Baby Bag

„ოფლიანობა უფრო დამახასიათებელია ჰიპერაქტიური და ემოციური ბავშვებისთვის,“- პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

„ოფლიანობა უფრო დამახასიათებელია ჰიპერაქტიური და ემოციური ბავშვებისთვის,“- პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ემოციურ და ჰიპერაქტიურ ბავშვებში ჭარბი ოფლიანობის პრობლემაზე ისაუბრა. მისი თქმით, იმ ბავშვებში, რომლებიც ცელქები ან ჰიპერაქტიურები არიან და ემოციურობითაც ხასიათდებიან, ოფლიანობა უფრო გამოკვეთილია:

„ძალიან მოიმატა ჰიპერაქტიური ბავშვების რიცხვმა. ოფლიანობა არის დამახასიათებელი ჰიპერაქტიური, ცელქი ბავშვებისთვის, რომლებიც არიან ამავდროულად ძალიან ემოციურები. ისინი ემოციას ხარშავენ შიგნით. მათ შეიძლება ემოცია ვერ გამოხატონ. ან ისინი ემოციებს გამოხატავენ მთელი სიმძაფრით. ასეთი ბავშვები უფრო ოფლიანები არიან. ისინი ხშირად ოფლიანობენ, განსაკუთრებით ძილში. ძილიც არ აქვთ ამ ბავშვებს მთლად მშვიდი. ძილშიც ნერვიულობენ, ხედავენ სიზმრებს, უჭირთ ჩაძინების პროცესი.

შეიძლება ეს იყოს გენეტიკური. დედები ხშირად ამბობენ, რომ მამას აწუხებს ძალიან ოფლიანობა. ვირუსულ ინფექციებს ახლავს ხოლმე ასევე, რომ ჰიპერთერმიის შემდეგ ჰიპოთერმია, დაბალი ტემპერატურა ვითარდება. თერმორეგულაციის ცენტრი ვერ იჭერს ნორმალურ ტემპერატურას და აქედან გამომდინარე, ოფლის გამოყოფის პროცესი აქტიურდება. ასეთ შემთხვევაში ეს ბავშვები ელექტროლიტებით უნდა დავტვირთოთ და სასურველია, რომ მიიღონ ელექტროლიტები,“- მოცემულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „რადიო ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პასუხისმგებლობა ვითარდება ერთიდან სამ წლამდე ასაკში," - მარინა კაჭარავას რეკომენდაციები მშობლებს

„პასუხისმგებლობა ვითარდება ერთიდან სამ წლამდე ასაკში," - მარინა კაჭარავას რეკომენდაციები მშობლებს

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ჰიპერმზრუნველი მშობლების მიერ დაშვებული ძირითადი შეცდომების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვზე ზრუნვა კარგია, თუმცა ზრუნვის ნაცვლად მეურვეობას საპირისპირო შედეგი მოაქვს:

​მშობელი აპროგრამებს შვილს. ეს პროგრამა ხან პოზიტიურია, ხან ნეგატიური. მშობელს ერთმნიშვნელოვნად კარგი უნდა თავისი შვილისთვის. ზოგჯერ ჩვენ, მშობლებს ბევრი რამ გვეშლება. არსებობს მშობლის ჰიპერმეურვეობა, როდესაც მშობელი ბავშვის მაგივრად ცხოვრობს. ზრუნვა ძალიან პოზიტიურია, მაგრამ მეურვეობა არ არის ჯანსაღი. ადამიანში ისედაც არის ბავშვი ნებისმიერ ასაკში. ჩვენშივე არის ზრდასრული ადამიანი, რომელიც იღებს პასუხისმგებლობას თავის ქცევაზე, თავის გადაწყვეტილებაზე.“

მარინა კაჭარავას თქმით, პასუხისმგებლობის გრძნობა ადამიანს ერთიდან სამ წლამდე ასაკში უყალიბდება:

„პასუხისმგებლობა ვითარდება ერთიდან სამ წლამდე. ვის ხელშია ამ დროს ადამიანი? ის მშობლების ხელშია. ორი წლის ბავშვზე ხომ ვერ ვიტყვით, რომ არის უპასუხისმგებლო?! ​რაც 2-დან 3 წლამდე ბავშვს ეხება და რაც მან უნდა შეძლოს, ის უნდა ისწავლოს. მან უნდა ისწავლოს ტუალეტის მოწესრიგება, ქოთანთან ურთიერთობა. ქოთანთან ურთიერთობა არის თავშეკავების სწავლა, ქცევის კონტროლი და „არას“ თქმა. „არას“ თქმა ყველაზე მეტად სჭირდება ადამიანს ცხოვრებაში.“

„ადამიანი, რომელიც კუჭში გასვლასთან დაკავშირებით არის მოუწესრიგებელი სამ წლამდე და ამას ვერ აწესრიგებს, შემდგომში ის არის ფეთხუმი, მფლანგველი, შეიძლება იყოს მოთამაშეც, იმპულსური. ის ვერ აკონტროლებს რაღაცას. ეს ვერ კონტროლი შემდგომში ქცევაში, შესაძლოა, გამოვლინდეს სხვადასხვა ფორმით,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ რადიო ფორტუნას ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო ფორტუნა

წაიკითხეთ სრულად