Baby Bag

სმარტფონის დატენვისას ამ შეცდომას ხშირად ვუშვებთ, რაც ელემენტს სწრაფად აფუჭებს

სმარტფონის დატენვისას ამ შეცდომას ხშირად ვუშვებთ, რაც ელემენტს სწრაფად აფუჭებს

კვლევებით ოფიციალურად დადასტურებულია, რომ სმარტფონის ელემენტის ბოლომდე დატენვა მას ძალიან აზიანებს. ადამიანები მობილური ტელეფონების დატენვის დროს ძალიან ხშირად უშვებენ შეცდომებს, რის გამოც სმარტფონის ელემენტი მალე ფუჭდება და თავის ფუნქციას სათანადოდ ვერ ასრულებს.

მობილურის ელემენტი ძალიან მარტივად ფუჭდება, თუ მას ყოველთვის 0%-მდე ცლით და შემდეგ 100 %-მდე ტენით. როდესაც ადამიანები სმარტფონების ელემენტის რესურსს სრულად იყენებენ და შემდეგ მას ბოლომდე ტენიან, მისი რესურსი მნიშვნელოვნად მცირდება, დაახლოებით 300-500 ციკლით.

სმარტფონის ელემენტისთვის იდეალური შუალედი 40-80 % -მდე მარაგია. iPhone-ის ბოლო მოდელებისთვის ჭკვიანი დამტენები შექმნეს, რომლებიც 80 %-მდე დამჯდარ ელემენტს ნელ-ნელა, ეტაპობრივად ტენის 100 %-მდე. ტექნოლოგიების მწარმოებლები მომხმარებლებს ურჩევენ, რომ გაჯეტები 100 %-მდე არ დატენონ და ისე გამოიყენონ.

სმარტფონებს ძალიან აზიანებს ელემენტის დატენვის პროცესში რთული ოპერაციების განხორციელებაც, როგორიცაა თამაშები. პროგრამები, რომლებიც ელემენტის სწრაფად დაჯდომას უწყობს ხელს, მას ახურებს და ასუსტებს. თუ მსგავს პროგრამებს ელემენტის დატენვის პროცესში იყენებთ, ელემენტზე ზეწოლა ორმაგდება და მისი სიცოცხლისუნარიანობა მნიშვნელოვნად მცირდება.

მომზადებულია ​news.day.az - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად