Baby Bag

„მოაგვარებთ ამ 3 რაღაცას და უძილობა არასდროს შეგაწუხებთ,“ - გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაცია

„მოაგვარებთ ამ 3 რაღაცას და უძილობა არასდროს შეგაწუხებთ,“ - გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაცია

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ უძილობის პრობლემის მოგვარების გზებსა და საშუალებებზე ისაუბრა:

„რამოდენიმე დღის წინ, ვიღაც წამომეწია, მაჩერებს და მეუბნება: „მე ვერ ვიძინებ უკვე წლებია. ვსვამ რეცეპტულ, ასევე არარეცეპტულ წამლებს. შედეგი მაქვს მხოლოდ მაშინ, როდესაც წამალს ვსვამ, მერე ისევ თავიდან იწყება.“ მე ვკითხე, უძილობის რომელი ფორმა აქვს, რადგან უძილობა სხვადასხვაგვარია. ერთი ფორმაა, რომ დაწვები და ვერ დაიძინებ, სანამ შუაღამე არ გახდება, მეორე, რომ ჩაიძინებ, მაგრამ ღამე ხშირად გეღვიძება, მესამეა, როდესაც ჩაიძინებ, არ გეღვიძება, მაგრამ დილით ძალიან ადრე იღვიძებ. მან მითხრა, რომ სამივე სახის უძილობა აწუხებს.

პაციენტის ისტორია შევისწავლე და აღმოჩნდა, რომ მისი უძილობის გამომწვევი მიზეზი იყო ძალიან მარტივი. დაიმახსოვრე, როდესაც საქმე ეხება უძილობას, თუ ის არ არისი გამოწვეული დაავადებით, ყველაზე ხშირი მიზეზი არის სამი რამ. პირველი, ეს არის სტრესი, მეორე - დეპრესია, მესამე - შფოთვა. როდესაც არის უძილობა, გამოსავალი არ არის წამლები. გამოსავალია, რომ მოაგვარო უძილობის მიზეზი. თუ გგონია, რომ ეს სამი მიზეზი ყოველდღიურობაში არ არის, ცდები. გამოცდა რომ გაქვს, ეს სტრესია შენთვის, რაღაც ხდება შენს ცხოვრებაში და ამაზე ღელავ, ეს სტრესია შენთვის, ვიღაც რომ გყავს ცუდად, სტრესია შენთვის, რაღაცას ელოდები, ეს სტრესია შენთვის. თუ თქვენ გაქვთ უძილობა და არ მოაგვარებთ სტრესს, დეპრესიას და შფოთვას, ჩათვალეთ, რომ უძილობა არ მოგვარდება არასდროს, მედიკამენტებითაც კი,“- აღნიშნა გიორგი ღოღობერიძემ.

წყარო: ​Usmle მოსამზადებელი ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად