Baby Bag

„კოვიდის გადატანიდან ექვსი თვის განმავლობაში შეიძლება ბავშვს ჰქონდეს სუბფებრილური ტემპერატურა,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

„კოვიდის გადატანიდან ექვსი თვის განმავლობაში შეიძლება ბავშვს ჰქონდეს სუბფებრილური ტემპერატურა,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ომიკრონით ინფიცირებულ ბავშვებში ღებინებისა და კუჭ-ნაწლავის გახშირებული მოქმედების სიმპტომის ხშირი გამოვლენის შესახებ ისაუბრა:

„ეს სიმპტომი ძალიან ხშირია და ხშირად ვირუსული ინფექცია ამ სიმპტომით იწყება. ბავშვს ეწყება ღებინება, გახშირებული ნაწლავთა მოქმედება, თავბრუსხვევა. ჯერ ტემპერატურა არ არის. ამიტომ მშობლები მიზეზად თვლიან წინა ან იმავე დღეს მიღებულ საკვებს. გვეუბნებიან, რომ არის კვებითი ინტოქსიკაცია. თუმცა, მეორე დღეს ან რამოდენიმე საათში, შესაძლოა, დაემთხვეს ტემპერატურაც. ეს არის ამ ვირუსული ინფექციის ერთ-ერთი სიმპტომი. ეს სიმპტომი რით არის მნიშვნელოვანი? თუ ბავშვს შეუპოვარი ღებინება აქვს, თუ ბავშვი სითხეს არ იღებს, ის აუცილებლად გადაყვანილი უნდა იყოს კლინიკაში. მთავარია, ბავშვმა არ დაკარგოს ის ძირითადი მიკროელემენტები, რომელიც აუცილებელია მისი ნორმალური ფუნქციონირებისთვის. თუ ბავშვს აქვს ღებინება, მაგრამ სითხეებს იღებს, მცირე ულუფებით საკვებს იღებს, ეს ისეთივე სიმპტომია და ისევე გაივლის, როგორც ტემპერატურული რეაქცია, ხველა და ა.შ.“

„მინდა კიდევ ერთხელ გავუსვა ხაზი, რომ ომიკრონი არ არის გრიპი და გრიპიც არ არის ომიკრონი. ხშირ შემთხვევაში ომიკრონი მიმდინარეობს გრიპის კლინიკური ნიშნების მსგავსად. ძალიან რთულია განასხვავო, ეს არის ომიკრონი თუ გრიპის ვირუსი, თუ არ არის ტესტირება ჩატარებული. ბავშვთა ასაკში გრიპის მიმდინარეობა არც ისე მარტივია. ომიკრონის შემთხვევაში ჩვენ არ ვიცით რა განვითარდება, იქნება თუ არა პოსტკოვიდური სინდრომი. კოვიდის დასრულების შემდეგ გარკვეული სიმპტომები ნარჩუნდება. სუბფებრილური ტემპერატურა შეიძლება ძალიან ხანგრძლივად შენარჩუნდეს და კოვიდის გადატანიდან ექვსი თვის განმავლობაშიც შეიძლება ჰქონდეს ბავშვს. შეიძლება იყოს წამოხველება, თავბრუსხვევა,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

რას ნიშნავს მიჯაჭვულობა, როდიდან ყალიბდება ის და რა უნდა იცოდეს მშობელმა, რომ ამ მხრივ სიტუაცია სწორად მართოს - ამის შესახებ ფსიქოდიაგნოსტი, ზანდა ჩეჩელაშვილი საუბრობს. 

,,მიჯაჭვულობა არის ერთ-ერთი პირველი, რაც ყალიბდება და რითაც საერთოდ  ჩვენ ვეცნობით სამყაროს, რომელშიც ვიბადებით. ყველამ ვიცით, რომ ადამიანის განვითარება იწყება დაბადების მომენტიდან და ერთ-ერთი პირველი, რაც ამ დროს უმნიშვნელოვანესია, გახლავთ მშობელთან ან აღმზრდელთან  მიჯაჭვულობა. ეს არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის, რაც ყალიბდება სიცოცხლის პირველივე დღიდან.

აქ ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროს, საკუთარი თავისა  და სხვა ადამიანების უსაფრთხოების ხატის შექმნა. ჩვენ ვიბადებით ძალიან მწირი რესურსით - ძირითადად, რეფლექსებითა და მოთხოვნილებებით, რაც უნდა დაკმაყოფილდეს - მცივა და უნდა ჩამაცვან, მშია და უნდა მაჭამონ. როგორ კმაყოფილდება ეს ყველაფერი, ამის მიხედვით ვიწყებ  ფიქრს: ,,მე, რომელსაც ამ საჭიროებებს მიკმაყოფილებენ, ესე იგი, კარგი ვარ; ჩემ გარშემო ადამიანები კარგები არიან და მე შემიძლია, მათ ვენდო,  თავი ვიგრძნო უსაფრთხოდ - შესაბამისად, სამყარო, რომელშიც ვიბადები, არ არის ცუდი, უსაფრთხო ადგილია, სადაც პირველ დღეებში შემიძლია, გადავრჩე.

მიჯაჭვულიბის ცნება არის უმნიშვნელოვანესი, რაზეც საერთოდ დგას წლების განმავლობაში ადამიანი. მიჯაჭვულობის ფუნქცია არ არის  მხოლოდ უსაფრთხოების განცდის შექმნა ან განვითარება, მისი უპირველესი ფუნქცია არის ბავშვის კომუნიკაციური და სოციალური განვითარება. მიჯაჭვულობა არ ყალიდება მხოლოდ ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით. შესაძლოა, ბავშვს ყოველთვის დროულად აჭამოთ, დროულად გამოუცვალოთ, მაგრამ თუ მშობელი ამ პროცესში ემოციურად არ არის ჩართული, სანდო მიჯაჭვულობა ვერ ყალიბდება. ამ ყველაფერს სჭირდება მუდმივობა და სტრუქტურირებულობა -  ყოველთვის, როცა ვტირი, მე ყურადღებას მაქცევენ. ზოგჯერ, როცა ბავშვი ტირის. მას დააპურებენ, ზოგჯერ - ყურადღებას არ აქცევენ . ასეთ დროს მას გარემოს მიმართ უჩნდება ამბივალენტური დამოკიდებულება - ხან უსაფრთხოა სამყაროა, ხან არ არის და საკუთარი თავის მიმართ უყალიბდება განცდა - რომ ის ხან იმსახურებს ზრუნვას, ხან - არა", - ამბობს ზანდა ჩეჩელაშვილი.

წყარო: ​,,რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად