Baby Bag

„ქოქოსის შაქარი არის ყველაზე ჯანსაღი ბუნებრივი დამატკბობელი, რომელიც გვაქვს,“- ენდოკრინოლოგი ლაშა უჩავა

„ქოქოსის შაქარი არის ყველაზე ჯანსაღი ბუნებრივი დამატკბობელი, რომელიც გვაქვს,“- ენდოკრინოლოგი ლაშა უჩავა

ენდოკრინოლოგმა ლაშა უჩავამ შაქრის სხვადასხვა ტიპებსა და მათ დადებით თუ უარყოფით მხარეებზე ისაუბრა:

„ბევრი ტიპის შაქარი გვაქვს ბაზარზე მოწოდებული. რაც შეეხება ყავისფერ შაქარს, ეს უფრო მარკეტინგული ხრიკია, ვიდრე სასარგებლო. ფსიქოლოგიურიად ასეა ზოგადად, რომ რაც უფრო ძვირია პროდუქტი, მით უფრო კარგი გვგონია ხოლმე. როდესაც ძვირია პროდუქტი, უფრო ნაკლებსაც ვიყენებთ, ვცდილობთ ცოტა დავხარჯოთ. ცნობა უნდა ვიცოდეთ, ნამდვილად არის ეს ყავისფერი შაქარი თუ არა. კარამელიზება ხდება თეთრი რაფინირებული შაქრის და იყიდება, როგორც ყავისფერი შაქარი. ლერწმისგან მიღებული ყავისფერი შაქარი შეიცავს გარკვეულ ვიტამინებსა და მინერალებს. მისი დამუშავება ამ ტექნოლოგიით ბევრად უფრო ძვირია, ვიდრე გათეთრება.“

„ქოქოსის შაქარი არის ყველაზე ჯანსაღი ბუნებრივი დამატკბობელი, რომელიც გვაქვს, თუ არ ჩავთვლით შაქრის სხვა შემცველებს, როგორიცაა სტევია. ზომიერება არის ყველაფერში მნიშვნელოვანი. ძველი ბერძნები ამბობდნენ, რომ ყველაფერი სამკურნალოა და ყველაფერი საწამლავია, მთავარია ვიცოდეთ დოზირება. რაც შეეხება თაფლს, თუ არ ჩავთვლით იმას, რომ არის ალერგიული პროდუქტი, მისი გამოყენება შაქრის ჩასანაცვლებლად მისაღებია. როდესაც ამბობენ, რომ ის უფრო ჯანსაღია, ეს მცდარია. რაფინირებული შაქრისგან განსხვავებით თაფლში არის სხვადასხვა ნივთიერება, რომელიც ორგანიზმზე დადებითად მოქმედებს, მაგრამ არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ მასში არის მიკრობაქტერიები, რომელიც ორგანიზმზე უარყოფითად მოქმედებს. აქაც ზომიერებას აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. შაქარი ჩვენთვის არ არის სასიცოცხლო ჩვენებით. მას ჩვენთვის დადებითი არაფერი არ მოაქვს,“- აღნიშნულ საკითხზე ლაშა უჩავამ ტელეკომპანია „POSTV”-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის პოსტი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არავითარ შემთხვევაში პური არ უნდა იყოს ჩაფხვნილი საკვებში,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი ჩვილ ბავშვთა დამატებითი კვების შესახებ

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ჩვილ ბავშვთა დამატებითი კვების შესახებ საუბრისას ის საკვები პროდუქტები დაასახელა, რომელიც ბავშვს მყარ კვებაზე გადასვლისას უნდა მივცეთ:

„როდესაც ვიწყებთ დამატებით კვებას, ბავშვს უნდა დავუწყოთ ქარხნული წესით დამზადებული ფაფებით კვება. ის ძირითადი ინგრედიენტები, რომელიც დანამატის სახით შედის ბავშვთა კვებაში, გათვლილია პატარას სწორ ფიზიკურ და ფსიქომოტორულ განვითარებაზე. აუცილებლად საკვები უნდა იყოს ისეთი კონსისტენციის, რომ ბავშვი მიეჩვიოს ღეჭვითი რეფლექსების შესრულებას. პირველი ღეჭვითი რეფლექსი ბავშვს 4 თვის ასაკიდან უმუშავდება. ბრუნვითი ღეჭვითი რეფლექსები უვითარდება 12 თვის ასაკიდან. ფაფები უნდა იყოს ისეთი კონსისტენციის, რომ ბავშვმა შეძლოს ის შემოაბრუნოს პირში, დაღეჭოს. ეს აუცილებელია შემდგომში უკვე ბავშვის პირის აპარატის, მისი არტიკულაციის, ღეჭვითი რეფლექსების გამომუშავებისთვის. იმისთვის, რომ  3-4 წლის ასაკამდე ბავშვი არ იყოს მიბმული დაბლენდერებულ საკვებზე. კვება დავუწყოთ კოვზით უსათუოდ და ბავშვი არ იყოს მიჩვეული ბოთლით კვებაზე. ზოგიერთი 3 წლის ასაკამდე ბოთლით კვებავს ბავშვს, იმიტომ, რომ მიაჩვიეს ასე. ბავშვს უბლენდერებენ, უთხელებენ ფაფებს, ოღონდ როგორღაც შეჭამონ. ამას მე ვეძახი ქცევით დევიაციას, რომელსაც მშობლებიც ჩავდივართ, რომ გავიმარტივოთ ცხოვრება. ქართველებს გვაქვს ასეთი პრობლემა, რომ ბავშვმა ოღონდ ჭამოს და რა სახითაც უნდა იმ სახით მიიღოს, ნებისმიერი სახით.

თავდაპირველად ვიწყებთ ბურღულის ფაფით. ყოველთვის დავიცვათ ექიმის რეკომენდაცია, რომელ თვეზე რომელი ახალი საკვები შევიტანოთ ბავშვთა კვებაში. 7 თვის ასაკიდან ჩავრთოთ ხორცი, ხორცის ბულიონი - არავითარ შემთხვევაში! ბავშვს არ აქვს ბულიონის გადამუშავების უნარი და ის ამოღებულია 2 წლის ასაკამდე. პირველ რიგში, ჩავრთოთ ფრინველის ხორცი, ქათმის ხორცი, ხბოს ხორცი. თევზი 8 თვის ასაკიდან შედის ბავშვის რაციონში. კვერცხის შეტანა ხდება 8-9 თვის ასაკიდან. ჩვენ რეკომენდაციას ვუწევთ მწყერის კვერცხს, რომელიც მარტივად მოსანელებელია და ჰიპოალერგიულია. ძროხის ცილა, რომელიც ძალიან ტოქსიურია, ბავშვისთვის ძალიან რთული მოსანელებელია. ძროხის რძე დავიწყოთ ერთი წლის ასაკიდან. 8 თვის ასაკიდან შეიძლება დავიწყოთ პურის გამოყენება. არავითარ შემთხვევაში პური არ უნდა იყოს ჩაფხვნილი საკვებში. პურის გამოყენებას ვიწყებთ იმიტომ, რომ ბავშვმა ღეჭვა ისწავლოს. ბებიები თვლიდნენ, რომ ჩაფხვნილი პურით უკეთ ნაყრდება ბავშვი, მაგრამ დანაყრებაში არ არის საქმე, საქმე სარგებლიანობაშია. რას ვაჩვევთ ბავშვს და რატომ ვაჩვევთ,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“ 

წაიკითხეთ სრულად