Baby Bag

რა არის ანტიალერგიული აცრა და ვისთვის არის მისი გაკეთება რეკომენდებული? - ალერგოლოგი ნინო ლომიძე

რა არის ანტიალერგიული აცრა და ვისთვის არის მისი გაკეთება რეკომენდებული? - ალერგოლოგი ნინო ლომიძე

ექიმმა-ალერგოლოგმა ნინო ლომიძემ სეზონურ ალერგიასთან ბრძოლის მეთოდებზე ისაუბრა:

„რას მივაქციოთ ყურადღება, როდესაც სეზონური ალერგია გვეწყება? ეს არის ცემინება, სურდო, თვალების ქავილი, ხველა, ხმის ტემბრის ცვალებადობა. პანდემიის პერიოდია და შესაძლებელია ადამიანმა დასაწყისში სწორად ვერ გააკეთოს დიფერენცირება. არის დეტალები, რითაც ალერგიის ინფექციისგან განსხვავება შეგვიძლია. ერთ-ერთი არის ქავილი. გაციების დროს ქავილი არ გაქვს. ვირუსული ინფექცია 7-10 დღე გრძელდება. ალერგია შესაძლებელია გაგრძელდეს თვეობით.“

„ბუნება იღვიძებს თებერვლის დასაწყისიდან და გვიან შემოდგომამდე ყვავის. მცენარეთა სხვადასხვა ჯგუფი ენაცვლება ერთმანეთს. მნიშვნელოვანია დიაგნოსტიკა, რომ ვიცოდეთ, რომელი მცენარეა დამნაშავე ჩვენს ალერგიაში. თუ ადამიანმა იცის, რომ კვიპაროსზე აქვს ალერგია, სანამ კვიპაროსი ყვავილობას დაიწყებს, 10 დღით ადრე პრევენციულად უნდა მივცეთ მას მედიკამენტი, რომ შემზადებული შეხვდეს ყვავილობას და მინიმუმამდე დავიდეს სიმპტომები. როგორ უნდა დავეხმაროთ ასეთ ადამიანებს გრძელვადიან პერსპექტივაში? განკურნების გზა მედიკამენტური მკურნალობის პარალელურად არის იმუნოთერაპიის გზა. ეს გულისხმობს ანტიალერგიულ აცრებს. ჩვენ რომ ვიცით, რაზეა პაციენტი ალერგიული, ინექციის სახით ალერგენი შედის ორგანიზმი, რომ ორგანიზმმა ანტისხეულები გამოიმუშაოს და ტოლერანტული გახდეს. ეს ძალიან ეფექტიანია. კეთდება როგორც ბავშვთა ასაკში, ასევე ზრდასრულებში. ეს ეხება არამარტო მცენარეებს, არამედ ოთახის მტვერს, ცხოველზე ალერგიას,“- აღნიშნულ საკითხზე ნინო ლომიძემ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ისაუბრა.

წყარო: ​პოსტ ალიონი

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად