Baby Bag

„ქალბატონებო, ნუ შეხედავთ ზერელედ ანორგაზმიას, ეს არის პრობლემა, რომელიც მერე ხდება როგორც გინეკოლოგიური, ასევე ფსიქოლოგიური,“- სექსოლოგი ლევან კობალაძე

„ქალბატონებო, ნუ შეხედავთ ზერელედ ანორგაზმიას, ეს არის პრობლემა, რომელიც მერე ხდება როგორც გინეკოლოგიური, ასევე ფსიქოლოგიური,“- სექსოლოგი ლევან კობალაძე

სექსოლოგმა ლევან კობალაძემ ქალებში გავრცელებული პრობლემის ანორგაზმიის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, საქართველოში ქალების 50%-ს მსგავსი პრობლემა აწუხებს:

„ანორგაზმია არის, როდესაც ქალი ვერ განიცდის სიამოვნებას. საქართველოში 50%-მდე ქალებს აქვთ ცხოვრების ასეთი სტილი. ეს ქალები ყველა შემთხვევაში ფრიგიდულები არიან, ანუ მათი ბრალია? რასაკვირველია, არა. ეს მათი პარტნიორების ბრალია უმეტეს შემთხვევაში. მამაკაცებმა არ იციან, სწორად როგორ იმოქმედონ. ჩვენ ყოველთვის ვცდილობთ, რომ წყვილთან ვიმუშაოთ. ზოგჯერ ერთი პარტნიორისგან სულ სხვა რამეს ისმენ და სულ სხვა რამეა, როდესაც მეორე პარტნიორს მოუსმენ.“

ლევან კობალაძის თქმით, ბევრი ქალი ანორგაზმიას აგდებულად უდგება, რაც არასწორია:

„ბევრი ქალი აგდებულად უდგება ანორგაზმიას: „რა მოხდა, 50%-ს თუ არ აქვს, მეც თუ არ მექნება რა მოხდა?!“ შეხედეთ ქალაქში რამდენი აგრესიული ქალბატონია, კაცებიც მათ შორის. ჩვენ სამი წლის წინ ჩავატარეთ კვლევა. როდესაც ანორგაზმიაა ქალებში, სექსუალური აქტის დროს სისხლის შემოდინება ხდება მცირე მენჯის ღრუში, ამის უკუგამშვები მექანიზმი არის ორგაზმი. თუ ორგაზმი არ ხდება, ეს სისხლი რჩება შეგუბებული. არ შეიძლება, რომ ეს პათოლოგიას არ იწვევდეს. ჩვენ 600-ზე მეტ ქალზე გამოვიკვლიეთ და აღმოჩნდა, რომ 70%-ში აღმოჩნდა საკვერცხის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება. ეს უკვე გინეკოლოგიური პათოლოგიებია, რომელიც, შეიძლება, სხვა პათოლოგიებსაც იწვევდეს. ქალბატონებო, ნუ შეხედავთ ზერელედ ანორგაზმიას. ეს არის პრობლემა, რომელიც მერე ხდება როგორც გინეკოლოგიური, ასევე ფსიქოლოგიური. დროულად მიმართეთ ექიმ სპეციალისტს.“

„სექსუალობა არის მთლიანად ტვინის ფუნქცია, თავიდან ბოლომდე. სურვილი, აღგზნება, ერექცია, ორგაზმი ყველაფერი მოდის ტვინიდან. ნებისმიერმა დეტალმა შეიძლება ხელი შეუშალოს პროცესს, რამემ გაიხმაუროს და დამთავრდა. ზოგჯერ მოდის წყვილი, თავისი ოთახი აქვთ, მაგრამ დიდ ოჯახში ცხოვრობენ, გვერდით დედ-მამა წვანან. იქ რა სექსუალურ სიამოვნებაზეა საუბარი, როდესაც ფიქრობ, რომ ამან არ გაიღვიძოს, იმან არ გაიღვიძოს,- აღნიშნულ საკითხზე ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად