Baby Bag

შეიძლება თუ არა ასპირინმა ინფარქტი და ინსულტი აგვარიდოს თავიდან, თუ ყოველდღიურად მცირე დოზას დავლევთ? - მარი მალაზონიას რეკომენდაცია

შეიძლება თუ არა ასპირინმა ინფარქტი და ინსულტი აგვარიდოს თავიდან, თუ ყოველდღიურად მცირე დოზას დავლევთ? - მარი მალაზონიას რეკომენდაცია

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ინფარქტისა და ინსულტის პროფილაქტიკის მიზნით ასპირინის გამოყენების პრაქტიკის შესახებ ისაუბრა:

„უნდა იყოს თუ არა უნივერსალურად ყველა 40 წლის ზემოთ ადამიანისთვის ე.წ. კარდიოასპირინი გამოყენებული, როგორც პროფილაქტიკური საშუალება? კვლევებმა აჩვენა, რომ ეს არჩევანი უფრო მეტ კითხვას აჩენს, ვიდრე მტკიცების საფუძველს. ძალიან ბევრმა ავტორიტეტულმა ორგანიზაციამ გააზიარა ინფორმაცია, რომ გამოიყო ჯგუფები, სადაც დაყოფილი იყო ასაკობრივი ნიშნით ადამიანები. ცალკეული ჯგუფების შემთხვევაში ასპირინის გამოყენების ეფექტიანობაზე იყო ლაპარაკი. რა ამოცანა ჰქონდა ამ ინფორმაციას? შეიძლება თუ არა ასპირინმა ინფარქტი და ინსულტი აგვარიდოს თავიდან, თუ პროფილაქტიკურად დავლევთ მცირე დოზას ყოველდღიურად? აღმოჩნდა, რომ 60 წლის ზემოთ ადამიანების შემთხვევაში, ვისაც არ აქვს გულ-სისხლძარღვთა პათოლოგიები, მათ არ უნდა მივცეთ ასპირინი ყოველდღიურად.

40-დან 59 წლამდე ადამიანს, რომელსაც აქვს რისკი ან აქვს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ ჩარევა, აუცილებლად სჭირდება თავისი სქემის ერთგულად დაცვა, როგორც ექიმმა დაუნიშნა. თუ 60 წლის და ზემოთ ასაკის ადამიანი არის ჯანმრთელი, მაშინ ასპირინის პროფილაქტიკური გამოყენება არ არის საჭირო. რისკისა და სარგებლის გაანალიზების შემდეგ, აპრილის ბოლოს გამოქვეყნდა სრულიად ახალი გზამკვლევი, რომელიც გვეუბნება, რომ პროფილაქტიურად 60 წლის ზემოთ ადამიანებმა, თვითნებურად ასპირინი არ უნდა მიიღონ, თუნდაც მინიმალური დოზით.

ბევრი თქვენგანი ასპირინს იყენებს მურაბაში, იმისთვის, რომ კარგად დააკონსერვონ პროდუქტები. ეს ტრადიცია საქართველოში ძალიან მოდურია. ბრონქული ასთმის შემთხვევაში, თუ სადმე არის დაფარული სალიცილის მჟავა, მას შეიძლება ჰქონდეს მაპროვოცირებელი ფაქტორის დატვირთვა ბრონქული ასთმის შეტევის განვითარებისთვის. როდესაც ასპირინს ვამატებთ მურაბაში, ხილფაფაში, ეს არის რისკი, რომლითაც ჩვენს ორგანიზმს ვტვირთავთ,“- მოცემულ საკითზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად