Baby Bag

„ერთ კვირაში 17 კილო დავიკელი... ერთ დღეს მივხვდი, რომ ფეხს ვეღარ ვდგამდი,“- ნინო ზაუტაშვილის ფარისებრი ჯირკვლის პრობლემასთან ბრძოლის ისტორია

„ერთ კვირაში 17 კილო დავიკელი... ერთ დღეს მივხვდი, რომ ფეხს ვეღარ ვდგამდი,“- ნინო ზაუტაშვილის ფარისებრი ჯირკვლის პრობლემასთან ბრძოლის ისტორია

ტელეწამყვანმა ნინო ზაუტაშვილმა ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებასთან ბრძოლის საკუთარი ისტორიის შესახებ ისაუბრა:

„ყველაფერი დაიწყო ტირილით. უცებ ყველაფერზე უმიზეზოდ მეტირებოდა, მქონდა ტაქიკარდია, წონის ინტენსიური კლება. თავიდან ამას ვერ მივაქციე ყურადღება. ვფიქრობდი, ეს გაივლის. ერთ მშვენიერ დღეს, რომ ავდექი, ვიგრძენი საოცარი სიმსუბუქე, მივხვდი, რომ ფეხს ვეღარ ვდგამდი. რომ ავიწონე, აღმოვაჩინე, რომ 1 კვირაში მქონდა 17 კილოგრამი დაკლებული. რა თქმა უნდა, დავიწყე ბრძოლა ამ პრობლემასთან. 10-წლიანი ბრძოლის შემდეგ მე წამალს საერთოდ აღარ ვიღებ. კი, მოვიმატე წონაში, ეს გაცილებით ნაკლები პრობლემა მგონია.

თავდაპირველად მე ამას ვერ მივხვდი, ბუნებრივია. წავედი თერაპევტთან. იქ მოხდა დიაგნოზში შეცდომა. თუმცა, ეს ხდება. ჩემი რეალური დიაგნოზი იყო ჰიპერთირეოზი, ტოქსიკოზი უმძიმესი ფორმის, ტრემორით. ერთხელ ქუჩაზე გადავდიოდი, გასაღები დამივარდა. რომ დავიხარე ასაღებად, მივხვდი, რომ ვერ ვდგებოდი. ვიღაც მომეხმარა, რომ ფეხზე ავმდგარიყავი. მართლა ვერ ვდგებოდი ფეხზე. ეს იყო მძიმე გადასატანი.

მკურნალობისას პირველი აბის მიღებისთანავე ტაქიკარდიამ გამიარა. საშუალება მომეცა, რომ ბალიშზე დამედო თავი და ისე დამეძინა. ეს იყო ჩემთვის მიღწევა. მთელი ღამე ვიჯექი. სუნთქვის საშუალება არ იყო უბრალოდ. პრეპარატების მიღების შემდეგ ერთ კვირაში გაცილებით უკეთ ვიყავი. ექიმების საოცრად დამჯერი ვარ. იდეალური პაციენტი ვარ. ენდოკრინოლოგიურ დაავადებას ახასიათებს ერთი რამ, ეს არის საშინელი გაღიზიანება. უცებ გავხდი გიჟი, აბსოლუტურად ყველაფერზე ვღიზიანდებოდი, ყველას ვეჩხუბებოდი. მერე დავდექი სწორ გზაზე და წავედი ბოლომდე. 8 წელი დამჭირდა მკურნალობისთვის. მინდა ყველა პაციენტს ვუთხრა, რომ ნებისმიერი მკურნალობის 20-30% არის პაციენტის პასუხისმგებლობაც,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ზაუტაშვილმა „ტელეკომპანია პირველის“ გადაცემაში „ოჯახის ექიმი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ოჯახის ექიმი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

თუ მშობელი გადაჭარბებულად არის ფოკუსირებული ბავშვის გარეგნულ იერსახეზე, ეს შეიძლება კვებითი აშლილობების წამახალისებელი გახდეს - ფსიქიატრი ქეთი აბდუშელიშვილი

თუ მშობელი გადაჭარბებულად არის ფოკუსირებული ბავშვის გარეგნულ იერსახეზე, ეს შეიძლება კვებითი აშლილობების წამახალისებელი გახდეს - ფსიქიატრი ქეთი აბდუშელიშვილი

ფსიქიატრმა ქეთი აბდუშელიშვილმა მშობლების მხრიდან შვილის გარეგნული იერსახეზე ზედმეტი ფოკუსირების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„მნიშვნელოვანია, თუ ბავშვს ადრეული ასაკიდანვე აქვს დაყენებული მოთხოვნები და მოლოდინები, თუ რას ნიშნავს მშობლის კმაყოფილება მის გარეგნულ იერსახესთან დაკავშირებით. ვთქვათ, გადაჭარბებულად არის ფოკუსირებული მშობელი მის გარეგნულ იერსახეზე, ცალსახად ყოველთვის წაახალისებს და ხაზს უსვამს, რომ აი, რა კარგად გამოიყურები, შეიფერთხე ცოტა, ასეთი ტიპის მინიშნება არცთუ ისე კარგია.“

ქეთი აბდუშელიშვილის თქმით, გარეგნობასთან დაკავშირებით ნეგატიური შენიშვნების მიცემა უარეს შედეგს იძლევა:

„კიდევ უარესია, თუ მშობელი ბავშვს ეტყვის: „ცოტა მოსუქდი პანდემიის დროს.“ მშობელი მისგან მოელის, რომ იყოს იდეალური ფორმების მქონე. მით უმეტეს, ​გარეგნობის რომელიღაც არცთუ იდეალურ მხარეზე ხაზგასმა, სულ ამის ირგვლივ ტრიალი არ არის კარგი. კვებითი აშლილობების დროს მთავარი არის, რომ ადამიანის თვითიდენტიფიცირება და მეობა ეფუძნება იმას, თუ როგორ გამოიყურება გარეგნულად.“

„გარეგნულად კარგად გამოვიყურები, თუ გამხდარი ვარ და კატასტროფის ტოლფასია, თუ მომატებული ვარ. ეს უკვე ადრეული ასაკიდანვე აქვს დასწავლილი მოზარდს. ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლისგან მიწოდებული მხარდამჭერი სტრუქტურა, ყველაფერი ის, რასაც მშობლობა ჰქვია. აქ მცირე შეცდომების დაშვებაც კი საკმაოდ მწვავედ ვლინდება მოზარდობის ასაკში. ამას ემატება კიბერ სივრცე და თანატოლების მხრიდან აღიარება იმ შემთხვევაში, თუ გამხდარია და მოსაწონია,“ - აღნიშნულ საკითხზე ქეთი აბდუშელიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად