Baby Bag

როდიდან აღარ სჯერათ ბავშვებს თოვლის ბაბუის არსებობის?

როდიდან აღარ სჯერათ ბავშვებს თოვლის ბაბუის არსებობის?

ბავშვებს ახალი წლის დღესასწაულთან დაკავშირებული ყველა რიტუალი ძალიან უყვართ. თოვლის ბაბუის მოსვლა და ახალ-ახალი საჩუქრების მიღება პატარებს სადღესასწაულო განწყობას კიდევ უფრო უმაღლებს. მშობლები ვერ ხვდებიან, რა ასაკამდე უნდა გაანებივრონ შვილები თოვლის ბაბუის მოტანილი საჩუქრებით და როდის უნდა უთხრან მათ სრული სიმართლე მის შესახებ. ბავშვთან აღნიშნულ თემაზე საუბარი ძალიან რთულია, რადგან თოვლის ბაბუის ჯადოსნური მითი საბოლოოდ უნდა დაიმსხვრეს. ჩვენს სტატიაში სპეციალურ რჩევებს შემოგთავაზებთ, რომელთა დახმარებით ბავშვს თოვლის ბაბუის შესახებ სიმართლეს უმტკივნეულოდ ეტყვით.

როდიდან აღარ სჯერათ ბავშვებს თოვლის ბაბუის არსებობის?

აღნიშნულ კითხვაზე პასუხის გაცემა ძალიან რთულია. ზოგიერთი ბავშვი თოვლის ბაბუის არსებობას ეჭვქვეშ 5 წლის ასაკიდან აყენებს. ზოგიერთ ბავშვს კი სასწაულის ადრეული თინეიჯერობის ასაკამდე სჯერა. ეს სავსებით ნორმალურია. თუ გრძნობთ, რომ თქვენი ბავშვი თოვლის ბაბუასთან გამომშვიდობებისთვის მზად არ არის, მას ნუ დააჩქარებთ. ბავშვების რწმენაზე ძალიან დიდ გავლენას ახდენს ოჯახში გამეფებული განწყობა. თუ თქვენ პატარას ყოველ ახალ წელს თოვლის ბაბუის მოტანილი საჩუქრებით ანებივრებდით, მისი გადარწმუნება ძალიან გაგიჭირდებათ.

უახლესი კვლევებით დგინდება, რომ ადრეულ ასაკში ბავშვების 86%-ს თოვლის ბაბუის არსებობის გულწრფელად სჯერა.

როგორ ხვდებიან ბავშვები, რომ თოვლის ბაბუის არსებობა მითია?

  • თუ თქვენს მცირეწლოვან შვილს უფროსი და ან ძმა ჰყავს, ის თოვლის ბაბუის არსებობაში ეჭვს ადრეული ასაკიდანვე შეიტანს. პატარა შეამჩნევს, რომ მისი უფროსი და ან ძმა თოვლის ბაბუის მოსვლით მასავით აღფრთოვანებული არ არის და მისთვის წინასაახალწლოდ სპეციალურ წერილებსაც არ წერს. შესაძლოა, მას თოვლის ბაბუის ჯერ კიდევ სჯეროდეს, მაგრამ გარკვეული ეჭვები მაინც შეაწუხებს.
  • თუ თქვენს შვილს მასზე უფროსი მეგობრები ჰყავს, მათი გავლენით ის თოვლის ბაბუის შესახებ სიმართლეს იმაზე ადრე გაიგებს, ვიდრე მისი თანატოლები.
  • ბავშვის რწმენაზე ოჯახური საუბრებიც ახდენს ზეგავლენას. თუ თოვლის ბაბუაზე ოჯახში ხშირად საუბრობთ, თქვენს შვილს მის არსებობაში ეჭვის შეტანა ძალიან გაუჭირდება. თუ პატარა ჯადოსნურ არსებას ყოველწლიურად წერს წერილებს და ახალ წელს დაპირებულ საჩუქრებს იღებს, მას თოვლის ბაბუის არსებობის მტკიცე რწმენა ექნება.

როგორ უნდა უთხრათ ბავშვს, რომ თოვლის ბაბუა არ არსებობს?

თოვლის ბაბუის შესახებ სრული სიმართლის გაგება პატარას ცხოვრებაში ძალიან მნიშვნელოვანი მოვლენაა. თქვენ უნდა აღიაროთ, რომ მას დიდი ხნის მანძილზე ატყუებდით, რაც საკმაოდ რთულია. თუ აღნიშნული მითის შესახებ სრული სიმართლის თქმას გადაწყვეტთ, უმჯობესია, რომ ჭეშმარიტებამდე ბავშვი საინტერესო კითხვების დასმით მიიყვანოთ:

  • ჰკითხეთ თქვენს შვილს, რას ფიქრობს ახალი წლის დღესასწაულისა და თოვლის ბაბუის შესახებ. უმჯობესია, მსგავსი კითხვებით ახალი წლის დადგომამდე რამდენიმე თვით ადრე მიმართოთ. იმის ნაცვლად, რომ ბავშვს თოვლის ბაბუისთვის წერილის მიწერა თხოვოთ, ჰკითხეთ მას, რამდენად დამაჯერებელია მისთვის, რომ თოვლის ბაბუა მის წერილს მართლა წაიკითხავს და მის სურვილებს რეალობად აქცევს.
  • ბავშვთან ერთად ისეთ ფილმებს უყურეთ, რომლებშიც კარგად ჩანს, რომ მშობლები თოვლის ბაბუის ფორმას თავად იცვამენ, რათა შვილები გაახარონ და მათთვის საჩუქრებსაც თავადვე ყიდულობენ.

გახსოვდეთ, რომ თოვლის ბაბუის მოტანილი საახალწლო საჩუქრები თქვენი შვილისთვის ყოველთვის ბავშვობის საუკეთესო მოგონებად დარჩება. 

მომზადებულია momjunction.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად