Baby Bag

სმარტფონის დატენვისას ამ შეცდომას ხშირად ვუშვებთ, რაც ელემენტს სწრაფად აფუჭებს

სმარტფონის დატენვისას ამ შეცდომას ხშირად ვუშვებთ, რაც ელემენტს სწრაფად აფუჭებს

კვლევებით ოფიციალურად დადასტურებულია, რომ სმარტფონის ელემენტის ბოლომდე დატენვა მას ძალიან აზიანებს. ადამიანები მობილური ტელეფონების დატენვის დროს ძალიან ხშირად უშვებენ შეცდომებს, რის გამოც სმარტფონის ელემენტი მალე ფუჭდება და თავის ფუნქციას სათანადოდ ვერ ასრულებს.

მობილურის ელემენტი ძალიან მარტივად ფუჭდება, თუ მას ყოველთვის 0%-მდე ცლით და შემდეგ 100 %-მდე ტენით. როდესაც ადამიანები სმარტფონების ელემენტის რესურსს სრულად იყენებენ და შემდეგ მას ბოლომდე ტენიან, მისი რესურსი მნიშვნელოვნად მცირდება, დაახლოებით 300-500 ციკლით.

სმარტფონის ელემენტისთვის იდეალური შუალედი 40-80 % -მდე მარაგია. iPhone-ის ბოლო მოდელებისთვის ჭკვიანი დამტენები შექმნეს, რომლებიც 80 %-მდე დამჯდარ ელემენტს ნელ-ნელა, ეტაპობრივად ტენის 100 %-მდე. ტექნოლოგიების მწარმოებლები მომხმარებლებს ურჩევენ, რომ გაჯეტები 100 %-მდე არ დატენონ და ისე გამოიყენონ.

სმარტფონებს ძალიან აზიანებს ელემენტის დატენვის პროცესში რთული ოპერაციების განხორციელებაც, როგორიცაა თამაშები. პროგრამები, რომლებიც ელემენტის სწრაფად დაჯდომას უწყობს ხელს, მას ახურებს და ასუსტებს. თუ მსგავს პროგრამებს ელემენტის დატენვის პროცესში იყენებთ, ელემენტზე ზეწოლა ორმაგდება და მისი სიცოცხლისუნარიანობა მნიშვნელოვნად მცირდება.

მომზადებულია ​news.day.az - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

„დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ბავშვზე ზრუნვისთვის,“ - ბაკურ კოტეტიშვილი

ბავშვთა ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის დაშინების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მშობლები ასე საკუთარი კომფორტის გამო იქცევიან:

„საბოლოოდ ვებრძვით იმ ბიოლოგიურ ფენომენს, რომელსაც ჰქვია დაცულობა. თუ ბუა წამიყვანს, თუ მეტკინება, თუ დავეცემი, მაშინ როგორღა მიცავ?! ეს დაშინება არის ჩვენი კომფორტისთვის და არა ზრუნვისთვის. მაგალითად, კარადაა ოთახში. როგორ გავიგო კარადის თავზე რა არის, თუ არ ავძვერი. ამიტომ ვიწყებ რაღაც ფორმით იქ აძრომას. გვერდით მყოფი მოზრდილი აუცილებლად უნდა დამეხმაროს, ამწიოს, ცოცვაში მომეხმაროს, რომ დავიკმაყოფილო მოთხოვნილება და გავიგო რა არის იქ. ​ნაცვლად იმისა, რომ ავდგე და ბავშვს მივეხმარო, არ მინდა, რომ ავდგე და ბავშვს ვეუბნები: „არ ახვიდე.“ ბავშვი შეძვრა ავეჯის ქვეშ, მეუბნება, რომ შევძვრე. მე მიჭირს დაკუზვა, ამიტომ ვეუბნები: „გამოდი მანდედან, ეს არ არის სათამაშო ადგილი." ჩვენს კომფორტზეა ეს აწყობილი და არა ბავშვის.“

„რომ ვირბინო, არაფერი მოხდება, მაგრამ უცებ ყურში მესმის: „არ ირბინო, თორემ დაეცემი, გაოფლიანდები." ნეგატივით ხდება შეზღუდვა რაღაც ქმედების. მე თავს ვიბევებ წინასწარ, რომ ბავშვი სადღაც, როდესღაც აუცილებლად დაეცემა. როგორც კი დაეცემა, მაშინვე მზად ვარ, რომ ვუთხრა: ხომ გეუბნებოდი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად