Baby Bag

„ოჯახებში, სადაც ეწევიან თამბაქოს, მეტი პროცენტულობით გვხვდება ხშირად მოავადე ბავშვები,“- პედიატრი ნანა ტეფნაძე

„ოჯახებში, სადაც ეწევიან თამბაქოს, მეტი პროცენტულობით გვხვდება  ხშირად მოავადე ბავშვები,“- პედიატრი ნანა ტეფნაძე

პედიატრმა ნანა ტეფნაძემ ბავშვებთან ერთად სახლში მოწევის დამაზიანებელ შედეგებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ იმ ოჯახებში, სადაც უფროსები ეწევიან ან ქრონიკული დაავადებების მქონე პირები ცხოვრობენ, ხშირად მოავადე ბავშვები ხშირად გვხვდებიან:

„სახლში ნამდვილად არ უნდა ეწეოდნენ თამბაქოს. ასეთი ოჯახებიდან ძალიან ხშირია ხშირად მოავადე ბავშვები, ვინაიდიან ისინი არიან პასიური მწეველები. ჩვენ ვთქვით, რომ ექვს წლამდე სრულად უყალიბდება ბავშვს იმუნიტეტი და როდესაც იმუნიტეტი ყალიბდება, ბავშვი გარემოსთან არის შეხებაში, ამ დროს ჩვენ გვყავს სახლში მწეველი ან ქრონიკული დაავადების მქონე პირი, აქ ხშირად მოავადე ბავშვთა პროცენტი მეტია.

ქრონიკულ დაავადებებში ვგულისხმობ ქრონიკულ ბრონქიტს, ფილტვის რომელიმე დაავადებას, სასუნთქი გზების ქრონიკულ დაავადებებს, ტონზილიტებს. ბავშვი, რომელიც იმუნიტეტს იყალიბებს, აუცილებლად არის რისკის ქვეშ. მით უმეტეს, თუ ის ამავე დროს დადის ბაღში. მე ძირითადად სკოლამდელი ასაკის ბავშვებზე მაქვს გათვლა,“- მოცემულ საკითხზე ნანა ტეფნაძემ „საზოგადოებრივი რადიოს“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „საზოგადოებრივი რადიო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პასუხისმგებლობები კი არ უნდა დავაკისროთ ბავშვს, იმედი დავაკისროთ,“- შალვა ამონაშვილი ბავშვის შემოქმედებითი უნარების განვითარების გზებზე

„პასუხისმგებლობები კი არ უნდა დავაკისროთ ბავშვს, იმედი დავაკისროთ,“- შალვა ამონაშვილი ბავშვის შემოქმედებითი უნარების განვითარების გზებზე

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვის შემოქმედებითი უნარების განვითარების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„პასუხისმგებლობები კი არ უნდა დავაკისროთ ბავშვს, იმედი დავაკისროთ. პასუხისმგებლობა რაღაცის შესრულებაა სხვისთვის. პასუხისმგებლობაში შემოქმედება ძალიან ცოტაა ჩადებული. როდესაც მე იმედი მაქვს, რომ შენ შეძლებ, შენ შეგიძლია, რაღაც რომ გამოჩნდება და მე იმით აღტაცებული ვარ, გაოცებული ვარ, ამით თითქოს წყალს ვუსხამ ბავშვის შემოქმედებას. ჩემმა პედაგოგმა რომ მითხრა: „როგორი პოეტური თვალები გაქვს,“ მე ლამის პოეტი გავხდი მართლა.

ბავშვებს უნდა უთხრა: „ბავშვებო, ადექით, თუ შეიძლება.“ პატივისცემა უნდა იყოს დიდი. უთხარით ბავშვებს: „ერთი წუთით დახუჭეთ თვალები. რაღაც საიდუმლო მინდა გითხრათ.“ მე ვეჩურჩულები: „თითოეული თქვენგანი ამ გაკვეთილზე გამორჩეული მათემატიკოსია. მე კი თქვენი მოწაფე ვარ. კითხვებს იმიტომ გაძლევთ, რომ არ ვიცი და მინდა ვიცოდე, დამეხმარეთ, გამზარდეთ. გაიმეორეთ ახლა თქვენს თავში:„მე გამოჩენილი მათემატიკოსი ვარ. მე მიყვარს მათემატიკა. მათემატიკასაც ვუყვარვარ მე.“ მერე ვეტყვი: გაახილეთ თვალები, დასხედით." ასე ბავშვებში მოვხსენი თუ რაიმე ნეგატიური განწყობა ჰქონდათ ჩემი გაკვეთილის მიმართ.

ერთხელ რომ ასე მიუდექი ბავშვს, მეორედ რომ უჩურჩულე, მესამედ რომ აღტაცებული იყავი, დედას რომ დაურეკე და უთხარი: თქვენი შვილი მაოცებსო, ეს ხომ პატარა საქმეებია?! ეს ბავშვი უთუოდ გახდება შემოქმედიც და დიდი ყურადღების მქონეც,“- მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად