Baby Bag

„მივესალმებით ბავშვის მუდმივად გაყვანას კურორტებზე, ეს აბსოლუტურად სწორია,“ - პედიატრი ივანე ჩხაიძე

„მივესალმებით ბავშვის მუდმივად გაყვანას კურორტებზე, ეს აბსოლუტურად სწორია,“ - პედიატრი ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ბავშვების კურორტზე ტარების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ კურორტებთან დაკავშირებით საზოგადოებაში ორ ურთიერთგამომრიცხავი დამოკიდებულება არსებობს:

„ბოლო პერიოდში ურთიერთგამომრიცხავი ინფორმაცია ვრცელდება ბაკურიანთან და კურორტებთან დაკავშირებით. ზოგი ფიქრობს, რომ ეს პანაცეაა და ყველაფრის მართვის შესაძლებლობაა. მეორე მოსაზრებაა, რომ ეს არაფერი არ არის. ეს არის ტყუილად დაკარგული დრო, ფული და ენერგია. ჩვენ რაღაც შუალედურ ვარიანტზე უნდა შევთანხმდეთ. მგონი, არ არსებობს არცერთი ადამიანი, რომელიც ჩათვლის, რომ თბილისიდან მთიან, ტყის მასივებით გარშემორტმულ კურორტზე ბავშვის გაყვანა ჯანმრთელობისთვის საზიანო იქნება. არავითარ შემთხვევაში! “

„თბილისის და არცერთი დიდი ქალაქის ჰაერი არ გამოირჩევა სისუფთავით. საქართველო მდიდარია მთის კურორტებით. ბავშვის გაყვანა, როგორც ზამთრის, ისე ზაფხულის განმავლობაში აბსოლუტურად სწორია. ჩვენ მივესალმებით ბავშვის მუდმივად გაყვანას კურორტებზე. არ უნდა გვქონდეს დიდი იმედი, რომ ეს ყველაფერს რადიკალურად შეცვლის. იქ არამხოლოდ ჰაერზე გადის ბავშვი, არამედ ეს არის ფიზიკური აქტივობის შესაძლებლობა. ფიზიკური აქტიურობა, მოძრაობა, ბავშვი არ არის ჩაკეტილი სახლში, ასევე არის მზის სხივების ზემოქმედება, რაც ასე გვაკლია პანდემიის განმავლობაში,“- აღნიშნულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად