Baby Bag

„ის სათამაშო, რომელშიც არის სამკუთხედში მოთავსებული ეს რიცხვები, ბავშვისთვის განსაკუთრებულ საფრთხეს წარმოადგენს,“ - ტოქსიკოლოგი ეკა ქურდაძე

„ის სათამაშო, რომელშიც არის სამკუთხედში მოთავსებული ეს რიცხვები, ბავშვისთვის განსაკუთრებულ საფრთხეს წარმოადგენს,“ - ტოქსიკოლოგი ეკა ქურდაძე

ტოქსიკოლოგმა ეკა ქურდაძემ პლასტმასის შემცველობაში შემავალი საშიში ნივთიერების ფტალატის შესახებ ისაუბრა და მშობლებს აუხსნა, როგორი ტიპის პლასტმასის სათამაშოებს მიანიჭონ უპირატესობა:

„ფტალატი არის პლასტმასის შემცველობაში მისი ფორმის გაუმჯობესების მიზნით, სირბილისა და მოქნილობისთვის. სამწუხაროა, რომ ბავშვებისთვის განკუთვნილ საცურაო აუზებშიც კი მისი შემცველობა საკმაოდ მაღალია. პლასტმასს სპეციალური ნიშნულები აქვს, რომელი ექვემდებარება განსაკუთრებულ რისკს და რომელია შედარებით უსაფრთხო. სპეციალური სამკუთხედებია, რომელშიც არის ნიშნულები. 2, 4 და 5 უსაფრთხოა, 3, 6, 7 განსაკუთრებით ტოქსიკურია. პროდუქტი რომელშიც 1 წერია, უსაფრთხოდ ითვლება, თუ მას არ გავაცხელებთ, ხანგრძლივად არ გამოვიყენებთ. სათამაშო, რომელსაც ხანგრძლივად იყენებთ, აუცილებლად უნდა გასუფთავდეს. ბაქტერიების მიმღებლობა მას საკმაოდ მაღალი აქვს. ეს განსაკუთრებით ეხება 1 ნიშნულის მქონე პლასტმასს. ხანგრძლივად არ უნდა გამოვიყენოთ ასეთი პლასტმასი და ის არ ექვემდებარება მეორად გადამუშავებას.“

„2,4, 5 ნიშნულის მქონე პლასტმასი უსაფრთხოა. ის სათამაშო, რომელშიც არის ეს ნიშანი, სამკუთხედში მოთავსებული ეს რიცხვები, 3, 6, 7, არ არის სასურველი ჩვენთვის და განსაკუთრებულ საფრთხეს წარმოადგენს. უფრო პრობლემას წარმოადგენს ჩვენთვის ხანგრძლივი გამოყენების ნივთები, როდესაც ისერება და იკაწრება. მსგავსი პლასტმასი საშიშია ჩვენი ორგანიზმისთვის. განსაკუთრებით მოქმედებს ენდოკრინულ სისტემაზე. სამწუხაროდ, ფტალატი გადის კანცეროგენებშიც,“- აღნიშნულ საკითხზე ეკა ქურდაძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად