Baby Bag

„როდესაც ბავშვი ავადობს, დედის რძის შემადგენლობა იცვლება და იმუნიტეტს გადასცემს ნივთიერებებს, რომლებიც ანთებას ებრძვის,“ - მედიცინის დოქტორი ვერიკო ბაზიარი

„როდესაც ბავშვი ავადობს, დედის რძის შემადგენლობა იცვლება და იმუნიტეტს გადასცემს ნივთიერებებს, რომლებიც ანთებას ებრძვის,“ - მედიცინის დოქტორი ვერიკო ბაზიარი

მედიცინის დოქტორმა ვერიკო ბაზიარმა ძუძუთი კვების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ დედის რძე ბავშვის საჭიროების მიხედვით მნიშვნელოვან ცვლილებებს განიცდის. ვერიკო ბაზიარის თქმით, ბავშვის ავადობის დროს დედის რძე მის ორგანიზმს ანთების საწინააღმდეგო ნივთიერებებს აწვდის:

„ყველაზე მეტად გული მწყდება, როდესაც ბავშვს არ აჭმევენ ძუძუს. ეს კიდევ ცალკე თემაა. ძუძუთი კვების დროს ოქსიტოცინი გამოიყოფა ქალის ორგანიზმში, ასევე ბავშვის ორგანიზმშიც. ეს სიყვარულის ჰორმონია. საოცრება არის ის, თუ როგორ იცვლება რძე ბავშვის კვებისას. როდესაც დედის ორგანიზმში აღარ არის ბავშვი და ბავშვი ავადობს, რძის შემადგენლობა იცვლება იმგვარად, რომ იმუნიტეტს გადასცემს ისეთ ნივთიერებებს, რომელიც ანთებას ებრძვის. დედას რძეში ძალიან ბევრი იმუნოგლობულინი აქვს. ეს იმუნოგლობულინი იმ ტიპისაა, რა ინფექციაც აქვს ბავშვს. ის ზუსტად მორგებულია იმას, რაც სჭირდება ბავშვს.

დილით, შუადღეს და საღამოს რძე იმ შემადგელობისაა, რაც ბავშვს სჭირდება. ღამის რძეში სხვა შემადგენლობაა, დღის განმავლობაში - სხვა. ეს წყვილი დედისა და ბავშვის ურთიერთობას არ წყვეტს მას შემდეგ, რაც უკვე ერთად აღარ არიან. საოცრებაა დედისა და შვილის ურთიერთობა,“- აღნიშნა ვერიკო ბაზიარმა.

წყარო: ​„პულსი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მას მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში... 3 თაობის მასწავლებელი ვარ,“ - გაიცანით 80 წლის მერი გულუა, რომელიც 60 წელია პედაგოგია

მერი გულუა 60 წელია პედაგოგია. თავის პროფესიაზე შეყვარებული მასწავლებელი მოსწავლეებთან დღემდე ენერგიულად მუშაობს:

„არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც რაიმე გზით რომ მიუდგებით გულში რამე დადებითი არ ჰქონდეს. ძალიან რთული და საყვარელი პროფესიაა. მასწავლებელი რომ იყო, უნდა გიყვარდეს ბავშვები, შენი საგანი და უნდა გქონდეს დიდი მოთმინებაც. შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მის მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში. 60 წელი მთავრდება, 3 თაობის მასწავლებელი ვარ. არიან ისეთები, რომლის ბაბუასაც ვასწავლიდი, მამასაც და შვილიშვილსაც.

ჩემი მშობლებიც პედაგოგები იყვნენ. ჩემი ძმა, სერგო გულუა, ძალიან ნიჭიერი მათემატიკოსი იყო. ჩემი და მუშაობს ინგირის პირველ საჯარო სკოლაში, ისიც მათემატიკის მასწავლებელია. სამივემ მასწავლებლობა დავიწყეთ. მე ვასწავლი ქართულს, მათემატიკას და ბუნებას. ჩვენი სოფლის სკოლა არის პირველი სკოლა ზემო სამეგრელოში. სხვაგან არსად არ იყო მაშინ სკოლა. ეზოში რომ შემოვალ დილით, არაფერი პრობლემა არ მახსოვს. ჩემი პრობლემები, რაც უნდა მქონდეს, ყველაფერი მავიწყდება, სულ ბავშვებზე ვარ გადართული.

შვილიშვილებიც აქ არიან, სკოლაში. ერთი მეცხრე კლასშია, მეორე - მესამე კლასში, პატარა ბაღში დადის ჯერ. ბავშვების გულში რომ ჩაიხედო, ძალიან რთულია. წაჯიკავებას და დაცემას ბევრი არაფერი არ უნდა, ჭაობში ჩაძირვას არ უნდა ბევრი არაფერი. ჭაობიდან ამოყვანაა საქმე. ჩემი ყველაზე დიდი ჯილდო არის ჩემი ყოფილი მოსწავლეები რომ შემხვდებიან და სიყვარულით მომიკითხავენ. ამაზე უფრო დიდი ბედნიერება არაფერი არ არის ჩემთვის.

ზოგიერთი მასწავლებელი რომ გაუშვეს ჯილდოთი და წავიდნენ, ვისაც სურვილი ჰქონდა, წავიდა. მე ჩავაბარე, სტატუსი მივიღე და რატომ წავიდოდი? გავაგრძელე მუშაობა. მიყვარს მე ეს პროფესია და თავიდან რომ ვიწყებდე მუშაობას, ისევ ამ პროფესიას გავაგრძელებდი. დროა დავისვენო, ხომ? მაინც რაღაც მეზიდება აქით. თუ რამე კანონი გამოვიდა, კი ბატონო...“ - აღნიშნა მერი გულუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო.“

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

წაიკითხეთ სრულად