Baby Bag

სმარტფონის დატენვისას ამ შეცდომას ხშირად ვუშვებთ, რაც ელემენტს სწრაფად აფუჭებს

სმარტფონის დატენვისას ამ შეცდომას ხშირად ვუშვებთ, რაც ელემენტს სწრაფად აფუჭებს

კვლევებით ოფიციალურად დადასტურებულია, რომ სმარტფონის ელემენტის ბოლომდე დატენვა მას ძალიან აზიანებს. ადამიანები მობილური ტელეფონების დატენვის დროს ძალიან ხშირად უშვებენ შეცდომებს, რის გამოც სმარტფონის ელემენტი მალე ფუჭდება და თავის ფუნქციას სათანადოდ ვერ ასრულებს.

მობილურის ელემენტი ძალიან მარტივად ფუჭდება, თუ მას ყოველთვის 0%-მდე ცლით და შემდეგ 100 %-მდე ტენით. როდესაც ადამიანები სმარტფონების ელემენტის რესურსს სრულად იყენებენ და შემდეგ მას ბოლომდე ტენიან, მისი რესურსი მნიშვნელოვნად მცირდება, დაახლოებით 300-500 ციკლით.

სმარტფონის ელემენტისთვის იდეალური შუალედი 40-80 % -მდე მარაგია. iPhone-ის ბოლო მოდელებისთვის ჭკვიანი დამტენები შექმნეს, რომლებიც 80 %-მდე დამჯდარ ელემენტს ნელ-ნელა, ეტაპობრივად ტენის 100 %-მდე. ტექნოლოგიების მწარმოებლები მომხმარებლებს ურჩევენ, რომ გაჯეტები 100 %-მდე არ დატენონ და ისე გამოიყენონ.

სმარტფონებს ძალიან აზიანებს ელემენტის დატენვის პროცესში რთული ოპერაციების განხორციელებაც, როგორიცაა თამაშები. პროგრამები, რომლებიც ელემენტის სწრაფად დაჯდომას უწყობს ხელს, მას ახურებს და ასუსტებს. თუ მსგავს პროგრამებს ელემენტის დატენვის პროცესში იყენებთ, ელემენტზე ზეწოლა ორმაგდება და მისი სიცოცხლისუნარიანობა მნიშვნელოვნად მცირდება.

მომზადებულია ​news.day.az - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

წაიკითხეთ სრულად