Baby Bag

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა კლინიკური ფსიქოლოგი, ფსიქოთერაპევტი ნანა ფაცაცია.

- როდესაც ბავშვი ჩაკეტილია და არ აზიარებს ემოციებს, რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი?

- მიზეზი თუ რატომ არის ბავშვი ან მოზარდი ჩაკეტილი, შესაძლოა გამოწვეული იყოს სხვადასხვა ფაქტორებით, მათ შორის: გადატანილი ტრავმა, ძლიერი შიში, ძალადობა, სტრესი, ასაკობრივი თავისებურებები, გარდატეხის-ბუპერტატის პერიოდი, ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სირთლეები და.ა.შ. ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლების დროული ყურადღება ამ ფაქტორებზე და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტთან კონსულტაციის გავლა

- სად გადის ზღვარი მორცხვობასა და ჩაკეტილობას შორის? როგორ უნდა მივხვდეთ რომ ბავშვი ჩაკეტილია?

- სიმორცხვე საკმაოდ გავრცელებული მოვლენაა, როგორც ბავშვებში, ასევე ზრდასრულებში. ის განპირობებულია სოციალური ფაქტორით, ვინაიდან თავს იჩენს იქ, სადაც ორი ან მეტი ადამიანი იწყებს ურთიერთობას. ასეთ დროს, სირთულე ექმნება ინტერპერსონალურ ურთიერთობებს.

სიმორცხვე არის ადამიანის შინაგანი მდგომარეობა, დიდი ყურადღება ეთმობა იმას, თუ რას ფიქრობენ გარშემომყოფები მასზე, ადამიანი ხდება ზედმეტად მგრძნობიარე იმის მიმართ თუ როგორ და რა შეფასებით მიიღებენ მას გარშემომყოფები.

სიმორცხვის დამახასიათებელი ნიშნებია: არაადეკვატურად დაბალი თვითშეფასება, შებოჭილობა, დაბალი ხმის ტემბრით საუბარი, ჩაკეტილობა, საუბრის დაწყების შიში, მოუხერხებლობა, თვალით კონტაქტის დამყარების სიმრთულე და .ა.შ. თამაშის დროს ბავშვები ირჩევენ მეორეხარისხოვან როლს, რათა ნაკლებად შესამჩნევები იყვნენ, არ გამოირჩევიან ინიციატივით, არ უყვართ აუდიტორიის წინაშე გამოსვლა. სიმორცხვის დროს, ადამიანები მწვავედ აღიქვამენ საკუთარ ნაკლს და ყურადღების მიღმა რჩებათ თავიანთი დადებით თვისებები და ძლიერი მხარეები. ასევე, სიმორცხვეს ახასიათებს სომატური გამოვლინებები, სახეზე სიწითლე, ხმის კანკალი, სუნთქვის აჩქარება, რის გამოც უფრო მეტად განიცდიან საკუთარ ვიზუალურ მდგომარეობას.

ბავშვები ადრეულ ასაკში ხშირად განიცდიან სიმორცხვეს, 13 წლის ასაკში კი ეს მდგომარეობა პიკს აღწევს. როგორც წესი, დროთა განმავლობაში ასაკის მატებასთან ერთად და უფროსების სწორი დამოკიდებულების შემთხვევაში, ბავშვი ახერხებს სიმორცხვის დაძლევას. მნიშვნელოვანია მშობლების და სააღმზრდელო დაწესებულებების თანამშრომლების მიერ აქცენტის გაკეთება მათ ძლიერ მხარეებზე, მნიშვნელოვანია, რომ არ უნდა მოხდეს ბავშვისთვის „მორცხვის“ იარლიყის მიკერება, აუცილებელია ზრუნვა მოზარდის თვითშეფასების ამაღლებაზე, რათა განუმტკიცდეს საკუთარი ძალების რწმენა - „შენ შეძლებ და გამოგივა“, „აქ არაფერია საშიში“, „ კარგად ხარ მომზადებული,“ და.ა.შ.

თუ ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება და ის ხდება ჩაკეტილი, არ აქვს სურვილი თანატოლებთან ურთიერთობის, საკუთარი ემოციის გაზიარების, არის ოთახში ჩაკეტილი და არ კონტაქტობს ისე, როგორ ადრე, მნიშვნელოვანია მშობლების მხრიდან ყურადღება, ვინაიდან არ მოხდეს უგულებელყოფა ძალადობის ან ბულინგის ფაქტების, ასევე, ასაკობრივი თავისებურებებით გამოწვეული ცვლილებების, მნიშვნელოვანია დროული რეაგირება და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტის ჩართულობა, რათა დროულად მოხდეს პრობლემის იდენტიფიცირება და შესაბამისი ინტერვენციის განხორციელება.

- რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

- სიმორცხვემ შესაძლოა გამოიწვიოს ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სხვადასხვა პრობლემა, სირთულეები ინტერპერსონალურ ურთიერთობებში, სოციალური შფოთა, დეპრესია, რაც შემდგომში აისახება წარმატების და თვითრეალიზების სიძნელეებთან, ჩაკეტილობა და ა.შ.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი და რა დროს არის საჭირო ფსიქოლოგის დახმარება?

- ნებისმიერ დროს, როცა ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება, ხდება უცნაური ან შეუსაბამო, აუცილებელია მშობელმა გაიაროს კონსულტაცია სპეციალისტთან პრობლემის დროული იდენტიფიკაციისთვის და სირთლეების თავიდან არიდებისთვის.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ უნდა გვქონდეს კონტაქტი ინფექციასთან, გამოვიმუშაოთ ანტისხეულები, რომ შემდგომში სხვა დაავადებებსაც ვებრძოლოთ,“- ბავშვთა რევმატოლოგი თინათინ კუტუბიძე

„ჩვენ უნდა გვქონდეს კონტაქტი ინფექციასთან, გამოვიმუშაოთ ანტისხეულები, რომ შემდგომში სხვა დაავადებებსაც ვებრძოლოთ,“- ბავშვთა რევმატოლოგი თინათინ კუტუბიძე

ბავშვთა რევმატოლოგმა თინათინ კუტუბიძემ პანდემიის დროს იზოლაციისა და ვირუსულ ინფექციებთან ნაკლები კონტაქტის ადამიანის იმუნურ სისტემაზე ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„მას შემდეგ რაც დაიწყო პანდემია და ჩვენ იზოლირებულები ვიყავით, ბავშვები იზოლირებულები იყვნენ, ვატარებდით ნიღბებს, შესაბამისად შემცირდა რესპირატორული ვირუსების წილი, მათ შორის ადენოვირუსების, რომლის ახალმა რენესანსმა სერიოზული შედეგები მოგვცა და კლინიკური გამოვლინებები ჰეპატიტის სახით. აქვე მინდა ავღნიშნო, რომ ბრიტანელმა მკვლევარებმა რამოდენიმე დღის წინ ინფორმაცია გამოაქვეყნეს, რომ ეს არის ძველი ინფექცია, უბრალოდ ჩვენ ვართ უკვე ახალი იმუნური სისტემით.

იმუნური სისტემა გადის მუდმივ სწავლებას. ორი წელიწადია არ გვქონია სერიოზული კონტაქტი ვირუსულ ინფექციებთან. ჩვენ უნდა გვქონდეს კონტაქტი ინფექციასთან, გამოვიმუშაოთ ანტისხეულები და ეს ჩვენი იმუნური სისტემის გამართულ მოქმედებაზე არის დამოკიდებული, იმიტომ რომ უნდა გვქონდეს უნარი, რომ შემდგომში სხვა დაავადებებსაც ვებრძოლოთ. ვინაიდან ბოლო 2 წელიწადი ბავშვებს პრაქტიკულად არ ჰქონიათ ვირუსულ ინფექციებთან კონტაქტი, შემაერთებლქსოვილოვანი დაავადებების მიმართვიანობის წილი მკვეთრად შემცირდა, თითქმის 40-42%-ით. ეს ხაზს უსვამს იმას, რომ ვირუსულ ინფექციას აქვს გამშვები მექანიზმის როლი სხვადასხვანაირი შემაერთებელქსოვილოვანი დაავადებების განვითარების კუთხით და ერთ-ერთი ყველაზე „საყვარელი“ ორგანო ვირუსული ინფექციებისთვის არის ძვალ-სახსროვანი სისტემა,“ - მოცემულ საკითხზე თიანთინ კუტუბიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად