Baby Bag

„ბავშვებში მოწამვლის სიხშირით პირველ ადგილზეა პარაცეტამოლით მოწამვლა,“- პედიატრი მაია ჩხაიძე

„ბავშვებში მოწამვლის სიხშირით პირველ ადგილზეა პარაცეტამოლით მოწამვლა,“- პედიატრი მაია ჩხაიძე

იაშვილის სახელობის ბავშვთა კლინიკის ტოქსიკოლოგმა ლია სამხარაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვებში მედიკამენტური ინტოქსიკაციების გახშირებული შემთხვევების შესახებ ისაუბრა:

„რაც შეეხება მედიკამენტურ ინტოქსიკაციებს, ძირითადად არის ანტიჰიპერტენზიული, სედატიური, საძილე, ფსიქოტროპული პრეპარატებით. რაც სახლში აქვთ ძირითადად იმ მედიკამენტებით. ასევე ხშირად არის ანალგეტიკებით ინტოქსიკაცია. ქიმიური ნივთიერებებიდან ძირითადად არის, „მარგანცოვკა,“ ძმრის ესენცია (ძალიან მძიმე დამწვრობას იძლევა), თმის საღებავის გამხსნელები. ამ ბოლო დროს ხშირია მღრღნელების საწინააღმდეგო სხვადასხვა ქიმიკატებით მოწამვლა.“

პედიატრ მაია ჩხაიძის თქმით, ბავშვები ყველაზე ხშირად პარაცეტამოლით იწამლებიან:

„პირველ ადგილზე მოწამვლის სიხშირით არის პარაცეტამოლით მოწამვლა. ეს ის მედიკამენტია, რომელიც პრაქტიკულად ყველა ოჯახშია. ფსიქოტროპულების და ანტიდეპრესანტების დიდი რაოდენობით მიღებამ, შესაძლოა, სიკვდილიც გამოიწვიოს.

ერთი შემთხვევა იყო, რომ ბავშვი იყო ძილიანი, ვერ ვაღვიძებდით. 18 თვის ბავშვი იყო. მშობელს როდესაც ვკითხეთ, რაიმე მედიკამენტი ხომ არ გაქვთ სახლში, რასაც მიწვდებოდა ბავშვი, ამაზე კატეგორიული უარი მივიღეთ. გავაკეთეთ კომპიუტერული ტომოგრაფია, ვერანაირი მიზეზი ვერ ვიპოვეთ. 48 საათის შემდეგ მშობელი როგორც იქნა გამოვტეხეთ, რომ ბავშვმა მედიკამენტი მოიპარა. ძალიან მნიშვნელოვანი ანამნეზის შეკრება. მნიშვნელოვანია, მშობელმა თქვას, რომელი მედიკამენტი აქვს სახლში. შესაძლოა, 4-5 მედიკამენტი ჰქონდეს ბავშვს ერთად მიღებული. რეკომენდაცია ერთი და მკაცრი, რომ ოჯახი, სადაც ბავშვი გაჩნდება, მედიკამენტები და ქიმიური საშუალებები უნდა იყოს შენახული ისეთ ადგილას, სადაც ბავშვისთვის იქნება მიუწვდომელი,“- აღნიშნა მაია ჩხაიძემ.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვთან ჩუმად არასდროს არ იყოთ! ბავშვი ლაპარაკში იზრდება,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

„ბავშვთან ჩუმად არასდროს არ იყოთ! ბავშვი ლაპარაკში იზრდება,“- შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ბავშვთან ურთიერთობაში მეტი სიახლოვის დამყარება და შვილთან ხშირი საუბარი ურჩია:

„როდესაც ბავშვი სადმე მიგყავთ, ჩუმად არ ატაროთ ბავშვი ორი წლისა, ხუთი წლისა, შვიდი წლისა. მუჭებით არ ათრიოთ, აბა ჩქარა წამოდი, ჩქარა, ჩქარა. რაღაც ელაპარაკე. ბავშვი ლაპარაკში იზრდება. ლაპარაკში ხატები ჩნდება. ლაპარაკში წარმოდგენები აშენდება. ამის გარეშე აღზრდა არ მოხდება. გააგრძელე გუშინდელი ზღაპარი, უამბე შენს თავზე რაღაც. რაღაცაზე ილაპარაკეთ. ნუთუ დავმუნჯდით და სალაპარაკო არაფერი გვაქვს?! ბავშვთან ჩუმად არასდროს არ იყოთ!

ერთხელ პაატამ რაღაც აწყენინა დედას ცუდი სიტყვით. ჩემი მეუღლე მართლა ნაწყენი წავიდა, დაჯდა და ტიროდა. მე არ ჩავერიე ამ საქმეში. რომ ჩავრეულიყავი, ვეტყოდი: „როგორ არ გრცხვენია?! მიდი ახლა, ბოდიში მოუხადე!“ მოვახდევინებდი ბოდიშს, მაგრამ მე უკვე ვიცოდი, რომ აღზრდა არ შედგება ამით. როდესაც რამე ხდება ასეთი რთული, არ ეცადოთ, რომ ემოციის ფონზე იქვე გადაწყვიტოთ ამოცანა. გადადეთ ერთი კვირით, ათი დღით. მოიფიქრეთ, როგორ უნდა ამოხსნათ ეს ამოცანა. ბავშვის აღზრდა მრავალუცნობიანი ამოცანაა. ერთს კი ასწორებ, მაგრამ მეორე რომ ფუჭდება?! სულ ვფიქრობდი, რა ვქნა? რა ვქნა? აი, რა გავაკეთე. ერთ დღეს ვმუშაობდი, მოვიდა, მეხუთე კლასში იყო და რაღაცის გაკეთება უნდოდა. ვის უნდა ეს ყველაფერი-მეთქი? მასწავლებელს უნდაო. ვუთხარი, წამოდი, რაღაც მაქვს-მეთქი შენთან სალაპარაკო. რა გაქვს სათქმელიო? აქ არ შეიძლება თქმა, საიდუმლოა-მეთქი. გარეთ გავიპარეთ. ბაღისკენ ჩუმად წავედით. ხმას არ ვიღებდი. ეს ჩვენი წესი არ იყო. პაატა ჩაფიქრდა უკვე. დავსხედით ბაღში. მას ვუთხარი, ეს არის მამაკაცური საუბარი-მეთქი. რამდენი წლის ხარ-მეთქი? 12 წლისა გავხდიო. ეს მეფური ასაკია-მეთქი. რატომო? იმიტომ, რომ ერეკლე მეფე 12 წლისა აკურთხეს მეფედ, ჯარს გაუძღვა წინ-მეთქი. რაც უნდა გითხრა, ამას როგორც მეფე გამიგებ-მეთქი. რჩევა მინდა გკითხო-მეთქი. ერთ დროს გოგო შემიყვარდა ძალიან და ვუთხარი: ოღონდ ცოლად გამომყევი და შენს თავს არავის გავაბრაზებინებ-მეთქი არასდროს. დამთანხმდა და ცოლად გამომყვა-მეთქი. მე ეს პირობა მივეცი ჩემს საყვარელ ქალს, მაგრამ ამ ქალს უკვე აწყენინეს, ვინც აწყენინა ჩემი შვილია, რა ვქნა არ ვიცი და მირჩიე, რა გავაკეთო-მეთქი. დამსაჯეო, პაატამ მითხრა. მე ვუთხარი: დასჯა რომ მდომებოდა, დაგსჯიდი. აქამდე ერთი კაცი ვიყავი სახლში, არ დადგა დრო, რომ ორნი ვიყოთ-მეთქი? ეს იყო მამაკაცის საუბარი მამაკაცთან,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად