Baby Bag

„მარხვა ჯანმრთელი, ზრდასრული ადამიანისთვის მხოლოდ სარგებლის მომტანია,“- ენდოკრინოლოგი ლიკა თეთრაძე

„მარხვა ჯანმრთელი, ზრდასრული ადამიანისთვის მხოლოდ სარგებლის მომტანია,“- ენდოკრინოლოგი ლიკა თეთრაძე

ენდოკრინოლოგმა ლიკა თეთრაძემ მარხვის პერიოდში ჯანსაღი კვების მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მარხვა ჯანმრთელი ადამიანისთვის მხოლოდ კარგის მომტანია:

„მარხვა სულიერი ასპექტების გარდა, კვებით ჭრილში ზრდასრული, ჯანმრთელი ადამიანისთვის მხოლოდ სარგებლის მომტანია. ხდება განტვირთვა ცხოველური საკვებისგან წელიწადში რამოდენიმეჯერ. აქ გათვალისწინებული უნდა იყოს ორსულები, მეძუძურები, ასევე მთელი რიგი დაავადებები, რომლის დროსაც ადამიანმა გადაწყვეტილება ექიმთან და მოძღვართან შეთანხმებით უნდა მიიღოს. მთელ რიგ შემთხვევაში მხოლოდ დანამატები არის ხოლმე საკმარისი, რომ მარხვის პერიოდი გავიაროთ. დანამატების დამატების შემთხვევაში მათ სრულად შეუძლიათ დაიცვან მარხვა.

ზრდასრულმა, ჯანმრთელმა ადამიანებმა, რომლებიც სრულად მარხულობენ, უპირატესობა უნდა მიანიჭონ აუცილებლად ჯანსაღ კვებას. ეს ყველაფერი არ უნდა გადავიდეს შემწვარი კარტოფილისა და ლობიანის იმედად. ბევრს ვეკითხები, დილით საუზმეზე რას იღებენ. საუზმე ყველაზე რთულია, სხვათა შორის, მარხვაში. ძირითადად არის ჯემი და პური, თაფლი და პური. ეს არ არის საუზმე. კარგია ფაფის ვერსია, ჩია, ხილი, შვრია. შეგიძლიათ ერთი-ორი ლებანი თხილი მიაყოლოთ. ეს ფანტასტიკური საუზმეა. არის ხალხი, ვისაც შეუძლია აჯაფსანდალით დაიწყოს საუზმე. არაფერს არ ვერჩი. ეს ბევრად უკეთესია, ვიდრე ჯემით დაწყება. შესაძლოა, ვიღაცამ დაიწყოს ისპანახით, ავოკადოთი,“- აღნიშნულ საკითხზე ლიკა თეთრაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად