Baby Bag

„ოფლიანობა უფრო დამახასიათებელია ჰიპერაქტიური და ემოციური ბავშვებისთვის,“- პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

„ოფლიანობა უფრო დამახასიათებელია ჰიპერაქტიური და ემოციური ბავშვებისთვის,“- პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ემოციურ და ჰიპერაქტიურ ბავშვებში ჭარბი ოფლიანობის პრობლემაზე ისაუბრა. მისი თქმით, იმ ბავშვებში, რომლებიც ცელქები ან ჰიპერაქტიურები არიან და ემოციურობითაც ხასიათდებიან, ოფლიანობა უფრო გამოკვეთილია:

„ძალიან მოიმატა ჰიპერაქტიური ბავშვების რიცხვმა. ოფლიანობა არის დამახასიათებელი ჰიპერაქტიური, ცელქი ბავშვებისთვის, რომლებიც არიან ამავდროულად ძალიან ემოციურები. ისინი ემოციას ხარშავენ შიგნით. მათ შეიძლება ემოცია ვერ გამოხატონ. ან ისინი ემოციებს გამოხატავენ მთელი სიმძაფრით. ასეთი ბავშვები უფრო ოფლიანები არიან. ისინი ხშირად ოფლიანობენ, განსაკუთრებით ძილში. ძილიც არ აქვთ ამ ბავშვებს მთლად მშვიდი. ძილშიც ნერვიულობენ, ხედავენ სიზმრებს, უჭირთ ჩაძინების პროცესი.

შეიძლება ეს იყოს გენეტიკური. დედები ხშირად ამბობენ, რომ მამას აწუხებს ძალიან ოფლიანობა. ვირუსულ ინფექციებს ახლავს ხოლმე ასევე, რომ ჰიპერთერმიის შემდეგ ჰიპოთერმია, დაბალი ტემპერატურა ვითარდება. თერმორეგულაციის ცენტრი ვერ იჭერს ნორმალურ ტემპერატურას და აქედან გამომდინარე, ოფლის გამოყოფის პროცესი აქტიურდება. ასეთ შემთხვევაში ეს ბავშვები ელექტროლიტებით უნდა დავტვირთოთ და სასურველია, რომ მიიღონ ელექტროლიტები,“- მოცემულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „რადიო ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი... ბავშვს არ უნდა სიწყნარე,“- ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

„რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი... ბავშვს არ უნდა სიწყნარე,“- ნევროლოგი ბაკურ კოტეტიშვილი

ნევროლოგმა ბაკურ კოტეტიშვილმა ბავშვის განვითარებისთვის კომუნიკაციისა და ფიზიკური აქტივობის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„კომუნიკაცია ბავშვისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი ფენომენია. კომუნიკაციის გარეშე ბავშვის განვითარება ძალიან რთულია. მან კომუნიკაციით უნდა ჩამოაყალიბოს სოციალური ურთიერთობების ფენომენი, გაიგოს ვინ ვინ არის. გაიხსენეთ თქვენი თავი, როგორ გვიხაროდა არდადეგებზე წასვლა, მაგრამ როგორც კი მთავრდებოდა არდადეგები, გვენატრებოდა კლასელები, სკოლა კი არა, კლასელები! ეს სულ სხვა რამ არის. ჩვენი სოციუმი გვენატრებოდა. ცოტა მოზრდილ ასაკში დასასვენებლადაც კი კლასელებთან ერთად დავდიოდით.

ის, რაც ბავშვებისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, არის ფიზიკური აქტივობა. სახლში ვისაც ფართი არ აქვს, უბრალოდ რამოდენიმე სკამისგან აუწყონ გასართობი ბავშვებს. იმ სკამის ქვეშ იძრომიალონ, გაძვრნენ, გამოძვრნენ, გადაგორდნენ, გადმოგორდნენ. რაც მეტს იკოტრიალებს, მით უფრო კარგად არის ბავშვი. რაც უფრო დასვამთ, მით უფრო ცუდად მიდის მერე საქმე. მისმა ხერხემალმა, მისმა კუნთებმა, მისმა ტვინმა სულ უნდა იმუშაოს. ბავშვი რეალურად უკვე აძვრა ასაძრომზე, გადმოსაგდები გადმოაგდო და ამიტომ ისევ იწყება: „დაჯექი, წყნარი თამაშები ვითამაშოთ.“ არ უნდა იმას სიწყნარე.

მუსიკითა და არტ-თერაპიით ბავშვი რეალიზაციას აკეთებს. თუნდაც ერთი პლასტელინისგან გამოძერწოს რაღაც ბეკეკა. იმ წუთას ის რეალიზებულია და ძალიან შედეგობრივია ეს. იმიტომ, რომ მან მიიღო გარკვეული შედეგი. ეს აუცილებელი პირობაა ბავშვის განვითარებისთვის. ჯერ ერთი, ის ნატიფ მოძრაობებს ავითარებს. ეს ტვინისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. იგივეა ნებისმიერ მუსიკალურ ინსტრუმენტზე დაკვრა. ნებისმიერი მუსიკალობა ნებისმიერ ინსტრუმენტზე, მხატვრობა, ძერწვა, არის სასარგებლო. არ არის აუცილებელი ეს იყოს „წყნარი თამაშები.“ გადაკოტრიალდეს და ისე გამოძერწოს ბავშვმა, არ არის ეს პრობლემა,“- მოცემულ საკითხზე ბაკურ კოტეტიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის კოდი“

წაიკითხეთ სრულად