Baby Bag

6 მიზეზი, რის გამოც მოსიყვარულე მამები გონიერ შვილებს ზრდიან

6 მიზეზი, რის გამოც მოსიყვარულე მამები გონიერ შვილებს ზრდიან

მამებს, განსაკუთრებით კი მოსიყვარულე მამებს, შვილების ბედნიერების ხარისხზე უდიდესი გავლენის მოხდენა შეუძლიათ. მამასთან ერთად ცელქობა, ხმამაღლა სიცილი და თამაში ბავშვს არამხოლოდ ბედნიერებას ანიჭებს, არამედ მას გონიერ ადამიანადაც აყალიბებს.

  • მზრუნველი მამების შვილებს მაღალი IQ აქვთ

კონკორდიის უნივერსიტეტში ჩატარებული კვლევის თანახმად მამები ბავშვის კოგნიტურ და ქცევით განვითარებაზე მნიშვნელოვან გავლენას ახდენენ. კვლევაში მონაწილე ​ბავშვებს, რომლებსაც მზრუნველი და თბილი მამაები ჰყავდათ მაღალი ინტელექტის კოეფიციენტი ჰქონდათ. ამასთან მოსიყვარულე მამების ქალიშვილებს ფსიქოლოგიური და ქცევითი პრობლემები ნაკლებად აღენიშნებოდათ.

  • მოსიყვარულე მამების ქალიშვილები ჭკვიანები და აზარტულები არიან

მამები ქალიშვილების პროფესიულ არჩევანზეც დიდ გავლენას ახდენენ. მოსიყვარულე მამა ქალიშვილს სტიმულს აძლევს, რომ მან მაღალანაზღაურებად სამსახურში დაიწყოს მუშაობა. კვლევებით დგინდება, რომ გოგონები, რომლებსაც მზრუნველი მამები ჰყავთ, თამამად ირჩევენ იმ პროფესიებს, რომლებშიც მამაკაცები დომინირებენ. პროფესიონალი ათლეტი ქალები ხშირად გამოხატავენ მადლიერებას მამებისადმი, რომლებიც მათ მხარდაჭერას უცხადებდნენ და სტიმულს აძლევდნენ.

  • მზრუნველი მამების ვაჟები კრიმინალებისგან დისტანცირებულები არიან

მამები ვაჟიშვილების იდენტობის ჩამოყალიბებაში უდიდეს როლს ასრულებენ. კვლევებით დგინდება, რომ ​უმამოდ გაზრდილ ბიჭებს კრიმინალებად ჩამოყალიბების 3-ჯერ მეტი რისკი აქვთ.

  • მოსიყვარულე მამების შვილებს არაჯანსაღი მიჯაჭვულობის პრობლემა ნაკლებად აწუხებთ

ნარკოდამოკიდებული ადამიანების დიდი ნაწილი უმამო ოჯახში იზრდება, რაც კვლევებითაც დასტურდება. მზრუნველი მამები შვილებს არაჯანსაღი დამოკიდებულებების პრობლემებისგან იცავენ.

  • მზრუნველი მამების შვილებს მაღალი ემოციური ინტელექტი აქვთ

​მამასთან ერთად ცელქობა ბავშვისთვის უდიდესი სარგებლის მომტანია. სიცილი, ჟრიამული და ხმაური ბავშვს ემოციური ინტელექტის განვითარებაში ეხმარება. მამასთან ერთად მხიარულება და გართობა, რომელსაც რეგულარული ხასიათი აქვს, ბავშვს ემოციების რეგულაციასა და კონტროლში ეხმარება.

  • მოსიყვარულე მამების შვილებს მაღალი თვითშეფასება აქვთ

თავდაჯერებული მამები, რომლებიც შვილებზე ზრუნავენ, მათ კეთილდღეობაზე დადებითად ზემოქმედებენ. ბავშვები, რომლებსაც მამებთან თბილი დამოკიდებულება აქვთ, თავდაჯერებულ ადამიანებად ყალიბდებიან. მოსიყვარულე და მზრუნველი მამა კეთილი მეგობრის როლს ასრულებს, რომელიც შვილებს სწორ მიმართულებას უჩვენებს და მათ დასახმარებლად ყოველთვის მზად არის.

მომზადებულია ​brightside.me- ს მიხედვით

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მამა უნდა იყოს ემოციურად ხელმისაწვდომი. ბიჭსაც და გოგოსაც უნდა ჰქონდეს შესაძლებლობა, რომ...
​ფსიქოანალიტიკოსმა მაია ბოჭორიშვილმა ბავშვის ცხოვრებაში მამის როლსა და მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ კარგი მამა ბავშვისთვის ემოციურად ხელმისაწვდომია:„ყველანი მოვხვედრილვართ სუფრასთან. თამადა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?
როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, ფსიქოლოგი სოფო მელაძე.
- როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ ხანდახან შეიძლება წააგოს და არ უნდა გაღიზიანდეს?
- პირველ რიგში, გაღიზიანებას წაგების დროს ხელს ძალიან უწყობს ოჯახური გარემო. თუ ბავშვის მშობლები ზედმეტად მომთხოვნები და კრიტიკულები არიან, მაგალითად, წადი, ახლა ითამაშე და მოიგე, არ წააგო, იცოდე - ამ მესიჯით ბავშვი აუცილებლად ეცდება ყველანაირი გზით მოგებას და წაგების შემთხვევაში ძალიან გაღიზიანდება.
მნიშვნელოვანია, მიუხედავად გაღიზიანებისა, ბავშვი არ მოვარიდოთ მსგავს სიტუაციებს, პირიქით, ვიმუშავოთ ამის გამოსწორებაზე, რომ უფრო ნაკლებად ემოციურად აღიქვას წაგება. არ ავუკრძალოთ ემოციების გამოხატვა, რადგან აქვს უფლება, იყოს მოწყენილი და გაბრაზებული როცა წააგებს, მაგრამ არა თვითდამაზიანებელი ან სხვისი დამაზიანებელი ქცევითი გამოხატულებით. აქ მნიშვნელოვანია დროც, ეს პროცესი არ უნდა გაგრძელდეს წაგებიდან 1-2 საათის შემდეგაც. შეიძლება ახსოვდეს, მაგრამ ემოციური ფორმა ნელ-ნელა უნდა დასტაბილურდეს.
როგორ ავუხსნათ წაგება? ალბათ, მოდელირებით. ხშირად დედამაც წააგოს, მამამაც, ოჯახის სხვადასხვა წევრმა და ეს სოციალურად მისაღები ფორმით გამოხატონ ფრაზით - „არაუშავს, სხვა დროს იქნებ მოვიგო, კიდევ მექნება თამაშის შანსი.“
ასევე მნიშვნელოვანია, რომ წაგების მომენტში, როცა პირველი ემოციური ფონი გადაივლის, მიმართოთ ბავშვს და პროცესზე გაუმახვილოთ ყურადღება და არა შედეგზე - „დღეს რა კარგი თამაში იყო არა?“ „როგორ ვიცინეთ, როგორ ვიმხიარულეთ, მამას რომ ფეხი გაუცურდა გახსოვს?“ გაუმახვილეთ ყურადღება საინტერესო და სასაცილო დეტალებზე, უთხარით გარკვეული მოქმედება რა კარგად გააკეთა - „მაინც რა მაგარი გოლი იყო წეღან, რა ძლიერი ხარ!“
საითაც მივმართავთ ბავშვის ყურადღებას, მასზე გაამახვილებს. ვასწავლოთ აქედანვე პროცესით ტკბობა.
- გარდა მხარდაჭერისა, რა ქცევა შეგვიძლია შევთავაზოთ?
- „ერთად კეთება“. წარმოიდგინეთ, როცა არ გრძნობთ თავს კარგად და რაღაც არ გამოგდით, როგორი სასიამოვნო მოსასმენია, როცა ვინმე დახმარებას გთავაზობს და ცდილობს გაგაკეთებინოს უკეთესად. ჩვენ შეგვიძლია დავპირდეთ, რომ ერთად გავაკეთებთ ამას, სანამ უკეთესი შედეგი არ ექნება და დავეხმარებით.
გამოიყენეთ საინტერესო ფილმები და ანიმაციები, სადაც ნაჩვენებია, რომ მთავარი გმირებიც მარცხდებიან ზოგჯერ, წიგნის პერსონაჟებიც, მაგრამ ისინი არ ნერვიულობენ ბევრს, სხვა დროს ისინი მოიგებენ.
- თუ მას არ ვუბიძგებთ გააცნობიეროს წაგება, რა უარყოფითი შედეგი შეიძლება გამოიღოს ამან მომავალში?
- პირველ რიგში, გაუჭირდება მომავალში ჯანსაღი თვითშეფასების შენარჩუნება, ძალიან თვითკრიტიკული იქნება, შესაძლოა თავი აარიდოს ყველანაირ საინტერესო გამოწვევას იმის შიშით, რომ არ წააგოს. შესაძლოა გაუჭირდეს ურთიერთობების დამყარება, რადგან ის ორიენტირებულია მხოლოდ საკუთარ გამარჯვებაზე და ნაკლებად გუნდურია. როცა ჩვენ ვსწავლობთ დამარცხებას, მეტად ემპათურებიც ვხდებით იმ ადამიანების მიმართ, რომლებიც სხვა დროს წააგებენ. 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად