Baby Bag

​„ექვსსაათ-ნახევრის განმავლობაში ნარკოზში ვიყავი“ - ვინ აიღო ურთულესი ოპერაცია საკუთარ თავზე

​„ექვსსაათ-ნახევრის განმავლობაში ნარკოზში ვიყავი“ - ვინ აიღო ურთულესი ოპერაცია საკუთარ თავზე

ახალგაზრდა ქალი სასწრაფო დახმარების ჯგუფმა „ნიუ ჰოსპიტალსში“ მიიყვანა, პაციენტისთვის გაუგებარი იყო, რატომ ეთრომბებოდა ფეხები, მაშინ, როდესაც სისხლში ყველაფერი ნორმაში ჰქონდა. არაერთი კვლევის ჩატარების შემდეგ ნათია ლიპარტელიანს საშვილოსნოს ტანის ავთვისებიანი სიმსივნე დაუდგინეს და საკმაოდ ხანგრძლივი და რთული ოპერაციის ჩატარების საჭიროებაც დადგა.

ნათია ლიპარტელიანი:

„ფეხი დამეთრომბა, ოპერაცია რომ გავიკეთე კონტროლზე მივედი და ახლა მეორე ფეხი იყო დათრომბილი, არადა სისხლში ყველაფერი ნორმაში მქონდა. ვაგრძელებდი კვლევებს მიზეზის დასადგენად. ბოლოს გაკეთდა მარკერი და საშვილოსნოს ტანის ავთვისებიანი სიმსივნე აღმომაჩნდა, საჭირო იყო ოპერაცია, რომელზე პასუხისმგებლობასაც საქართველოში ვერავინ იღებდა. არჩილი რომ არ ყოფილიყო, არ ვიცი რა მეშველებოდა, მითხრეს, „ნიუ ჰოსპიტალსში“ უძლიერესი ონკოგინეკოლოგი ჰყავთო და ასეც აღმოჩნდა, ექვსსაათ-ნახევრის განმავლობაში ვიყავი ნარკოზში, პროფესიონალი ექიმებით დაკომპლექტებულმა გუნდმა ურთულესი ოპერაცია წარმატებით ჩამიტარა. ახლა კი, თავს მშვენივრად ვგრძნობ, 3 თვეში ერთხელ კონტროლზე დავდივარ.

​MOMSEDU.GE „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ონკოგინეკოლოგს, ასოცირებულ პროფესორსა და მედიცინის დოქტორ არჩილ შარაშენიძეს ესაუბრა, ექიმს, რომელმაც ურთულესი ოპერაცია საკუთარ თავზე აიღო:

არჩილ შარაშენიძე: „ნათია სასწრაფო დახმარების ჯგუფმა მოიყვანა „ნიუ ჰოსპიტალსში“, ძლიერი სისხლდენის გამო ენდომეტრიუმი, ანუ საშვილოსნოს შიგნითა შრე იყო გასქელებული და ჰიპერპლაზირებული. იქიდან გამომდინარე რომ სისხლდენის მიზეზი იყო ჰიპერპლაზია, ჩაბარდა ონკომარკერები, რომლებიც მომატებული აღმოჩნდა და მე გამომიძახეს. გავაკეთე ბიოფსია, შედეგად კი ავთვისებიანი სიმსივნის დიაგნოზი დაისვა. დავგეგმეთ კვლევები, ეს იყო მცირე მენჯის, მუცლის ღრუს მაგნიტო-რეზონანსული გამოკვლევა და გულ-მკერდის კომპიუტერული ტომოგრაფია. შეფასებამ და კვლევებმა გვიჩვენა, რომ იყო ძალიან აგრესიული სიმსივნე. რადიკალური ჰისტერექტომია, ანუ საშვილოსნო თავისი ყელით, საკვერცხეებით, საშოს ზედა მესამედით, მცირე მენჯის ლიმფურ კვანძებთან ერთად უნდა ამოგვეღო, რათა გავრცელება აგვერიდებინა.

- რაში მდგომარეობდა მთავარი სირთულე, რის გამოც ნათიას სხვა კლინიკები ოპერაციაზე უარს ეუბნებოდნენ?

არჩილ შარაშენიძე: „ნათიას ქვემო ღრუ ვენაში დიდი თრომბული მასები ჰქონდა, ამდენად ოპერაცია ანგიოლოგებთან ერთად ჩავატარეთ. ახალგაზრდა ქალზე ამხელა მასშტაბის ორი დიდი ოპერაცია, საკმაოდ რთული, სარისკო და საპასუხისმგებლო გახლდათ, აქ ხომ მისი სიკვდილ-სიცოცხლის საკითხი წყდებოდა. გიგი ბრეგაძე იყო ამ საქმეში ჩართული და ერთად ნამდვილად კარგი შედეგი დავდეთ, მკურნალობის ტაქტიკამ გაამართლა.

რაც მთავარია, პაციენტი კარგად გრძნობს თავს. ნათია წელიწადზე მეტია გეგმიური დაკვირვების ქვეშაა და ბოლო გამოკვლევებით არანაირი პათოლოგია არ აღენიშნება.''

R. 

ჯანდაცვის ორგანიზაციის 2020 წლის მონაცემებით, მსოფლიოში გლაუკომით დაავადებულია 76 მილიონი...
გლაუკომის კვირეულთან დაკავშირებით „ნიუ ჰოსპიტალსი“ ატარებს გლაუკომის პაციენტთა სკოლის შეხვედრებს. ღონისძიების მიზანია დაავადების ცნობადობის ამაღლება, რადგან მნიშვნელოვანია გლაუკომის გამოვლენა ადრეულ ე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვის შენჯღრევის სინდრომი - რატომ არის ის საშიში?

ბავშვის შენჯღრევის სინდრომი - რატომ არის ის საშიში?

ბავშვის შენჯღრევის სინდრომი - რატომ არის ის საშიში? - ამ თემაზე გთავაზობთ პედიატრ თამარ ობგაიძის ​ბლოგს.

„1946 წელს ამერიკელმა ბავშვთა რადიოლოგმა John Caffey-მ აღწერა რადიოლოგიური სურათი შემთხვევისა, რაც ბავშვის უხეშ შენჯღრევას მოჰყვა - ძვლების მოტეხილობა, თავის ტვინში სისხლჩაქცევა, თვალის ბადურას დაზიანება.

​სრული კლინიკური სურათი შემდგომ ბრიტანელმა ნეიროქირურგმა Norman Guthkelch-მა აღწერა. დაზიანებებს ბავშვის შენჯღრევის სინდრომი ეწოდა.


​როდის ხდება ბავშვის შენჯღრევა?


​თუ თქვენი პასუხია - მხოლოდ მაშინ, როცა პატარას ფიზიკურად უსწორდებით, ძალადობთ მასზე, პასუხი სწორი არ არის.

​პატარები ხშირად ტირიან, ხანდახან მათი ჭირვეულობა ზღვარსაც სცილდება, რასაც, ბუნებრივია, თავისი მიზეზები აქვს.

​ხანდახან ასე ხდება - ბავშვის დამშვიდების ნაცვლად გაღიზიანებული მოვლელი თუ მშობელი პატარას გაბრაზებით ანჯღრევს, ეჩხუბება და ასე ცდილობს მის დამშვიდებას. სწორედ ამ დროს შესაძლებელია განვითარდეს ბავშვის შენჯღრევის სინდრომი. იგი განიხილება, როგორც ბავშვზე ძალადობის ერთ-ერთი ფორმა. ეს მდგომარეობა ძირითადად ადრეულ ასაკში გვხვდება, უხშრესად 0-1 წლის ასაკში.

​ზოგჯერ ტრავმა შეიძლება გამოიწვიოს ისეთმა თითქოს უბრალო გართობამაც, როგორიცაა თამაშის მიზნით ბავშვის ჰაერში აგდება და დაჭერა. ეს გასართობი, რასაც ჩვილის მხიარული ჭყლოპინი მოჰვება, ერთნაირად ახალისებთ ბავშვებსაც და დიდებსაც. მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ბავშვის შენჯღრევის სინდრომი ამ დროსაც შესაძლოა, განვითარდეს.


​რატომ არის საშიში?


​საშიშია იმიტომ, რომ ბავშვის შენჯღევისას ხდება თავის ტვინის ტრავმა. ტვინსა და თავის ქალას ძვლებს შორის მანძილია, შენჯღრევა კი იწვევს თავის ტვინის უხეშ შეხებას ძვლებთან და მის ტრავმირებას, რასაც შესაძლოა, მოჰყვეს თავის ტვინში სისხლჩაქეცვა, მისი შეშუპების განვითარება, სიკვდილი.

​დამახსიათებელია აგრეთვე ძვლების და რბილი ქსოვილების დაზიანება, ხერხემლის მალების მოტეხილობა, თვალის ბადურაში სისხლჩაქცევა, რასაც მხედველობის გაუარესება ან მისი დაკარგვა მოჰყვება.


​რა განაპირობებს ამ სინდრომის განვითარებას ადრეულ ასაკში?

  • სხეულთან შედარებით ბავშვის თავის დიდი ზომა
  • კისრის კუნთების სისუსტე
  • თავის ტვინის სისხლძაღვების კედელი მოზრდილებთან შედარებით უფრო ნაზია და თხელი, შესაბამისად, ადვილად ზიანდება.

​აი, უეცრად და აუხსნელად განვითარებული საეჭვო ნიშნების ნუსხა:

  • გაურკვეველი ძილიანობა
  • სხეულის კანკალი
  • სუნთქვის გაძნელება
  • ღებინება
  • კრუნჩხვები
  • დამბლა
  • მხედველობის დაკარგვა
  • გაურკვეველი ძილიანობა

​რა თქმა უნდა, ეს ნიშნები სხვა დაავადებების დროსაც შეიძლება შეგხვდეს, თუმცა თუ მათ გამოვლინებას წინ უსწრებდა მშობლის ან მომვლელის მიერ ბავშვზე განხორციელებული ძალადობა, სწორედ ბავშვის შენჯრღევის სინდრომზე უნდა მივიტანოთ პირველ რიგში ეჭვი და დაუყოვნებლად მივამრთოთ ექიმს.


​ბავშვის შენჯღრევის სინდრომის შორეული შედეგები

  • მხევდელობის და სმენის დაქვეითება
  • თავის ტვინში სისხლჩაქცევა
  • კრუნჩხვები
  • კოორდინაციის დარღვევები
  • მეხსიერების გაუარესება, რაც განსაკუთრებით სწვალის პროცესში იჩენს თავს.

​ასე, რომ ფრთხილად!


​ნუ იძალადებთ ბავშვზე.


​თუ ის ტირის, შეეცადეთ მოძებნოთ ტირილის მიზეზი, აღიჭურვეთ მოთმინებით, გადაატანინეთ ყურადღება მისთვის საინტერესო საგანზე, ხოლო თუ გრძნობთ, რომ კონტროლს კარგავთ, ბავშვის მოვლაში დახმარებისათვის სხვა იხმეთ.

​აუცილებლად აუხსნით ძიძებს ან სხვა მომვლელებს, ვისთანაც ბავშვს ტოვებთ, რომ არ შეიძლება ბავშვის შენჯღრევა და უხეში მოპყრობა, რაც მასზე ძალადობას ნიშნავს.

​გასართობად კი ჰაერში აგდება-დაჭერის ნაცვლად რაიმე უფრო სახალისო და სასარგებლო მოძებენეთ,“ - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

წაიკითხეთ სრულად