Baby Bag

„ეს არის შხამი ბავშვისთვის, ამ საზიზღრობის რეკლამას მე არ გავაკეთებ,“- გიორგი ფხაკაძე

„ეს არის შხამი ბავშვისთვის, ამ საზიზღრობის რეკლამას მე არ გავაკეთებ,“- გიორგი ფხაკაძე

პროფესორმა გიორგი ფხაკაძემ ბავშვების ხელოვნური კვების საკითხზე ისაუბრა და ძუძუთი კვების უპირატესობებს გაუსვა ხაზი:

„ხელოვნურ კვებაში არის მარტივი მომენტი. ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციამ დაიწყო უხილავი ომი. ის ეწინააღმდეგებოდა დიდ კომპანიებს, რომლებმაც ხელოვნური კვების კომერციალიზაცია გააკეთეს და ფორმულებს აკეთებენ. ეს ერთის მხრივ, კარგია, დედებს და ოჯახებს ეხმარება. ბოლო 30 წლის განმავლობაში ძალიან ბევრი კვლევა ჩატარდა. ვრცელდება ინფორმაცია, რომ ხელოვნური კვება კარგია, ვიტამინებია. ეს არის ყველაფერი ტყუილი. ამ საზიზღრობის რეკლამას მე არ გავაკეთებ.“

„რაც შეეხება დედებს, მესმის, რომ ძალიან ბევრ დედას ფიზიკურად არ უყვარს ამის გაკეთება, მაგრამ ასევე, ეს კომპანიები მილიონებს ხარჯავენ იმიჯის შესაქმნელად, რომ დედა, რომელიც ხელოვნურ კვებას გამოიყენებს, ის თურმე კარგი დედაა. ახალშობილი რომ იბადება, პედიატრთან მიდიხართ, ის გაძლევთ და გეუბნებათ, რომ ეს არის ძალიან კარგი ფორმულა. ეს არის, შხამს რომ მისცემ ადამიანს და ეუბნები, რომ ეს ძალიან კარგია შენთვის, მოიწამლე და მოწამლე შენი შვილები. თუ „Fake news”-ი გინდათ, ეს არის, რომ ეს „პარაშოკი“ ძალიან კარგია ბავშვისთვის. ეს არის შხამი ბავშვისთვის. დედის ძუძუზე უკეთესი დედამიწაზე არაფერი არ არის გამოგონებული. დედის ძუძუზე გაზრდილი ბავშვი არის უფრო ჭკვიანი. ეს არის დამტკიცებული და ეს არის ფაქტი. თუ თქვენი ბავშვი ხელოვნურ საკვებზეა გაზრდილი და ჭკვიანია, წარმოიდგინეთ, დედის ძუძუზე რომ ყოფილიყო, რა ჭკვიანი იქნებოდა. დასკვნები თვითონ შეგიძლიათ გააკეთოთ,“ - აღნიშნა გიორგი ფხაკაძემ.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად