Baby Bag

„თუ პაციენტს აღენიშნება ძლიერი ხასიათის ტკივილი სახსრებში, რა თქმა უნდა, მან, პირველ რიგში, უნდა მიმართოს სპეციალისტს,“- რევმატოლოგი თამთა კობახიძე

„თუ პაციენტს აღენიშნება ძლიერი ხასიათის ტკივილი სახსრებში, რა თქმა უნდა, მან, პირველ რიგში, უნდა მიმართოს სპეციალისტს,“- რევმატოლოგი თამთა კობახიძე

რევმატოლოგმა თამთა კობახიძემ კოვიდით ინფიცირებულ პაციენტებში სახსრების ტკივილის ხშირი გამოვლენის შესახებ ისაუბრა:

„ხშირი შემთხვევაა, როდესაც კოვიდ ინფექციის დროს არის ტკივილი სახსრებში. არაფერი არ იყო, პაციენტს მსგავსი ჩივილები არ ჰქონდა, მაგრამ დაეწყო ტკივილი თითქმის ყველა სახსარში. აქ რევმატოლოგებიც ვერთვებით, არის თუ არა იქ რაიმე სისტემური პათოლოგია თუ რა სახის პრობლემასთან გვაქვს საქმე.“

თამთა კობახიძის თქმით, ძლიერი ხასიათის ტკვივილის დროს პაციენტმა სპეციალისტს უნდა მიმართოს:

„თუ პაციენტს აღენიშნება ძლიერი ხასიათის ტკივილი სახსრებში, რა თქმა უნდა, მან, პირველ რიგში, უნდა მიმართოს სპეციალისტს. შეიძლება გარკვეული დღეების განმავლობაში მივიღოთ ანთების საწინააღმდეგო, გამაყუჩებელი პრეპარატი, მაგრამ ამას არ უნდა მივცეთ მასიური სახე. მაქსიმალურად გავუფრთხილდეთ შინაგან ორგანოებს. ანტიბიოტიკი სახსრების ტკივილის დროს აბსოლუტურად მიუღებელი პრეპარატთა ჯგუფია.“

„სახსარი სუსტი და ნაზი ორგანოა. ის მაქსიმალურად შეიგრძნობს ამინდის ცვლილებას. შესაბამისად იწყება ტკივილი. რევმატიზმით დაავადებული პაციენტები უფრო მკვეთრად აღიქვამენ ამ ყველაფერს. ამინდის ცვლილებაზე რეაგირება წინასწარ პრევენციას და მედიკამენტოზურ დახმარებას არ საჭიროებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამთა კობახიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს,“ - ნინო ელბაქიძე დედის ჩვილთან ურთიერთობის სწორ მიდგომებზე

„როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს,“ - ნინო ელბაქიძე დედის ჩვილთან ურთიერთობის სწორ მიდგომებზე

ფსიქოლოგმა ნინო ელბაქიძემ დედასა და შვილს შორის ბავშვის ცხოვრების პირველ წლებში არსებული ურთიერთობების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„დედა-შვილის ურთიერთობაში პირველ სამ წელს ფუნდამენტური მნიშვნელობა აქვს. ფსიქოანალიტიკოსები ამაში დაგვეთანხმებიან. ფსიქოანალიზი ამბობს, რომ დედა და ჩვილი სამ წლამდე ერთნი არიან. ​ბავშვი ასე აღიქვამს, რომ დედ​ა და ის ერთნი არიან.“

ნინო ელბაქიძის თქმით, სამი წლიდან ბავშვი ნელ-ნელა აცნობიერებს, რომ ის და დედა დამოუკიდებელი პიროვნებები არიან:

„სამი წლიდან ხდება გამოყოფა, რომ მე ცალკე ვარსებობ და დედა ცალკეა. როდესაც მე მინდა, რომ ბავშვს ვასწავლო საკუთარ ემოციებთან შეხვედრა, საკუთარ ემოციურ ნაწილთან კომუნიკაცია, მნიშვნელოვანია, რომ დასაწყისიდანვე ავირეკლო ემოციები. დედას თავად სჭირდება ემპათიის უნარი, რომ სწორად ამოიცნოს, რას გრძნობს ჩვილი ბავშვი და უპასუხოს იმავე ემოციით.“

​როდესაც ტირის ბავშვი და მწუხარე სახე აქვს, შეიძლება დედაც შეწუხდეს და იგივე ემოცია გადასცეს. ამ პერიოდში სწორედ არავერბალური გაცვლა ხდება ინფორმაციის დედასა და შვილს შორის. მე თავიდანვე ვსწავლობ კომუნიკაციას ჩემს თავთან. თუ ვიცი მე სად ვარ, მარტივად შემიძლია გავარჩიო მე სად ვარ და სხვა სად არის. ჩვილობის ასაკში სწორედ დედა მეხმარება ჩემს ემოციებთან კომუნიკაციაში. როდესაც სხვა ადამიანში ვხედავ ჩემნაირ ემოციას, შეიძლება ამან კათარზისი გამოიწვიოს,“ - აღნიშნა ნინო ელბაქიძემ.

წყარო: „აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად