Baby Bag

„ორგანიზმისთვის ყველაზე რთული მაინც არის სიცივიდან სითბოზე გადასვლა: ამ დროს ხდება სისხლის ფორმულის ცვლა,“- ფარმაკოლოგი მარიამ გელაშვილი

„ორგანიზმისთვის ყველაზე რთული მაინც არის სიცივიდან სითბოზე გადასვლა: ამ დროს ხდება სისხლის ფორმულის ცვლა,“- ფარმაკოლოგი მარიამ გელაშვილი

ფარმაკოლოგმა მარიამ გელაშვილმა გაზაფხულსა და შემოდგომაზე ორგანიზმში მიმდინარე პროცესების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ პერიოდში სისხლის ფორმულა ბუნებრივად იცვლება:

„ორგანიზმი არის ერთიანი, ჰოლისტიკური სისტემა. გაზაფხული და შემოდგომა ორგამიზმისთვის რთულია. გარე ფაქტორი არის სიცივიდან სითბოზე გადასვლა და შემოდგომით სითბოდან სიცივეში გადასვლა. ყველაზე რთული მაინც არის სიცივიდან სითბოზე გადასვლა. ამ პერიოდში ხდება სისხლის ფორმულის ცვლა. სისხლის ცვლა და სისხლის გამოშვება წურბელით არის ყველაზე უპირატესი. ამ შემთხვევაში გვაკლდება სისხლი, ხდება პროგრამირებულად სისხლის აღდგენა. ამ დროს ორგანიზმში შედის 100-ზე მეტი მოქმედი ნივთიერება, რომელიც აუმჯობესებს ორგანიზმის სრულფასოვან მუშაობას.“

„დიდ სისხლძარღვებს გარს აკრავს შრე, რომელიც მარაგდება წვრილი კაპილარებით, რომელსაც ჰქვია ძარღვთა ძარღვები. ამ შრემ ელასტიურობა რომ არ დაკარგოს, ამ შემთხვევაში წურბელებით მკურნალობა ერთმნიშვნელოვნად უპირატესია, ვიდრე სისხლის გამოშვება ან მედიკამენტოზური მკურნალობა. ჩასახვის საწინააღმდეგო პეროლარული პრეპარატები ჰორმონალური პრეპარატებია და ძალიან აზიანებენ სისხლძარღვების როგორც შიდა კედლებს, ასევე შუა შრეს. ამან შეიძლება გამოიწვიოს ბევრი შეუქცევადი პროცესი. როდესაც თქვენ დამოკიდებული ხართ ამ პრეპარატებზე, აუცილებელია ჰირუდოთერაპიის ჩატარება რაღაც ეტაპზე, თუნდაც სამ თვეში ერთხელ,“- აღნიშნულ საკითხზე მარიამ გელაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის, ამიტომ შენ გგონია ღმერთი არ არის? შენ ღმერთი ვინ გგონია? წვერებიანი ბაბუა? ღრუბლებზე ზის და პირს რომ იბანს, წვიმა მოდის? ღმერთი ისე ნათელია, ისე ახლობელი, ისე ახლო და ისე უბრალო, რომ როდესაც ხედავ, არ იცი, რომ ღმერთია, ამაშია ღმერთის უბედურება, ამიტომ არ წამთ ღმერთი. 


ღმერთი რომ სხვაგან იყოს, შორს ჩვენგან, ცალკე და მაღლა, ღმერთი რომ ჩვენში არ იყოს, მაშინ ყველა იწამებდა. ამაშია საქმე! 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, ღმერთის სახე რომ არ აქვს, რომ არ ჰგავს ღმერთს, რომ არ გეუბნება, ღმერთი ვარო, პურს რომ გიყოფს, სადილს რომ გიკეთებს, ტანზე რომ გაცმევს, თავზე რომ გახურავს, გიღიმის და გეფერება, გკოცნის და ტირის შენი გულისთვის, კვდება შენი გულისთვის, ცივა, წყურია, შია შენთან ერთად, სულს აძლევს ეშმაკს შენი გულისთვის, მაშინ უნდა იწამო, აბა, ღმერთმა თუ თავისი სახე გაჩვენა, კედელთან მიგაყენა, ყური აგიწია და თვითონ თუ გითხრა, ღმერთი ვარ და მიწამეო, მაშინ რაღად უნდა ღმერთს შენი რწმენა? ასეთ ღმერთს შენ კი არა, ყველა იწამებს. 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, შენ რომ გგავს, მე რომ მგავს, დედაშენს რომ ჰგავს, გასაგებია?“

ნოდარ დუმბაძე 

წაიკითხეთ სრულად