Baby Bag

რამდენად მნიშვნელოვანია წყლის დიდი რაოდენობით მიღება ვენური პრობლემების არსებობის შემთხვევაში? - სისხლძარღვთა ქირურგი ზაზა ლაზარაშვილი

რამდენად მნიშვნელოვანია წყლის დიდი რაოდენობით მიღება ვენური პრობლემების არსებობის შემთხვევაში? - სისხლძარღვთა ქირურგი ზაზა ლაზარაშვილი

სისხლძარღვთა ქირურგმა ზაზა ლაზარაშვილმა ვენური პრობლემების არსებობის შემთხვევაში წყლის ადეკატური მიღების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ზოგადად წყლის მიღება მინიმუმ ორი ლიტრის ოდენობით დღე-ღამეში უმნიშვნელოვანესია სხვადასხვა დაავადების პროფილაქტიკისა და ნორმალური ყოფისთვის. სითხის მიღებას სისხლის მიმოქცევისთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს. სისხლის სითხოვანი ნაწილი გაჯერებული უნდა იყოს. სიბლანტე არ უნდა იყოს მაღალი, რადგან მის გადადინებას ვენურ სისტემაში ქვემო კიდურებიდან გულის მიმართულებით გარკვეული პრობლემები ექმნება.“

„თუ პაციენტი არ იღებდა სითხეს და დაიწყო მისი ადეკვატური მიღება, რა თქმა უნდა, ის მაშინვე იგრძნობდა დადებით მხარეს. თუ სიმპტომები ალაგდა სითხის მიღების გამო, ე.ი. მას გარკვეული სახით ჰქონდა ქრონიკული ვენური დაავადება იმ სტადიაში, როდესაც მისი მოგვარება ცხოვრების სტილის შეცვლით არის შესაძლებელი და მედიკამენტური საშუალებების გამოყენება ჯერ არ არის საჭირო. რა თქმა უნდა, სითხის მიღება არის უმნიშვნელოვანესი. ორგანიზმი უნდა იყოს გაჯერებული წყლით,“- აღნიშნულ საკითხზე ზაზა ლაზარაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად