Baby Bag

„ერთადერთი, რაც მშობიარობის შემდეგ საშვილოსნოს ძალიან სწრაფად დააპატარავებს იქამდე, რომ არ დარჩეს მუცელი, არის ძუძუთი კვება,“- მეან-გინეკოლოგი ვერიკო ბაზიარი

„ერთადერთი, რაც მშობიარობის შემდეგ საშვილოსნოს ძალიან სწრაფად დააპატარავებს იქამდე, რომ არ დარჩეს მუცელი, არის ძუძუთი კვება,“- მეან-გინეკოლოგი ვერიკო ბაზიარი

მეან-გინეკოლოგმა ვერიკო ბაზიარმა მშობიარობის შემდეგ საშვილოსნოს ბუნებრივ ფორმაში ჩადგომისთვის საუკეთესო საშუალება დაასახელა:

„ქალს აინტერესებს გარეგნობა, აინტერესებს ფორმა, სილამაზე, მუცელი არ დარჩეს, მკერდის ფორმა არ შეიცვალოს. ათასნაირი ჩასაცმელია მშობიარობის შემდეგ, რომ შეიკრან და გამოიკრან. მუცლის ღრუს ისეთ ნაწილშია საშვილოსნო, რომ გარედან ვერაფრით ვერ გაუწევ მას ზეწოლას, ვერ შეიკრავ და ვერც დააპატარავებ. ერთადერთი, რაც საშვილოსნოს ბუნებრივ, მშობიარობამდელ მდგომარეობაში მიიყვანს, თან ძალიან სწრაფად, დააპატარავებს იქამდე, რომ არ დარჩეს მუცელი, იყოს აბსოლუტურად იდეალურ ფორმაში, არის ძუძუთი კვება. ბავშვის თითოეული მოწოვის დროს, გამომუშავდება ჰორმონი ოქსიტოცინი, რომელიც კრავს საშვილოსნოს, იკუმშება, ძალიან სწრაფად ჩადის მენჯის ღრუში და მუცელიც ქრება. მე მივესალმები იმას, რომ ქალი იყოს კარგ ფორმაში. ორსულობა და მშობიარობა არ ნიშნავს იმას, რომ ქალი 500 კილო გახდეს და მოიფლაშოს. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ამ განწყობილებას.

ექიმის პროფესია ძალიან ასოცირებულია ფსიქოლოგის პროფესიასთან. როდესაც ორსულს ელაპარაკები, შენს წინ ორი ვარიანტია: ან ზის დედა, ან ზის ქალი. თუ ქალთან საუბრობ, მისი გარეგნობა, სილამაზე, ფორმაში ყოფნა, აქ რა სჭირდება, მას უნდა მიაწოდო ეს ინფორმაცია. ძუძუთი კვებას ძალიან დიდი ბონუსი აქვს, როგორც ქალისთვის, ასევე ბავშვისთვის . პირველ ბავშვზე ქალი ძალიან სწრაფად შედის დედის ფუნქციაში. მამაკაცებს უჭირთ. ისინი უფრო ეგოისტები ხდებიან, იმიტომ, რომ ქალის ყურადღება გადადის ბავშვზე. მეორე ბავშვზე უკვე მამად ყალიბდებიან,“- მოცემულ საკითხზე ვერიკო ბაზიარმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „განთიადი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად