Baby Bag

„ბავშვის საკვებში უნდა ჭარბობდეს ყვითელი ხილი და ბოსტნეული,“- ენდოკრინოლოგი ეკატერინე ფაცაცია

„ბავშვის საკვებში უნდა ჭარბობდეს ყვითელი ხილი და ბოსტნეული,“- ენდოკრინოლოგი ეკატერინე ფაცაცია

ენდოკრინოლოგმა ეკატერინე ფაცაციამ მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვის სიმაღლეში ზრდის პროცესის სტიმულირებისთვის, მისი კვების რაციონი A ვიტამინის მაღალი შემცველობის მქონე პროდუქტებით გაამდიდრონ:

„იმისთვის, რომ ყველაფერი ნორმალურად განვითარდეს, ბავშვს არ ჰქონდეს პრობლემა ზრდასა და განვითარებაში, კვება უნდა იყოს მოწესრიგებული, ფიზიკური აქტივობა უნდა იყოს ხელშეწყობილი და ძილის რეჟიმი მოწესრიგებული. მეტი ცილოვანი პროდუქტები უნდა იყოს ბავშვის საკვებში და ნაკლები რაფინირებული ნახშირწყლები, იმიტომ, რომ ისინი ზრდის ჰორმონს აფერხებენ. ზრდის ვიტამინი არის ვიტამინი A. ბავშვის საკვებში უნდა ჭარბობდეს ვიტამინ A-თი გაჯერებული პროდუქტები. ეს არის ყვითელი ფერის ბოსტნეული და ხილი. ეს შეიძლება იყოს სტაფილო და ციტრუსი, კომბოსტო, ყველი, ხორცი, ღვიძლი, კარაქი და რძე. ეს არის აუცილებელი საშენი მასალისთვის.“

„ძალიან მარტივი ვარჯიში, რომელიც დღესვე შეუძლია ოჯახში ყველას გააკეთოს, ბავშვმა უნდა სცადოს, რომ სიმაღლეზე დაკიდებულ საგანს ხელით მისწვდეს, ასევე ცურვა არის ხელშემწყობი. ძალიან კარგია სიმაღლეში ზრდისთვის ბატუტზე ხტუნვა. დიდი მნიშვნელობა აქვს ხარისხიან ძილს. ის ხელს უწყობს ზრდის ჰორმონის გამომუშავებას. ძილის წინ აუცილებლად შებრძანდით, მოეფერეთ თქვენს შვილებს, გაანიავეთ საძინებელი, დაწოლამდე ერთი საათით ადრე გაასეირნეთ ბავშვი,“- აღნიშნულ საკითხზე ეკატერინე ფაცაციამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა უქმეებზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა უქმეებზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად