Baby Bag

„ოჯახებში, სადაც ეწევიან თამბაქოს, მეტი პროცენტულობით გვხვდება ხშირად მოავადე ბავშვები,“- პედიატრი ნანა ტეფნაძე

„ოჯახებში, სადაც ეწევიან თამბაქოს, მეტი პროცენტულობით გვხვდება  ხშირად მოავადე ბავშვები,“- პედიატრი ნანა ტეფნაძე

პედიატრმა ნანა ტეფნაძემ ბავშვებთან ერთად სახლში მოწევის დამაზიანებელ შედეგებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ იმ ოჯახებში, სადაც უფროსები ეწევიან ან ქრონიკული დაავადებების მქონე პირები ცხოვრობენ, ხშირად მოავადე ბავშვები ხშირად გვხვდებიან:

„სახლში ნამდვილად არ უნდა ეწეოდნენ თამბაქოს. ასეთი ოჯახებიდან ძალიან ხშირია ხშირად მოავადე ბავშვები, ვინაიდიან ისინი არიან პასიური მწეველები. ჩვენ ვთქვით, რომ ექვს წლამდე სრულად უყალიბდება ბავშვს იმუნიტეტი და როდესაც იმუნიტეტი ყალიბდება, ბავშვი გარემოსთან არის შეხებაში, ამ დროს ჩვენ გვყავს სახლში მწეველი ან ქრონიკული დაავადების მქონე პირი, აქ ხშირად მოავადე ბავშვთა პროცენტი მეტია.

ქრონიკულ დაავადებებში ვგულისხმობ ქრონიკულ ბრონქიტს, ფილტვის რომელიმე დაავადებას, სასუნთქი გზების ქრონიკულ დაავადებებს, ტონზილიტებს. ბავშვი, რომელიც იმუნიტეტს იყალიბებს, აუცილებლად არის რისკის ქვეშ. მით უმეტეს, თუ ის ამავე დროს დადის ბაღში. მე ძირითადად სკოლამდელი ასაკის ბავშვებზე მაქვს გათვლა,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ტეფნაძემ „საზოგადოებრივი რადიოს“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საზოგადოებრივი რადიო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს... ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ქართული კულტურისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„დააკვირდით ჩვენს კულტურას. ახლა უკრაინის ამბებია. რა მშურს? ადამიანი გამოდის, ომშია და ისტერიკას ვერ ვატყობ. ხომ ომში არიან? ისტერიკას ვერ ვატყობ. ინტერვიუს როგორ აძლევენ? ჩვენ პერმანენტული ისტერიკა გვჭირს. ჩვენთვის მიმზიდველია, რაც ისტერიულია. ჩვეულებრივ კულტურაში ჩვენ ავადმყოფობებზე ვლაპარაკობთ. იცით როგორ არის? ის არის წარმატებული, ვინც უფრო ავად აღმოჩნდება. თქვენ რომ მეტყვით ეს მტკივა, მე უნდა ვთქვა, რომ ის მტკივა. მოგიგე, ხომ?“

ზურაბ მხეიძის თქმით, საქართველოში დაოჯახებულ ადამიანს, რომელსაც შვილი არ ჰყავს, საზოგადოება ხშირად ნეგატიურ ემოციებს აწვდის.

„მეორე, კომუნიკაციაა ყველაფერი, ხომ?! ვთქვათ გათხოვილი ხარ. შეგხვდა ადამიანი, კეთილისმსურველი და რას გეუბნება?! არაუშავს. არაუშავს არის უარყოფითი ემოცია. ეს ზოგადი პრობლემაა. კარგი ვარიანტია, როდესაც თქვენ თქვენი თავისგან იღებთ პოზიტიურ უკუკავშირს. გონების პრაგმატულობა რაშია? მე უნდა დავდო მიზანი იქ, სადაც ეს კონტროლირებადია. „მე მინდა ბავშვი“ ეს ძალიან კარგი გადაწყვეტილებაა. იმისთვის, რომ ბავშვი გაჩნდეს, მან უნდა შეუწყოს ხელი ამ პროცესს. როდესაც მშობელი პროცესს უწყობს ხელს, რასაც ექიმი ეუბნება, ყველაფერს აკეთებს, ეს არის მისი წვლილი ბავშვში. არ გადავიტანოთ ეს არაკონტროლირებად პროცესში. არ ვიკითხოთ: „ბავშვი როგორი იქნება?!“ ამ დროს მე ვერ ვხედავ იმ ნაბიჯებს, სადაც კარგად მივდივარ. შედეგი არ არის მთლიანად შენი კონტროლის ქვეშ, ამიტომ პროცესს უნდა მიჰყვე,“- აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „ჩვენი ოჯახი“

წაიკითხეთ სრულად