bag

როგორ უნდა ავუხსნათ ბავშვს, რომ მისი მშობლები ერთმანეთს უნდა დაშორდნენ - ,,ბავშვთან სწორი კომუნიკაცია აუცილებელია"

როგორ უნდა ავუხსნათ ბავშვს, რომ მისი მშობლები ერთმანეთს უნდა დაშორდნენ - ,,ბავშვთან სწორი კომუნიკაცია აუცილებელია"

​როგორ ვუხსნით ბავშვს გადაწყვეტილებას, რომ მშობლები უნდა დაშორდნენ ერთმანეთს, როგორ ვაწარმოებთ მათთან კომუნიკაციას და როგორ ვცდილობთ, ავუხსნათ ის რთული საკითხი, რასაც განქორწინება ჰქვია - ამის შესახებ ფსიქოლოგი, ელენე ჯაფარიძე საუბრობს.

,,განქორწინება რთული საკითხია და კიდევ უფრო რთულდება, როდესაც გიწევს ამის შესახებ ბავშვთან საუბარი. მაგრამ მაგრამ არსებობს რამდენიმე ფრაზა, რომლითაც უნდა დაიწყო ბავშვთან საუბარი და რაც მას ბევრად შეუმსუბუქებს იმ რეალობას, რომლის წინაშეც ის დგას. ფაქტია, ოჯახი იყოფა და ფაქტია, რომ დედა და მამა ერთად აღარ იცხოვრებენ, მაგრამ ის დასკვნები, რომლებიც ბავშვებს გამოაქვთ, ბევრად უფრო დრამატული და ტრაგიკულია, ვიდრე - რეალობა. 

პირველ ყოვლისა, ჩემი რჩევა იქნება, რომ პარტნიორებმა ერთმანეთში მოილაპარაკონ და შეარჩიონ ისეთი მომენტი ბავშვთან სასაუბროდ, როდესაც ორივე იქნება დამშვიდებული. აუცილებელია, ორივე მშობელი გაესაუბროს ბავშვს და ორივე მათგანმა ერთი და იგივე ინფორმაცია მიაწოდოს მას - ჩვენ გადავწყვიტეთ, დავშორდეთ. სასურველია, ეს მოხდეს ისეთ გარემოში და ისეთ დროს, როდესაც სხვა აქტივობა არ არის დაგეგმილი და იქნება საკმაო დრო გამოყოფილი იმისთვის, რომ საუბარი შედგეს მშვიდად და იყოს დრო, რათა ბავშვმა ეს ყველაფერი აღიქვას. 

ხშირად ხდება, რომ როდესაც წყვილი იწყებს ბავშვთან განქორწინების შესახებ საუბარს, ერთ-ერთი მშობელი ბევრად უფრო ემოციურია - შეიძლება, იტიროს, იჩხუბოს, ინერვიულოს, ასეთ დროს მეორე მშობელს მართებს, იყოს სიტუაციის გადამრჩენი. თუკი ერთი მშობელი ვერ ახერხებს, მეორემ მაქსიმალურად უნდა შეინარჩუნოს სიმშვიდე. 

არსებობს რამდენიმე მნიშვნელოვანი ფრაზა, რომელიც უნდა გაჟღერდეს ბავშვთან კომუნიკაციის დროს. პირველი ფრაზა არის, უთხრათ ბავშვს, რომ ეს არის ორივეს ერთობლივი გადაწყვეტილება. ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი. უთხარით ბავშვს, რომ ეს არის უფროსების გადაწყვეტილება და ის არანაირ კავშირში არ არის მასთან. აუხსენით, რას ნიშნავს დაშორება, რადგან ბავშვებს ხშირად არასწორი დასკვნები გამოაქვთ - მათ მიაჩნიათ, რომ რომელიმე მშობელი ტოვებს. თუკი არსებობს ბინა, რომელშიც რომელიმე მშობელი გადადის, სასურველია, ბავშვმა ნახოს ის და ჩაერთოს პროცესში. გაუმახვილეთ ბავშვებს ყურადღება იმაზე, რომ მშობლების დაშორება არ ნიშნავს, რომ მათი ოჯახი აღარ არსებობს. განუმარტეთ, რომ ის რუტინული საქმეები, რომლებსაც მასთან ერთად ასრულებდით, ყველაფერი მის ცხოვრებაში დარჩება და ერთობლივად განახორციელებთ. თუმცა, გაამახვილეთ ყურადღება, თუ რა შეიცვლება - თუკი აქამდე მამას მიჰყავდა სკოლაში და გარკვეული დღეების მანძილზე ეს ასე ვეღარ იქნება, აუხსენით, რადგან გაურკვევლობას ბავშვი საკუთარი ფანტაზიით შეავსებს, ბევრად უფრო დრამატულად. 

მნიშვნელოვანია, იყოთ მზად, რომ სხვადასხვა ბავშვს ამ საკითხზე აქვს განსხვავებული რეაქცია. თქვენ უნდა იყოთ მზად, ბავშვს აუხსნათ, რომ ეს პროცესი არის მტკივნეული, ნუ დახუჭავთ თვალს და ნუ შეამსუბუქებთ ამ პროცესს. ბავშვმა უნდა იცოდეს, რომ ბევრი რამ ხდება, მაგრამ შეუქმენით მას იმის მოლოდინი, რომ ამას ყველაფერს ერთად გადალახავთ. ბავშვები არ ზიანდებიან იმიტომ, რომ მშობლები უნდა განქორწინდნენ, ისინი ზიანდებიან იმიტომ, რომ მათთან არ აქვთ სწორი კომუნიკაცია. ბავშვთან სწორი კომუნიკაცია აუცილებელია", - განმარტავს ელენე ჯაფარიძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

მეცნიერების მტკიცებით, მეორე შვილი უფრო რთული აღსაზრდელია, ვიდრე პირველი

მეცნიერების მტკიცებით, მეორე შვილი უფრო რთული აღსაზრდელია, ვიდრე პირველი

მშობლებს შემჩნეული აქვთ, რომ მეორე ბავშვი პირველ შვილთან შედარებით უფრო მეამბოხე და ცელქია. უახლესი კვლევებით დასტურდება, რომ ოჯახში რიგით მეორე ბავშვი უფრო რთული აღსაზრდელია, ვიდრე პირველი. მეცნიერების მტკიცებით, უმცროსი შვილის სტატუსი ადამიანის ხასიათსა და მის თვისებებზე უდიდეს ზეგავლენას ახდენს. მეორე შვილი უფრო რთული აღსაზრდელია, თუ ის ბიჭია.

კალიფორნიის უნივერსიტეტში ჩატარებული კვლევის შედეგები ბევრი ადამიანისთვის მოულოდნელი აღმოჩნდა. მეცნიერებმა დაადგინეს, რომ ოჯახში დაბადებული მეორე ბავშვი სკოლაში უფრო წარუმატებელია, ვიდრე პირველი. ამასთან ზრდასრულ ასაკში კარიერულ წინსვლას რიგით პირველი შვილები უფრო ახერხებენ, ვიდრე მეორეები. კვლევის შედეგები მით უფრო გასაოცარი იყო, რადგან მასში მონაწილე ბავშვები სრულფასოვან ოჯახებში იზრდებოდნენ. მშობლები შვილებს განვითარების თანაბარ შესაძლებლობებს აძლევდნენ. კვლევებით ასევე დადგინდა, რომ ოჯახში რიგით მეორე ბავშვს ზრდასრულობის ასაკში კანონთან 40 %-ით უფრო ხშირად ექმნება პრობლემა, ვიდრე პირველს .

ოჯახებში, სადაც პირველი ბავშვი ჯანმრთელი იბადება, მეორეც უმეტესად უპრობლემო ჯანმრთელობით გამოირჩევა. ბავშვებს გონებრივი შესაძლებლობებიც ასბოლუტურად თანაბარი აქვთ. ბავშვებს შორის ხასიათის რადიკალური განსხვავება უმეტესად მშობლების შვილებისადმი არასწორი დამოკიდებულებითაა გამოწვეული.

მშობლები პირველ შვილთან მიმართებაში უფრო ფრთხილები და მკაცრები არიან. ისინი ბავშვისთვის როლურ მოდელებს წარმოადგენენ. ხოლო მეორე შვილისთვის როლური მოდელი უფროსი და ან ძმაა, რომელიც ჯერ კიდევ ბავშვია. მშობლები მეორე ბავშვისადმი მეტ ლოიალურობას იჩენენ. მეცნიერები მშობლებს ურჩევენ მეორე შვილისადმი უფრო მეტი ყურადღება გამოიჩინონ და მასზე პირველი შვილის გავლენა შეამცირონ. ამ გზით ისინი ბავშვს დისციპლინას მიაჩვევენ. ცხადია, თქვენს შვილს უფლება უნდა მისცეთ, რომ ის იყოს, ვინც არის, თუმცა ქცევის კორექცია ზოგჯერ აუცილებელია.

მშობლებმა შვილებს გარკვეული მიმართულება უნდა მისცენ. მნიშვნელობა არ აქვს პირველ ბავშვზეა საუბარი თუ მეორეზე. სერიოზული მეთვალყურეობისა და კონტროლის გარეშე ბავშვი დამოუკიდებლად ვერ განვითარდება.

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად