Baby Bag

„ის მითი, რომ ცივი წყალი დავლიე, გარეთ გავედი და ამიტომ ვარ ცუდად, ნამდვილად არარეალურია,“ - პედიატრი მაია ჩხაიძე

„ის მითი, რომ ცივი წყალი დავლიე, გარეთ გავედი და ამიტომ ვარ ცუდად, ნამდვილად არარეალურია,“ - პედიატრი მაია ჩხაიძე

ციციშვილის სახელობის ბავშვთა ახალი კლინიკის სამედიცინო დირექტორმა მაია ჩხაიძემ სკოლების გახსნასთან ერთად მშობლებს სიფრთხილისკენ მოუწოდა და ურჩია, რომ ნებისმიერი სიმპტომის მქონე ბავშვი სკოლაში არ გაუშვან:

„მგონია, რომ შემთხვევები მოიმატებს, მაგრამ ამდენ ხანს ბავშვების ჩაკეტვა, სწავლების ხარისხიც ძალიან დაბალია. პირველივე ნიშნების შემთხვევაში, უნდა ეცნობოს ყველას და მშობელმა ბავშვი არ უნდა გაუშვას სკოლაში. ის მითი, რომ კონდიციონერთან ვიჯექი, ცივი წყალი დავლიე, გარეთ გავედი და იმიტომ ვარ ცუდად, ნამდვილად არარეალურია. არავის არ უნდა კორონავირუსი ჰქონდეს და თავს იმშვიდებს ასე.“

მაია ჩხაიძის თქმით, კლინიკური ნიშნების მქონე ყველა ადამიანი კორონავირუსული ინფექციის სავარაუდო შემთხვევაა:

„გარეთ გავედი, ცივი წყალი დავლიე, არ გეგონოთ რომ კორონა მაქვს, - როდესაც ორი წელია პანდემია გვაქვს, ასეთი მიდგომა არასწორია. ყველა ადამიანი, ვისაც აქვს კლინიკური ნიშნები, სავარაუდო შემთხვევაა კორონავირუსული ინფექციის.“

„ანტისხეულები, რომელსაც იძენს ორგანიზმი, დროთა განმავლობაში იშლება. ამიტომ არ მიმაჩნია სამუდამო მწვანე პასპორტი სწორად. ოდესღაც რომ გადაიტანე ინფექცია, არ გაძლევს გარანტიას, რომ აღარ დაგემართება ვირუსი,“- აღნიშნულ საკითხზე მაია ჩხაიძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ გავავარჯიშოთ ბავშვის ნებისყოფა? - ფსიქოლოგ ნანა ჩაჩუას რეკომენდაციები მშობლებს

როგორ გავავარჯიშოთ ბავშვის ნებისყოფა? - ფსიქოლოგ ნანა ჩაჩუას რეკომენდაციები მშობლებს

ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ მშობლების მიერ ბავშვის დასჯისა და წახალისებისას დაშვებული შეცდომების შესახებ ისაუბრა:

„როდესაც დედა ემუქრება შვილს: „იცოდე, თუ ამას არ გააკეთებ, მე წავალ.“ ეს არის მუქარა, რომელიც ბავშვისთვის არის ყველაზე სახიფათო და ყველაზე არასასურველია. დასჯის სახით ჩვენ ხშირად ვიყენებთ მუქარას, რომელზეც უარი უნდა ვთქვათ. როდესაც ბავშვს რაღაც უფუჭდება და ვეკითხებით: რატომ? ეს ისეთი კითხვაა, რომელსაც ბრძენი ვერ უპასუხებს. თუ ბავშვს გაკვირვებით ვეუბნებით: „ეს შენ როგორ მოგივიდა?“ ეს არის ქვემოდან შეცურებული შეტყობინება, რომ მე შენ გენდობი და შენ შეგიძლია, ეს შემთხვევითობაა მხოლოდ.

ბავშვს ყოველთვის უნდა ჰქონდეს განცდა, რომ მისი საქციელი და თვითონ ერთმანეთისგან გამიჯნულია. ბავშვი ყოველთვის კარგია, ყოველთვის საყვარელია. მისი ქცევა მისაღებია ან არ არის მისაღები. არა შანტაჟი, არა მუქარა, არამედ ყოველთვის ბავშვის პერსონა თავის ადგილზე მყარად მდგომი, სიყვარულის ობიექტი შენი მხრიდან, რომ მან განიცადოს თავისი თავის მნიშვნელობა.

თუ არ მოგვწონს ქცევა, მისი ქცევა, მისი ქმედება უნდა იყოს დაწუნებული. ბავშვთან რაღაც პირობებზე შევთანხმდეთ, როდის შეიძლება რაღაც გავაკეთოთ და თუ ის არ გააკეთებს რაღაცას, ის არ მიიღებს მხოლოდ იმას, რაც მას ძალიან უყვარს. დასჯის დროს ბავშვს ვართმევთ იმას, რაც მას ძალიან უყვარს, მაგრამ ეს არ უნდა იყოს მუდმივად, არამედ გარკვეულ პერიოდამდე. როდესაც შენ რაღაცას გააკეთებ, რა თქმა უნდა, ისევ მიიღებ. როდესაც ბავშვი ამბობს, რომ დილით თვითონ გავიღვიძებ და ავდგები, ვეუბნებით: თუ შენ დილით გაიღვიძებ შენით მთელი კვირის განმავლობაში ისე, რომ მე არ დამჭირდება შენი გაღვიძება, მეექვსე დღეს შენ მიიღებ ამას. ერთჯერადად არ უნდა იყოს ასე, რომ ერთხელ გააკეთა და დაჯილდოვდა, იმიტომ, რომ მას გამოუმუშავდეს ჩვევა. ეს არის ერთგვარი ნებისყოფის ვარჯიში,“ - აღნიშნა ნანა ჩაჩუამ.

წყარო:​ შენთვის I ForYou

წაიკითხეთ სრულად