Baby Bag

„ინფიცირებული ბავშვის სახლში მართვას ორი შემადგენელი აქვს: სიცხის დამწევები ექვსსაათიანი ინტერვალით და აუცილებლად დამატებით სითხეების მიცემა,“- ივანე ჩხაიძე

„ინფიცირებული ბავშვის სახლში მართვას ორი შემადგენელი აქვს: სიცხის დამწევები ექვსსაათიანი ინტერვალით და აუცილებლად დამატებით სითხეების მიცემა,“- ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ომიკრონით ინფიცირებული ბავშვების სახლში მართვის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს სასარგებლო რჩევები მისცა:

„ომიკრონისთვის დამახასიათებელია ბავშვებში მძიმე მიმდინარეობის ნაკლებად არსებობა. მნიშვნელოვანია, რომ ყველა მშობლისთვის იყოს ნათელი: თუ მის შვილს აქვს მაღალი ტემპერატურა, ეს არ უნდა გახდეს მისი დაუყოვნებლივ საავადმყოფოში წაყვანის მოტივაცია. მაღალი ტემპერატურით ავადობის დაწყება ომიკრონისთვის ერთ-ერთი დამახასიათებელია.“

„ყველა მშობელმა, რომელსაც ბავშვი ჰყავს სახლში, რომელსაც ტემპერატურა აქვს 38.5-ზე მეტი, უნდა გაითვალისწინოს, რომ უმჯობესია, პირველი 2-3 დღის განმავლობაში მართვაში აქტიურად იყოს გამოყენებული სიცხის დამწევი საშუალებები სიროფის ან სანთლის სახით. თუ ბავშვი ემორჩილება სიცხის დამწევების მიცემას, ამას დაუმატეთ სითხეები, ჩაი, კომპოტი, წვენი. ორი შემადგენელი აქვს ბავშვის სახლში მართვას: სიცხის დამწევები ექვსსაათიანი ინტერვალით, უკიდურეს შემთხვევაში ოთხსაათიანი ინტერვალით და აუცილებლად დამატებით სითხეების მიცემა. პირველი 2-3 დღის განმავლობაში სხვა რაიმე ნიშნები თუ არ აქვს ბავშვს, შეგიძლიათ ეს მდგომარეობა მართოთ ბინაზე. როგორც წესი, ომიკრონის კლინიკური ნიშნები 3-4 დღის ხანგრძლივობისაა, ამიტომ, თუ თქვენ სამი დღის განმავლობაში წარმატებით მოახერხეთ ბავშვის მდგომარეობის კონტროლს და მონიტორინგს ბინაზე, მეოთხე-მეხუთე დღეს უკვე დაავადების ნიშნები აღარ იქნება. არ შეგვეშინდეს! პირველი სამი დღის განმავლობაში ტემპერატურის მართვა, თუ ის ემორჩილება დამწევებს, იქნება ყველაზე ოპტიმალური გადაწყვეტილება,“- აღნიშნულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ მედიაჰოლდინგ „კვირაში“ ისაუბრა.

წყარო: ​მედიაჰოლდინგი „კვირა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„განა ბავშვს არ უნდა, რომ განათლებული იყოს?! პირველ-მეორე კლასში ბავშვი ისეთი მოტივირებულია, როგორც არასდროს,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ზრდასრულებსა და ბავშვებს შორის არსებული უფსკრულის შესახებ ისაუბრა:

„უზნაძემ თქვა, რომ არსებობს უფსკრული ბავშვსა და ზრდასრულ ადამიანს შორის. ზრდასრულ ადამიანს, აღმზრდელს, მასწავლებელს ამოძრავებს შესანიშნავი მიზნები. მას სურს ბავშვისგან მიიღოს საუკეთესო, რაც კი შესაძლებელია. მასწავლებელი როგორ შედის საკლასო ოთახში? ის შედის თავისი გეგმებით. კარგი მასწავლებელი შედის ძალიან გრანდიოზული გეგმებით, რომ მიაღწიოს შედეგებს, ბავშვებს უნარები ჩამოუყალიბოს, ცოდნა შესძინოს.“

„არის ადამიანი, რომელიც უფსკრულის მეორე ნაპირზე დგას. განა ბავშვს არ უნდა, რომ განათლებული იყოს?! პირიქით, პირველ-მეორე კლასში ბავშვი ისეთი მოტივირებულია, რომ ასეთი მოტივირებული არასდროს არ არის. გთხოვს, რომ უფრო რთული ამოცანა მისცე, ინგლისური სიტყვები შეეკითხო. რას ამბობს უზნაძე? ის ამბობს, რომ ბავშვი არის აწმყოს სუბიექტი და მასწავლებელი ხელმძღვანელობს მომავლით. აცდენილია დროში ეს ორი სუბიექტი. ერთი ელაპარაკება, ვინ მინდა, რომ შენგან 20 წლის შემდეგ მივიღო. მინდა, არაჩვეულებრივი გამოხვიდე, ჭკვიანი, დამოუკიდებელი. არსებობს გამონათქვამი, რომ ჯოჯოხეთისკენ მიმავალი გზა კარგი განზრახვებით არის მიმოფანტული. ბავშვი აწმყოს სუბიექტია. იმას იმ მომენტში სულ სხვა რაღაც უნდა. ორი მოტივი არის სრულიად აცდენილი ერთმანეთთან. წარმოიდგინეთ, რომ მასწავლებელი თავისი მიზნებით და ბავშვი თავისი სურვილებით დგანან ორ განსხვავებულ პოლუსზე,“ - აღნიშნა ლელა ტყეშელაშვილმა.

წყარო:​ აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად