Baby Bag

საკეისრო კვეთით და ბუნებრივი გზით დაბადებული ბავშვების ნაწლავის მიკრობიოტა ერთმანეთისგან ძალიან განსხვავდება - პედიატრი ფიქრია ჟვანია

საკეისრო კვეთით და ბუნებრივი გზით დაბადებული ბავშვების ნაწლავის მიკრობიოტა ერთმანეთისგან ძალიან განსხვავდება - პედიატრი ფიქრია ჟვანია

პედიატრმა ფიქრია ჟვანიამ საკეისრო კვეთით და ბუნებრივი გზით დაბადებული ბავშვების ნაწლავის მიკრობიოტებს შორის არსებული განსხვავებების შესახებ ისაუბრა:

„ძალიან განსხვავდება ეს მიკრობიოტა იმ ბავშვების, რომლებიც არიან ბუნებრივი გზით დაბადებულები და იმ ბავშვების, რომლებიც გაჩნდნენ საკეისრო კვეთით. როდესაც ბავშვი ბუნებრივი გზით ევლინება ქვეყანას, ის დედისგან იღებს ძალიან კარგ მეგობარ ბაქტერიებს. ეს არის პირველი ჯარისკაცები სამყაროსთან შეხვედრისას. საკეისრო კვეთით გაჩენილი ბავშვები არიან სრულიად დაუცველები და სტერილურები.“

„მნიშვნელოვანია უკვე მეორე ეტაპი ბუნებრივი კვების. აუცილებელია ბუნებრივი კვების პროპაგანდა. რაც შეიძლება გავახანგრძლივოთ ბუნებრივი კვება. გარდა ამისა, ხშირი ანტიბიოტიკების გამოყენება იწვევს მიკრობიომის ძალიან ღრმა ცვლილებებს, რომელიც 5-10 წელიწადში, შესაძლოა, გახდეს ალერგიისა და სიმსუქნის, ხოლო დიდ ასაკში მეტაბოლური სინდრომის განვითარების რისკი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ფიქრია ჟვანიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად