Baby Bag

რა სიმპტომები ვლინდება თრომბის განვითარებამდე? - ჰემატოლოგ ლევან მახალდიანის პასუხი

რა სიმპტომები ვლინდება თრომბის განვითარებამდე? - ჰემატოლოგ ლევან მახალდიანის პასუხი

ჰემატოლოგმა ლევან მახალდიანმა თრომბის ორი სახეობის შესახებ ისაუბრა და ის რისკ-ფაქტორები დაასახელა, რომელიც თითოეული მათგანის გაჩენას უწყობს ხელს:

„არსებობს ორი სახის თრომბი. ერთი არის, რომელიც ჩნდება არტერიაში. ამ შემთხვევაში ყველაზე გავრცელებული ფორმა არის მიოკარდიუმის ინფარქტი. ამას უფრო მარტივად ხვდება ადამიანი, იმიტომ, რომ გულ-მკერდის არეში ტკივილი იგრძნობა. ჰოსპიტალიზაციის პირობებში ვენურ სისტემაში ჩნდება თრომბი. არტერიული თრომბოზის შემთხვევაში ჰოსპიტალიზირება არ არის რისკ-ფაქტორი. ჰოსპიტალიზირებული პაციენტი არის იმობილიზებული, წევს საწოლში. როდესაც არ ხდება ქვემო კიდურების მუშაობა, სისხლს უჭირს მიდინება გულის მიმართულებით, დუნდება სისხლის მოძრაობა და იქმნება იდეალური პირობა, რომ გაჩნდეს თრომბი.

ჩვენ ასევე ვისაუბრეთ ფილტვში თრომბის გაჩენაზე. სწორედ ქვედა კიდური არის წყარო. ქვედა კიდურიდან მოწყვეტილი თრომბი მიემართება ფილტვის არტერიისკენ, სადაც ხდება თრომბირება. არტერიულ თრომბოზებში გვაქვს მიოკარდიუმის ინფარქტი და იშემიური ინსულტი. აქ უფრო რისკ-ფაქტორად განიხილება ათეროსკლეროზი. თამბაქოს მოხმარება ერთ-ერთი ყველაზე ხშირი მიზეზია ქვემო კიდურში არტერიების თრომბირების,“- აღნიშნა ლევან მახალდიანმა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

ტელეწამყვანმა ნიკოლოზ წულუკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ გმირი ქალის აურელიას შესახებ ისაუბრა, რომელმაც უკრაინაში 300 დევნილი ადამიანი შეიფარა:

„უკრაინის ყველაზე დიდ საერთო საცხოვრებელში ვიყავით. არ შემიძლია არ ვთქვა ქალბატონ აურელიაზე. რატომღაც მომინდა, რომ აქედან დიდი თაიგული წაგვეღო უკრაინის დროშების ფერით. ვიფიქრეთ, ვინმეს მივართმევთ-თქო. ქალბატონმა აურელიამ 300 ადამიანი შეიფარა. ეს ქალბატონი დიდი ურიკით დადიოდა ქუჩაში და რუპორით ყვიროდა: ვის გაქვთ საჭმელი, რომ დავაპუროთ ადამიანები? მე შევედი სამზარეულოში, სადაც მარიუპოლიდან და ხარკოვიდან დევნილი 300 ადამიანი იდგა საკვების რიგში. გამანადგურებელი სიჩუმე იყო.“

ქალბატონმა აურელიამ 90-იან წლებში მოლდოვაში მიმდინარე მოვლენები გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მის შვილს მაშინ მიღებული მძიმე ტრავმა დღემდე არ დავიწყებია.

„90-იან წლებში მოლდოვაში მომხდარი მოვლენების დროს ჩემი შვილი სამწლინახევრის იყო. დღეს ის უკვე 34 წლისაა. როდესაც წლების წინანდელ მოლდოვის ამბებს ვიხსენებთ, ახლაც კი კანკალებს. მომხდარმა მასზე კვალი დატოვა. როდესაც ვუყურებ ბავშვებს, რომლებიც უკრაინის სხვადასხვა ქალაქიდან მოდიან, მახსენდება მოლდოვა. ვფიქრობ, რომ ეს ბავშვები გაიზრდებიან, მაგრამ მომხდარი არასდროს დაავიწყდებათ. ძალიან შეშინებულები არიან. ნებისმიერ, თუნდაც მცირე ხმაურზეც კი ტირილს იწყებენ, ცახცახებენ, დედებს ეძახიან. ეს საშინელებაა, მაგრამ მე არ მეშინია. ბევრი ნათესავი მყავს სხვადასხვა ქვეყანაში. ჩემი და გერმანიაში ცხოვრობს. ჩემი შვილები მთხოვენ, რომ დავტოვო უკრაინა, მაგრამ მე ვერ წავალ. ეტყობა, ჯერჯერობით ყველაფერი არ გამიკეთებია,“- აღნიშნა ქალბატონმა აურელიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად