Baby Bag

„ცივი წყალი და ნაყინი უარყოფითად არ მოქმედებს, თუ ბავშვი ჯანმრთელია და ყელი არ აქვს ქრონიკულ მდგომარეობაში,“- ოტორინოლარინგოლოგი ლიკა ლომიძე

„ცივი წყალი და ნაყინი უარყოფითად არ მოქმედებს, თუ ბავშვი ჯანმრთელია და ყელი არ აქვს ქრონიკულ მდგომარეობაში,“- ოტორინოლარინგოლოგი ლიკა ლომიძე

ოტორინოლარინგოლოგმა ლიკა ლომიძემ ზაფხულში ცივი წყლისა და ნაყინის მიღების წესზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ არცერთი მათგანი ჯანმრთელ ადამიანს ზიანს არ აყენებს:

„ზაფხულის სეზონზე ყველაზე აქტუალურია გადახურება-გადაციების საკითხი, რომელიც შეიძლება მოჰყვეს ზედმეტ მზის სხივებთან ან ზედმეტ ცივ წყალთან და ნაყინთან ურთიერთობას, რასაც ბავშვები კი არა, დიდებიც ვერ ავუვლით ხოლმე ზაფხულობით გვერდს. რაც შეეხება ნაყინისა და ცივი წყლის გამოყენებას, თუ ბავშვი ჯანმრთელია, თუ მისი ყელი არ არის ქრონიკულ მდგომარეობაში, არ არის ხშირად მოავადე, იმუნური სისტემა ძლიერი აქვს, ნაყინი და ცივი წყალი მასზე უარყოფითად არ მოქმედებს და არ იწვევს იმ ანთებით პროცესს, რომელსაც ხშირად მიაწერენ ხოლმე ნაყინისა და ცივი წყლის მოქმედებას.

არსებობენ რისკის ჯგუფის ბავშვები, რომლებზეც გარემო ფაქტორები ახდენს გავლენას. ეს ჯგუფია ქრონიკული ტონზილიტით დაავადებული ადამიანები, ქრონიკული ფარინგიტითა და ლარინგიტით დაავადებული პირები. ხშირად არის ფარული სახის ტონზილიტი, როდესაც არ გამოვლინდება ის ხშირი ანგინებითა და ანთებით. ამ შემთხვევაში მისი გამწვავება შეიძლება გამოიწვიოს ნებისმიერმა მაპროვოცირებელმა ფაქტორმა. აბსოლუტურად საწინააღმდეგო მინდა ვთქვა გაზიან სასმელებზე, რომელიც არ არის სასურველი ყელისთვის. ის ხშირად აღიზიანებს ყელს, თუნდაც გლანდებამოჭრილ პაციენტებშიც. მან შეიძლება გამოიწვიოს ყელის გაღიზიანება და ხშირი ფარინგიტი, რაც ჩვენი მოსახლეობის ძალიან დიდ ნაწილს აქვს ჩვენი არასწორი და არაჯანსაღი კვების გამო,“- მოცემულ საკითხზე ლიკა ლომიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად